کرونا و آسیب های روحی و روانی بر پیکر نحیف سالمندان

نازنین دادور، خبرگزاری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ در این یکسال و اندی که کرونا، این موجود نامرئی پا به گیتی گذاشته، همه افراد را با محدودیت‌هایی روبرو ساخته که تبعات جسمی و روحی آن حال و روز بسیاری را دگرگون ساخته است.

در چنین شرایطی سالمندان مهمترین گروه آسیب پذیر در مواجه با این ویروس مرموز هستند. پیشگیری و مراقبت از کرونا در سالمندان به دلیل آسیب پذیر بودن سالمندان در برابر کرونا اهمیت زیادی دارد.

بیماری کرونا به دلیل شیوع گسترده، میزان قابل توجهی از ترس و نگرانی را در میان گروه های خاص مانند سالمندان ایجاد کرده است. چرا که سالمندان به دلیل ابتلا به بیماری های زمینه ای و همچنین داشتن سیستم ایمنی ضعیف تر، در برابر بیماری کرونا آسیب پذیرتر هستند.

به همین دلیل سالمندان در مواجهه با شیوع ناگهانی کرونا علاوه بر آسیب های جسمانی ناشی از این بیماری باید بر چالش های پیچیده روانشناختی این همه گیری نیز غلبه کند.

آثار روانشناختی این بیماری برای سالمندان می تواند شامل اضطراب، استرس و عصبانیت باشد. همچنین قرنطینه و قطع ارتباطات اجتماعی می تواند افراد مسن را در معرض افسردگی و اضطراب قرار دهد.

قرنطینه های اختیاری و اجباری اگرچه برای همه سنین سخت و طاقت فرسا بود ولی تفاوت هایی اساسی در نوع قرنطینه سالمندان با دیگر افشار اجتماع بود که از بارزترین آنها می توان به خانوادگی و در جمع خانواده بودن قرنطینه ها در گروه های سنی غیر سالمندان در برابر قرنطینه های تک و یا در نهایت دو نفره سالمندان، حضور همراه با رعایت شیوه نامه ها در اجتماعات و در محل های کار در میان جوانان و نوجوانان در مقایسه با قرنطینه های سفت و سخت و همه جانبه سالمندان، سرگرم شدن دیگر گروه های سنی با انواع وسیله های ارتباط جمعی و به ویژه تلفن های همراه هوشمند، تبلت و رایانه در برابر بیگانگی محض و یا نزدیک به محض سالمندان با این ابزار اشاره نمود.

بیگانگی سالمندان با ابزار و فن آوری های روز به ویژه در عرصه دیجیتال و عوارض و عواقب جبران ناپذیر آن در دوران همه گیری کرونا بیش از هر زمانی به چشم آمد و اهمیت و لزوم آشنایی سالمندان با این فن آوری های نوین بیش از هر زمانی جلوه گر شد.

اگر در گذشته ای نه چندان دور فرد بی سواد را کور می خواندند، امروزه دیگر نا آشنایی با فناوری دیجیتال را معادل و همپای کوری نمی دانند بلکه فراتر از آن، آن را به مثابه بیگانگی با جهان معاصر و در دنیای دیگری به مراتب اولیه تر و ابتدایی تر زیستن بر می شمرند، دنیایی در قرن ها پیش و در نتیجه انسان هایی با چنین ویژگی هایی و با مختصات چنین دنیایی، تاب و توان و لیاقت زیستن در جهان متمدن و پبشرفته امروز را نداشته و ندارند و برای آنان آینده درخشانی را نمی توان انتظار داشت.

پس راهی نیست جز آنکه سالمندان را نیز با این فناوری مدرن آشنا و همراه ساخت و موجباتی را فراهم آورد که آنان نیز دوشادوش و همپای سایر طبقات اجتماع از فواید، امکانات و مواهب این دستاورد مهم بشری استفاده کنند و در این رهگذار بایستی شرایطی را به لحاظ دسترس پذیری و مناسب سازی فراهم آورد تا سالمندان و دیگر افراد دارای ناتوانی به مانند و برابر با دیگران توان دستیابی و بهره برداری از این امکانات را داشته باشند.

*مراقبت از کرونا در سالمندان

اطرافیان عضو سالمند برای پیشگیری و جلوگیری از کرونا در سالمندان باید نکاتی را رعایت کنند که عبارت اند از:

1.اطرافیان فرد سالمند برای کاهش احتمال ابتلای عضو سالمند تا حد امکان کمتر از خانه خارج شوند.

2.آموزش‌های لازم را به افراد سالمند در منزل بدهید و از نحوه اجرای صحیح آن آموزش­ها اطمینان یابید.

3.قبل از هرگونه ارائه مراقبت مانند غذا دادن به فرد سالمند و… دست‌هایتان را با آب و صابون به مدت 20 ثانیه بشویید و یا از ضدعفونی‌کننده‌های حاوی الکلی استفاده کنید.

4.از بغل کردن،لمس و بوسیدن پدر بزرگ و مادر بزرگ خود پرهیز کنید.

5.سعی کنید رفت و آمد عضو سالمند را در وضعیت همه گیری کرونا محدود کنید.

6.ماسک، دستکش، محلول‌های ضدعفونی حاوی الکل ۷۰ درصد در اختیار عضو سالمند در منزل قرار دهید.

7.در طول همه‌گیری کرونا از هرگونه پذیرش مهمان و مهمانی رفتن برای حفظ سلامت اعضای سالمند در منزل پرهیز کنید.

8.در صورت سابقه ابتلا فرد سالمند به بیماری­های زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری­­های قلبی – عروقی، تنفسی و نقص ایمنی از خروج فرد سالمند از منزل جلوگیری کنید.

9.در طول همه‌گیری برای جلوگیری از از هرگونه مسافرت بیماری کرونا در سالمندان خودداری کنید.

دقت کنیم! آنچه که در مورد سالمندان حتی در دوران کرونا باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد، حرمت و نکوداشت سالمندان بعنوان اصلی مهم در سلامت جسم و روح آنها است.

رعایت پروتکل‌های بهداشتی در دوران کرونا به معنی نفی هر گونه ارتباط با سالمندان نیست؛فقط باید سبک روابط اجتماعی را از ازدحام به محدود سازی و ارتباط‌های کم حجم اما مستمر تغییر داد.