با احساس پوچی چه کنیم

فاطمه سادات زاهدی ، کارشناس ارشد مشاوره ، خبرگزاری دانا ؛ ممکن است عجیب به نظر برسد ، اما پوچی یک احساس است .  وقتی احساس خلاء و خالی بودن  می کنید ، احساسات ناخوشایندی را تجربه می کنید . برخی از افراد پوچی را به عنوان یک احساس جسمی در بدن خود گزارش می کنند که باعث می شود نتوانند زندگی را همانطور که می خواهند ادامه دهند .

بدون توجه به شرایط ، احساس می کنید درک شادی و غم دشوار است یعنی نه می توانید غمگین شوید و نه شاد باشید .

ممکن است در قفسه سینه خود احساس خلاء یا پوکی داشته باشید یا حس کنید بی حال و حوصله اید . یا ممکن است اغلب بدون آنکه کار دشواری انجام داده باشید، احساس خستگی کنید و فکر کنید هیچ چیز مهم نیست .

حتی ممکن است دچار احساس بی حسی در برخی از اندام های خود شوید و رخوت وجود شما را  در برگیرد .

اما سؤال اساسی که در اینجا مطرح می شود این است که چگونه می توان با این احساس پوچی مبارزه کرد ؟

احساس پوچی خود ر ابپذیرید و به آن اقرار کنید

در صورتی که احساس پوچی را تجربه می کنید که شبیه یک گودال خالی است ، به آن اقرار کنید و با خودتان مهربانانه رفتار کنید . خودتان را  به دلیل این احساسات سرزنش نکنید . تلاش نکنید که احساساتتان را نادیده بگیرید و یا تغییرشان دهید . . در صورتی که این احساس خلاء به دلیل مرگ یک عزیز یا از دست دادن یک رابطه است ، از خودتان به خاطر سوگواری در ماه های بعد عصبانی نشوید ، زیرا از دست دادن دردآور است و این فقدان در طول زمان تغییر شکل می دهد ، شما یاد می گیرید که به زندگی‌تان علی رغم فقدان آن شخص ادامه دهید.

گاهی اوقات این خلاء به این دلیل شکل می‌گیرد که در جریان زندگی عشق خود را از دست داده‌اید. این به معنای آن نیست که یک خانواده دوست‌داشتنی نداشته‌اید و باید از خودتان متنفر باشید.

محققان پیشنهاد می‌کنند که در چنین مواردی با خودتان مشفقانه صحبت کنید. برای نمونه ممکن است بگویید: "احساس تنهایی خیلی سخت است یا تو حق داری. تو نیاز به عشق بیشتری داشتی."

هر روز برای خودتان وقت بگذارید

به جای این که بخواهید خلاءِ درونی‌تان را با داروها، الکل، بازی‌های کامپیوتری، پرخوری، گشتن در پاساژها و خریدهای غیر ضروری یا چیزهای دیگر پر کنید، به درون‌تان نگاه کنید و با خودتان وقت بگذرانید. محققان توصیه می‌کنند که در طی این زمان، امیال، آرزوها و رویاهای شخصی خود را بکاوید. این به ایجاد "معنای بیشتر در زندگی روزانه و آینده‌تان کمک می‌کند."

از آنجا که فعالیت‌های مختلف برای افراد مختلف جواب می‌دهد، ممکن است مراقبه، نوشتن شرح حال روزانه یا ورزش به شما در متمرکز شدن مجدد بر خودتان جواب بدهد. در آغاز ممکن است احساس ناراحتی کنید اما هر چه زمان بیشتر و انرژی بیشتری برای خودتان و توجه و مراقبت از خودتان بگذارید، احساسات پوچی کمتر ظهور می‌یابند.

احساسات کنونی‌تان را بکاوید

ساعت‌تان را برای پنج دقیقه کوک کنید و بر آن چه در حال حاضر احساس می‌کنید متمرکز شوید. ببینید احساس شما چیست و چگونه شکل می‌گیرد. مجبور نیستید که اعماق ذهنتان را بکاوید. ممکن است بنویسید احساس «خستگی» یا «گیجی» یا «کنجکاوی» می‌کنم.

انتخاب یک نقطه از بدن مثل دست یا سرتان نیز ممکن است به شما در خودکاوی کمک کند. به نقطه خاصی از بدنتان متمرکز شوید و حواس متنوعی چون دما، نبض، تنش یا حرکت را بررسی کنید. به این ترتیب همان طور که برای بازه‌های زمانی کوتاهی به احساساتتان اجازه دیده‌شدن می‌دهید، به تدریج بازه تحملتان وسیع‌تر شده و شامل احساساتی بزرگتر برای بازه‌های زمانی طولانی‌تر می‌شود.