توسط گروه باستان شناسی؛
در پی برنامه‌های گروه باستان‌شناسی دانشکده هنر و معماری که با هدف آموزش دانشجویان باستان‌شناسی و استفاده از توان متخصصان داخلی و بومی جهت کاوش در محوطه‌های کلیدی سیستان صورت می‌گیرد، دومین فصل‌کاوش در تپه رستم سیستان توسط اعضای هیات علمی و دانشجویان گروه باستان‌شناسی دانشگاه زابل با اهدافی جدید و رویکردی متفاوت آغاز شد.
به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از دانشگاه زابل، تپه رستم سیستان یکی از محوطه‌های اقماری شهر سوخته است که در دشت جنوبی سیستان و در محدوده حوضدار تاریخی در نزدیکی قلعه رستم قرار دارد. در این فصل از حفاری که با مجوز پژوهشکده باستان‌شناسی کشور صورت می پذیرد، تعداد ۱۵ نفر از دانشجویان ترم آخر باستان‌شناسی به مدت ۴۵ روز از تاریخ ۲۳/۰۹/۱۴۰۰ لغایت ۷/۱۱/۱۴۰۰ به فعالیت میدانی و کسب تجربه می‌پردازند و با توجه به اهداف و به جهت یافتن پاسخ‌های احتمالی، دو ترانشه ۷*۱۰ با هدف شناسایی آثار معماری تعیین و کاوش می‌شود.
با توجه به نتایجی که تاکنون از کاوش‌های این محوطه به دست آمده است، برخی از قطعات سفالینه‌ها و دیگر داده‌های مکشوفه از این محوطه باستانی ارتباط و تاثیرپذیری آن با شهر سوخته را اثبات می‌کند و از این رو اهمیت این محوطه را در عصر مفرغ (پنج هزار سال پیش) یعنی همزمان با شهر سوخته سیستان آشکار می‌دارد.
به گفته دکتر کاوش عضو هیات علمی دانشگاه و سرپرست هیات باستان‌شناسی تپه رستم سیستان، محوطه مذکور بر روی یک تپه مصنوعی ساخته شده و ساختار معماری آن از یک حصار مدور با دیوارهای بلند بر گرد یک بنای بزرگ مرکزی تشکیل شده است. فضاهای متعددی با دیوارهای قطور بصورت مدور در اطراف بنای مرکزی وجود داشته است که به دلیل اهمیت این سازه در گذشته توسط ساکنین آن قبل از ترک کردن تپه، فضاهای اطراف بنای مرکزی جهت حفاظت با خاک و پهن حیوانات پر شده است. این مسئله نشانگر اهمیت این سازه معماری است و به فرضیه کارکرد آن به عنوان یک بنای مقدس قوت می‌بخشد. بی تردید تداوم حفاری و هویدا شدن کامل بنا از زیر خاک کارکرد آن در عصر مفرغ و یا دوره تاریخی را به قطعیت مشخص خواهد کرد.
انتهای پیام/
