بهداشت عمومی و بهداشت محیط برای رشته علوم تجربی هاست بهداشت حرفهای مشترک رشته علوم تجربی و رشته ریاضی است.
بهداشت عمومی:
بهداشت عمومی در واقع رشته ای از علوم تجربی است که هدف آن ارتقاء و سلامت افراد جامعه است. کسانی که دراین حوزه تحصیل می کنند در واقع به پیشگیری می پردازند.
هدف از رشته بهداشت تربیت و آموزش دادن به نیروهای انسانی است که با مفاهیمی مانند شناخت بیماری ها، نحوه شیوع آن، مراقبت های پیشگیری، حفظ سلامت فردی، حفظ سلامت اجتماعی آگاه هستند و این دانش را به بقیه افراد جامعه اموزش می دهند تا کیفیت سلامت فرد و جامعه افزایش پیدا کند. به همین دلیل این رشته بیشتر جنبه آموزشی دارد.
مهندسی بهداشت محیط:
مهندسی بهداشت محیط شناسایی، ارزیابی و اصلاح معضلات زیست محیطی است که تاثیر محسوس بر بهداشت عمومی دارند.
بسیاری از تهدیدات بر سلامتی انسان وابسته به محیط زیست اند و موثرترین روش برای کاهش این مخاطرات، جلوگیری از بروز یا حذف آن مشکلات زیست محیطی است.
مهندس بهداشت محیط به شناسایی و رفع مشکلات مربوط به بهداشت مواد غذایی، بهداشت آب آشامیدنی، دفع زبالهها، بهداشت اماکن عمومی از جمله مدارس، بیمارستانها و روستاها، مبارزه با حشرات و ناقلان بیماری، بهداشت هوا و محیط زیست میپردازد.
مهندسی بهداشت حرفه ای :
رشته مهندسی بهداشت حرفه ای یا سلامت کار شاخهای است ازعلم بهداشت وعبارتست از شناسائی، ارزیابی و کنترل عوامل زیان آور موجود در محیط کار به همراه یکسری مراقبت های بهداشتی درمانی به منظور سالم سازی محیط کار و حفظ سلامت نیروی کار. بهداشت حرفهای ترکیبی از علوم پزشکی ومهندسی میباشد. بنابراین نه تنها علوم تجربی ها ، بلکه داوطلبان رشته ریاضی نیز می توانند این رشته را انتخاب کنند.
ماهیت رشته مهندسی بهداشت حرفه ای و ایمنی کار:
بهداشت و ایمنی شغلی به مسائل بهداشتی، ایمنی و رفاهی در محیط کار مربوط می شود. این رشته، شامل استانداردها و برنامه هایی است که با هدف بهتر کردن محیط کار برای کارگران ، به همراه همکاران ، اعضای خانواده ، مشتریان و سایر ذینفعان انجام می شود. بهبود استانداردهای بهداشت و ایمنی کار یک شرکت باعث تضمین تجارت خوب ، تصویر بهتر برند و روحیه بالاتر کارکنان می شود.
مهندسان رشته بهداشت و ایمنی کار در معرض خطراتی در محل کار مانند مواد شیمیایی، خطرات فیزیکی، عوامل بیولوژیکی، پیامد روانی، مسائل ارگونومیک، حوادث هستند.
بهداشت حرفه ای با کلیه جنبه های بهداشت و ایمنی در محیط کار سرو کار دارد و تمرکز جدی در پیشگیری اولیه از خطرات دارد.
سلامت کارگران دارای چندین عامل تعیین کننده است از جمله عوامل خطر در محیط کار منجر به سرطان، تصادفات، بیماری های اسکلتی عضلانی، بیماری های تنفسی، کاهش شنوایی، بیماری های گردش خون، اختلالات مرتبط با استرس و بیماری های واگیر و سایر موارد.