تمام بچه ها درگیر تجربه اضطراب می شوند. اضطراب در کودکان در دوره های خاصی از رشد طیعی است. تقریبا اکثر کودکان از سن هشت ماهگی تا سالهای پیش از دبستان ممکن است اضطراب را تجربه کنند. اضطراب هایی از قبیل جدایی از والدین، یا ترس از تاریکی .
والدین باید نسبت به علایم اضطراب در کودکان هوشیار باشند و درمان به موقع را شروع کنند.
تشخیص اضطراب در کودکان ممکن است چالش‌برانگیز باشد، زیرا کودکان نمی‌توانند به طور کامل تجربیات و احساسات خود را بیان کنند. با این حال، می‌توانید به موارد زیر توجه کنید تا به تشخیص اضطراب در کودکان کمک کنید:
تغییرات در رفتار: اگر کودک شروع به تغییرات ناگهانی در رفتار داشته باشد، مانند افزایش خشونت، انزوا، پرخاشگری یا تغییرات در الگوی خواب و خوراک، ممکن است این نشانه‌های اضطراب باشد.
- شکایات بدنی: برخی کودکان نمی‌توانند به درستی احساسات خود را بیان کنند و به جای آن ممکن است شکایات بدنی نشان دهند. مانند دردهای شکم، سردرد، مشکلات گوارشی و مشکلات خواب. این نشانه ها را درمورد اضطراب بررسی کنید.
- ناراحتی در مواجهه با وقایع خاص: اگر کودک در مواجهه با وقایع خاص، مانند رفتن به مدرسه، جدایی از والدین یا ملاقات با افراد جدید، به طور مداوم ناراحت است، این ممکن است نشانه اضطراب باشد.
- تغییرات در عملکرد تحصیلی: اضطراب می‌تواند توانمندی تمرکز و یادگیری کودک را تحت تأثیر قرار دهد. اگر کودک عملکرد تحصیلی‌اش را نسبت به قبل کاهش داده یا مشکلاتی در مدرسه داشته باشد، این ممکن است زمینه هایی از اضطراب را به شما تلنگر بزند.
- مشاهده علائم فیزیکی: در برخی موارد، اضطراب می‌تواند با تغییرات در علائم فیزیکی همراه باشد، مانند تپش قلب، عرقزدگی، لرزش، تنگی نفس و سرگیجه.
در صورت مشاهده هریک از این علایم در کودک، مهم است با پزشک یا متخصص روانشناسی کودکان مشورت کنید. آنها می‌توانند با استفاده از ابزارها و روش‌های تشخیصی مناسب، به شما کمک کنند تا اضطراب کودکان را تشخیص دهید و راهنمایی‌های لازم را در این زمینه ارائه دهند.
اگر کودک شما اضطراب دارد، برخی از راهکارهای زیر می‌توانند به شما در مراقبت از او کمک کنند:
- ایجاد یک محیط آرام: سعی کنید محیط خانه را به گونه‌ای تنظیم کنید که برای کودک آرامش‌بخش باشد. می توانید یک فضای آرام برای استراحت ایجاد کنید، یا سر و صدای اضافی محیط را حذف کنید و به آرامش او کمک کنید.
حمایت و تزریق آرامش: نشان دادن علاقه و حمایت به کودک می‌تواند به او کمک کند با اضطراب خود روبرو شود. برقراری ارتباط محبت‌آمیز، گوش دادن به او و اعتماد به نفس دادن به او اهمیت دارد.
- ایجاد روال و ساختار: برنامه‌ریزی روزانه و ساختار قابل پیش‌بینی می‌تواند به کودک احساس امنیت و استقرار بدهد. از طریق تعیین زمان‌های خاص برای خوابیدن، خوردن و فعالیت‌های دیگر، کودک را در برابر تغییرات ناگهانی و نااشتیاقی محافظت می‌کنید.
- تمرین تنفس عمیق: آموزش تکنیک‌های تنفس عمیق به کودک و آرامش می‌تواند به کاهش اضطراب او کمک کند. تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق متمرکز، تنفس معکوس و تنفس بطنی را می‌توانید با کودک تمرین کنید.
- انجام فعالیت‌های آرامش‌بخش: فعالیت‌هایی مانند بازی‌های آرامش‌بخش، ماساژ، تماشای فیلم‌های آرامش‌بخش یا شنیدن موسیقی آرامش‌بخش می‌توانند به کودک کمک کنند تا استرس و اضطراب خود را کاهش دهد.
- حفظ سلامتی فیزیکی: مراقبت از سلامتی کلی کودک نیز مهم است. مطمئن شوید که کودک خوب می‌خوابد، تغذیه مناسب دارد و فعالیت‌های بدنی مرتب دارد، زیرا این عوامل می‌توانند به کاهش اضطراب کودک کمک کنند.
همچنین، مشاوره با متخصصین در زمینه روانشناسی کودکان نیز می‌تواند بسیار مفید باشد. آنها می‌توانند به شما راهنمایی‌های دقیق‌تری درباره مراقبت‌های مخصوص به کودک شما ارائه دهند و به شما نشان دهند که چگونه می‌توانید به بهبود و مدیریت اضطراب کودک کمک کنید. همچنین، اگر اضطراب کودک به حدی است که زندگی روزمره او و عملکردش را تحت تأثیر قرار می‌دهد، ممکن است نیاز به مشاوره حرفه‌ای و درمان روانشناختی باشد.
