دم‌ و دستگاه محرم و عزاداری حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، توانسته یک روح را در خودش حفظ کند. از پس قرون متمادی و نسل‌های مختلف. این تشکیلات، حافظ یک فرهنگ است و حافظ یک حال و هوا. حال و هوایی که هرساله تکرار می‌شود و همچون زنجیری نسل‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد. محرم و صفر که به گفته مرحوم امام خمینی اسلام را زنده نگه‌داشته، یک آیین است. رسمی دینی و فرهنگی که به‌شدت قاعده‌مند است و دارای سلسله‌مراتب مخصوص به خود. بسیج نیز چون مراسم محرم و صفر، یک آیین است. از جنس رسمی فرهنگی است که باید همچون یک مراسم و همچون عبادتی جمعی، به‌جا آورده شود. بسیج با اینکه تشکیلاتی منسجم است اما ابدا یک سازمان نیست و عبارت «سازمان بسیج مستضعفین» را جز با مسامحه نمی‌توان به زبان آورد؛ چراکه سازمان لفظ دقیقی نیست برای تشکیلاتی که بیشتر یک مراسم آیینی است. تأکید روی عبارت مراسم آیینی، از آن ‌رو است که بسیج ذاتا خصلتی فرهنگی دارد و مبتنی بر یک حال و هوای به‌خصوص است که اگر جز این بود، نمی‌توانست آن‌چنان‌که رهبر معظم انقلاب در پیام تبریک هفته بسیج نگاشتند، نسل‌ها را به یکدیگر پیوند دهد. روح زنده و در جریان است که یک فرهنگ را به‌راحتی میان نسل‌ها جابه‌جا می‌کند. بسیج درواقع میدانی است برای یک سبک زندگی خاص. میدانی برای انجام کارهایی که در خارج از این تشکیلات امکانشان وجود ندارد.

بسیجی تا ابد، فرزند روح‌الله است. امام خمینی، تنها مؤسس و مولد بسیج نیست بلکه مؤلف آن است. بسیج همچون شعری است که امام آن را سروده باشد.

همانند محرم و صفر که بدون امام حسین قابل تصور نیست، بسیج نیز واقعه‌ای است که پیوندی همیشگی با امام دارد. بسیج جایی است برای فرزند خمینی بودن.

بسیج راهگشا است، همچون کلیدی که هر قفلی را باز می‌کند. روحیه بدون چشم‌داشت، بدون خستگی، همراه با نیروی عشق و ایمان و همراه با کار دقیق جمعی، بسیج را تبدیل به عصای دست ملت ایران کرده است. از زلزله کرمانشاه گرفته تا سیل لرستان و خوزستان، از روزهای یکه‌تازی کرونا گرفته تا جبهه‌های دفاع از حرم و جابه‌جای مناطق محروم ایران، با بسیجی‌ها آشنایند و با آن‌ها خاطره دارند. در کنار تمام این خدمات عمرانی و فرهنگی، باید فراموش نکرد که جامه رزم، زینت بسیجی است و فنون نظامی، نماد ماهیت جان‌بازانه فرهنگ بسیج. بسیج ابتکار بی‌نظیر امام خمینی است که با انواع و اقسام سربازی تفاوت فراوان دارد و تنها با خدمت خودخواسته، خالصانه و از ته دل شناخته می‌شود.