۱۲ تیر ماه هر سال یادآور روزی است که پرواز شماره ۶۵۵ هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران با حمله موشکی ناو آمریکایی وینسنس برای همیشه تاریخ در آسمان خلیج فارس ماندگار شد.
به گزارش پایگاه خبری دانا، ۲۹۰ مسافر پرواز شماره ۶۵۵ هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران صبح یکشنبه ۱۲ تیرماه سال ۱۳۶۷ در حالی که نمی‌دانستند چه سرنوشتی در انتظار آنهاست برای پرواز به سمت دبی در فرودگاه بندرعباس حاضر شدند.
ساعت هرچه قدر به ۱۰ نزدیک می‌شد مسافران خود را برای سوار شدن به هواپیما آماده می‌کردند و کودکان به همراه والدین خود پای به هواپیمایی می‌گذاشتند که سفری کوتاه مدت را درپیش داشت.
هواپیمای ایرباس شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران که قرار بود ساعت ۱۰ صبح حرکت خود به سمت دبی را طبق معمول دیگر پرواز‌ها آغاز کند، حدود ساعت ۱۰:۱۵ صبح شروع به اوج گیری کرد و آخرین سفر این هواپیما آغاز شد.
در حالیکه هنوز ۱۰ دقیقه از حرکت این هواپیما نمی‌گذشت، هواپیما در ارتفاع ۱۲ هزار پا و در مکانی نزدیک تنگه هرمز بر روی آب‌های نیلگون خلیج فارس قرار داشت، اما در این لحظه دیگر صدایی از مسافران این هواپیما شنیده نشد و ناگهان خون مسافران پرواز شماره ۶۵۵ خلیج فارس را رنگین کرد؛ و این همان زمانی بود که هواپیمای مسافری جمهوری اسلامی ایران در حالیکه در کریدور هوایی بین‌المللی و در مسیری مشخص در حال حرکت بود به وسیله دو موشک ناو آمریکایی وینسنس، تکه تکه شد و این آغازی بود بر سفر ابدی ۲۹۰ مسافر بی‌گناه این هواپیما.
۲۹۰ مسافر این هواپیما شامل ۶۶ کودک زیر ۱۲ سال، ۱۷۲ مرد و ۵۲ زن بودند که ۳۶ نفر از آن‌ها از اتباع کشور‌های هندوستان، پاکستان، ایتالیا، امارات و یوگوسلاوی محسوب می‌شدند که تمامی آن‌ها در یک لحظه با دستور ویلیام راجرز فرمانده ناو وینسنس نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا تکه تکه شدند و برروی آب‌های خلیج فارس قرار گرفتند.
پس از این جنایت هولناک بشری مقامات آمریکایی و فرماندهان ناو وینسنس در ادعایی مضحک مدعی شدند که آن‌ها یک جنگنده اف - ۱۴ را هدف قرار داده‌اند در حالیکه تشخیص این مسئله برای ناو وینسنس که مجهز به سیستم‌های بسیار پیشرفته‌ای بود و نکته جالب‌تر اینکه پس از این حادثه آمریکایی‌ها حتی به ویلیایم راجرز که دستور قتل ۲۹۰ انسان بی گناه را صادر کرده بود، مدال افتخار هم دادند.
پس از وقوع این حادثه نیرو‌های نظامی و امداد و نجات جمهوری اسلامی ایران به سمت محل حادثه شتافتند و صحنه‌ای که با آن مواجه شدند چیزی جز اجساد قربانیان حادثه و تکه‌های هواپیما نبود که بر روی خلیج فارس شناور بودند و از وقوع جنایتی دیگر توسط دولت آمریکا خبر می‌دادند.
اجساد قربانیان این حادثه دردناک توسط نیرو‌های امدادی جمع آوری و به بندرعباس منتقل شد و مردم انقلابی بندرعباس نیز چند روز بعد حضوری باشکوه را در تشییع پیکر شهدای این حادثه رقم زدند.
دولت آمریکا تا چند روز پس از این حادثه همچنان با ادعا‌های مضحکی حاضر به پذیرش ساقط کردن یک هواپیمای مسافری ایرانی نبود، اما در نهایت پنج روز پس از حادثه وزیر دفاع وقت آمریکا این مسئله را پذیرفت، اما مسئولان آمریکایی هربار بهانه‌ای بی معنا برای این اقدام خود داشتند.
پس از مخابره تصاویر این حادثه دردناک توسط خبرنگاران داخلی و خارجی به تمامی نقاط دنیا میزان انزجار مردم دنیا به خصوص مردم کشور‌هایی که در این حادثه تعدادی از هموطنان خود را از دست داده بودند از دولت جنایتکار آمریکا باز هم افزایش یافت، اما در این میان شاهد موضع گیری‌های منفعلانه نهاد‌های بین المللی تحت سلطه آمریکا همچون شورای امنیت سازمان ملل نیز بودیم.
حمله به هواپیمای مسافری ایران یکی از نمونه‌های بارز نقض قوانین بین المللی از سوی دولت ایالات متحده آمریکا بود به گونه‌ای که ناو آمریکایی وینسنس با عبور از مرز‌های آبی کشورمان در آب‌های تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران یک هواپیمای مسافری را مورد حمله قرار داد.
آمریکایی‌ها در حالیکه کشورمان در حال جنگ با رژیم بعثی عراق بود با زیرپا گذاشتن تمامی قوانین بین‌المللی یک هواپیمای ایرانی را آن هم در آب‌های کشور خودمان مورد حمله قرار دادند و شورای امنیت سازمان ملل نیز به راحتی از کنار این مسئله گذشت.
دولت آمریکا که از نخستین روز‌های تشکیل خود با کشتار سرخپوستان و سپس با جنایت‌های خود در جنگ جهانی دوم و کشتن هزاران ژاپنی آن هم طی چند دقیقه با استفاده از بمب‌های اتمی همواره به دولتی جنایتکار معروف بوده این بار نیز مهر تاییدی بر تروریست بودن خود کوبید.
تنها همین اقدام دولت آمریکا در کشتن ۲۹۰ انسان بی گناه را می‌توان دلیل و سندی محکم در جنایتکار و تروریست بودن دولت آمریکا دانست.
این جنایت هولناک بشری که به هیچ وجه قابل توجیه نیست، میزان نفرت مردم مسلمان و انقلابی ایران را از آمریکای جنایتکار افزایش داد و برای همیشه کشتار مردم بی گناه هواپیمای مسافری کشورمان در یاد مردم باقی می‌ماند و لکه ننگی برای دولت آمریکا در تاریخ خواهد بود.
به هر حال این حادثه پشت پرده مدعیان دروغین حقوق بشر را به خوبی نشان داد و خون شهدای پرواز شماره ۶۵۵ استقامت ملت ایران در مقابل دولت‌های زورگو و جنایتکار بیش از گذشته افزایش داد.
