یافتن دوست و حفظ آن از جمله مهارت‌های حیاتی در زندگی است. سال‌های اولیه زندگی ، نقشی بنیادین در ایجاد فرصتی برای پیدا کردن دوستان مناسب دارد. داشتن دوستان خوب نقش مهمی در سلامت روانی همه افراد ایفا می‌کند. با این حال، برای یافتن دوست و حفظ آن، بچه‌ها به مهارت‌های اجتماعی بیشتری نیاز دارند. به عنوان یک معلم یا والد، باید به طور ویژه ای به موضوع یافتن دوست برای کودکان توجه کنید. زیرا در این دوران، پایه‌های اکثر روابط آینده او قرار می‌گیرد. اگر فرزند شما در یافتن دوست مشکل دارد، با ما همراه باشید تا در این مطلب، چند راهکار برای آموزش مهارت یافتن دوست به کودکان را توضیح دهیم.
نقش دوست یابی در زندگی کودکان
دوستیابی در سال‌های اولیه کودکی به تقویت حس تعلق به جامعه کمک می‌کند. کودکان از طریق دوستی‌ها نیازمندی‌های اجتماعی را یاد می‌گیرند و یک شبکه پشتیبانی خارج از خانه برای خودشان ایجاد می‌کنند. دوستی همچنین می‌تواند به عنوان یک منبع تسکین استرس عمل کند. تحقیقات نشان داده است که دوستی‌های اولیه در زندگی کودکان سلامت روانی آنها را تقویت می‌کند و می‌تواند در سال‌های آینده به پیشرفت و تغییرات مثبت آنها کمک کند. همچنین برقراری رابطه با همسالان به رشد ذهنی کودکان کمک می‌کند و تعامل بهترین و سرگرم‌کننده‌ترین فعالیت برای آن‌هاست. دوستیابی به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های مدیریت روابط، قراردادن حد و مرز، و درک اولویت‌ها را یاد بگیرند. از طریق روابط دوستی، کودکان ارزش‌های اخلاقی مانند رحمت، شفقت و دلسوزی را فرا می‌گیرند که مهمترین ویژگی‌های زندگی هر انسانی هستند و در دوران ابتدایی زندگی پایه‌گذاری می‌شوند. همچنین، از طریق دوستی، کودکان یاد می‌گیرند که از دیدگاه دیگران به زندگی نگاه کنند که این باعث افزایش توانایی تفکر و رشد ذهنی آنها می‌شود.
اهمیت دوستی در کودکان
یافتن دوستان بخش مهمی از رشد جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان است. دوستی به کودکان کمک می‌کند تا اعتماد به نفس بالاتری پیدا کنند و عزت نفس بیشتری داشته باشند. همچنین، دوستی‌های مثبت می‌توانند موانعی در برابر زورگیری و تنفر دیگران از کودک را ایجاد کنند.
تحقیقات نشان داده است که داشتن دوستان با کیفیت به کودکان در مقابله با قلدری و زورگویی کمک می‌کند و آنها را در مواجهه با این موقعیت‌ها قوی‌تر می‌کند. همچنین، دوستی سالم مهارت‌های اجتماعی کودک را نیز تقویت می‌کند و به او کمک می‌کند تا مهارت‌های ارتباطی، همکاری، قراردادن حد و مرز، درک احساسات دیگران و حل مسائل اجتماعی را یاد بگیرد.
دوستی همچنین به کودکان امکان می‌دهد تا مهارت‌های مهمی مانند تقویت شناخت اجتماعی، توانایی درک و همدردی با دیگران، تعامل مؤثر و مدیریت تنش را تقویت کنند. این مهارت‌ها در طول زندگی کودکان مفید خواهند بود و به آنها کمک می‌کنند تا روابط سالم و موفقیت در محیط‌های اجتماعی را تجربه کنند.
همچنین، داشتن دوستان می‌تواند به کودکان درغلبه بر تنهایی و احساس تنهایی کمک کند. دوستی باعث ایجاد ارتباطات معنادار و احساس تعلق به یک گروه می‌شود و به کودکان کمک می‌کند تا احساسات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند و از حمایت و توجه دیگران بهره‌برده شوند.
