وی گفت: از علائم افسردگی می توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱- عصبانیت و کج خلقی
۲- خود انتقادی و ناامیدی
۳- از دست دادن احساس علاقه و خستگی
۴- تغییرات فاحش وزن
۵- تغییر عادات خواب
این روانشناس گفت: مشکل اصلی اینجاست که خیلی از اوقات، هم خود فرد و هم اطرافیان او به علت نداشتن آگاهی، به این مشکل برچسب «تنبلی» می‌زنند و همین منجر به فشار روانی بیشتر، گفتگو‌های درونی منفی، خودتخریبی، احساس گناه بیشتر و در نتیجه افزایش افسردگی می‌شود.
کوهپایه زاده ادامه داد: هر چه قدر افسردگی قوی‌تر شود، انرژی، تمرکز و انگیزه هم بالطبع بیشتر کاهش می‌یابد، توانمندی انجام کار‌ها کمتر می‌شود و این چرخه معیوب روز به روز اختلال را بدتر و بدتر می‌کند؛ بنابراین بیمار و اطرافیان او باید به طور جدی از این موضوع آگاهی داشته باشند.
وی افزود: افسردگی تنبلی نیست و کمبود انرژی و انگیزه که به هنگام افسردگی روی می‌دهد تقصیر بیمار نیست. فردی که به این اختلال مبتلا شده و اطرافیان او باید افسردگی را مانند هر بیماری جسمانی دیگری جدی بگیرند و در مورد آن همدلی به خرج دهند.
برای افرادی که دچار افسردگی اند، چه کار می‌توان کرد؟
این روانشناس گفت: حمایت خانواده و دوستان درمان افسردگی را تسهیل می‌کند. به روشنی بگویید که می‌خواهید کمک کنید. بدون قضاوت کردن گوش کنید و حمایت‌های موردنظر خود را پیشنهاد کنید.
کوهپایه زاده گفت: با کمک روانشناس اطلاعات بیشتری درباره افسردگی و روند درمان کسب کنید.آن‌ها را به کمک گرفتن از متخصصانی که در دسترس اند، تشویق کنید. به آن‌ها پیشنهاد کنید که در جلسة ملاقات با متخصصان همراهیشان می‌کنید.
وی افزود: اگر دارویی برایشان تجویز شده به آن‌ها در مصرف دقیق آن کمک کنید. شکیبا باشید. تاثیر دارو‌ها پس از چند روز ظاهر می‌شود.
این روانشناس ادامه داد: به آن‌ها در انجام دادن وظایف روزانه و داشتن الگوی غذایی و خواب منظم کمک کنید. آن‌ها را به ورزش منظم و فعالیت‌های اجتماعی تشویق کنید.
کوهپایه زاده گفت: آن‌ها را برای تمرکز روی موضوعات مثبت در مقابل موضوعات منفی هدایت و تشویق کنید. اگر درباره آزار رساندن به خود صحبت کردند، یا اگر قبلا به خودشان آسیب زده اند، آن‌ها را تنها نگذارید.
وی افزود: وقتی با کسی زندگی می‌کنید که افسرده است، می‌توانید به بهبود او کمک کنید، اما باید مراقب سلامت روان خودتان نیز باشید.
انتهای پیام/