در کل، دوستیابی در زندگی کودکان نقش مهمی دارد. آنها از طریق دوستی با مهارت‌های اجتماعی، توانایی حل مسائل، تقویت روابط، و تجربه ارتباطات معنادار آشنا می‌شوند. دوستی‌ها به کودکان کمک می‌کنند تا احساس رضایت و خوشبختی را تجربه کنند و به آنها اعتماد به نفس و احساس ارزشمندی می‌بخشند.
نقش معلمان در آموزش مهارت‌های دوست یابی به کودکان بسیار حائز اهمیت است. در ادامه، برخی از راهکارهای کلیدی که معلمان می‌توانند در این زمینه به کار بگیرند و فرآیند دوست یابی را برای دانش‌آموزان تسهیل کنند، معرفی می‌شوند.
یکی از راهکارهای مهم، تعریف و تمجید از کودکان خجالتی است که در پیدا کردن دوست مشکل دارند. معلمان می‌توانند با ابراز اعتماد به نفس و ارائه تشویق به آنها، در افزایش اعتماد به نفس آنها به منظور دوست یابی کمک کنند.
شرکت در فعالیت‌های گروهی نیز به عنوان یکی از بهترین روش‌ها برای رشد هوش هیجانی کودکان و آموزش مهارت‌های اجتماعی به آنها محسوب می‌شود. بسیاری از کودکان از طریق این فعالیت‌ها دوست پیدا می‌کنند.
معلمان می‌توانند داستان‌هایی درباره ارزش دوستی‌ها با دانش‌آموزان به اشتراک بگذارند و به آنها آموزش دهند که چگونه اقدامات مثبت مانند لبخند زدن تاثیر مثبتی بر دیگران دارند.
اگر معلم پیش‌دبستان یا دبستان هستید، از روزهای اولیه با دانش‌آموزان خود آشنا شدن به شدت توصیه می‌شود. اطلاع از علایق و استعدادهای آنها به شما کمک می‌کند تا دانش‌آموزان مشابه یا مکمل را با هم معرفی کنید.
راهی رایج برای پیدا کردن دوستان در سال‌های پیش دبستانی، بازی کردن است. بازی به کودکان امکان می‌دهد تا مهارت‌های کلیدی بزرگسالی را در خود توسعه دهند.
ما می توانیم به عنوان بخشی از روش زندگی، به فرزندانمان یاد بدهیم که چگونه دوست خوبی باشند. به عنوان مثال، ممکن است در حین بازی با برادر یا خواهرشان، نیاز به مذاکره برای تصمیم‌گیری درباره بازی یا استفاده از اسباب بازی خاص داشته باشند. در این مواقع، می توانیم به آنها شرایط را توضیح داده و دلیل هر اتفاقی را بیان کنیم. برای مثال، می توانیم بگوییم: "قبل از تصمیم گیری درباره بازی، به یکدیگر گوش دهید" یا "بهتر نیست به نوبت نقش بازی کنید و بازی کنید؟".
مهارت‌های صحبت کردن و گوش دادن نیز برای دوست یابی بسیار مهم هستند. نشان دادن علاقه به گفتگو با دیگران و پرسیدن سوال از آنها نمونه‌هایی از این مهارت‌ها هستند. صرف وعده‌های غذایی در کنار خانواده می تواند زمان خوبی برای الگوبرداری از این توانایی‌ها باشد و به فرزندمان فرصتی برای تمرین آنها بدهد.
بازی کردن به شکل مهربانانه و قبول شکست نیز مهارت دیگری است که می توانیم در طول فعالیت‌های خانوادگی با فرزندمان تمرین کنیم. به طور خاص، بازی کردن با بازی‌های فکری که شامل برد و باخت است، یکی از بهترین راه‌ها برای یادگیری این مهارت است.
مهم است بدانیم که یادگیری این مهارت‌ها حتی برای بزرگسالان نیز سخت است. فرزندمان هنوز در مرحله یادگیری است و برای تبدیل شدن به دوست خوب، نیاز به فرصت‌های زیادی برای تمرین این مهارت‌ها دارد.
