در عصر دانایی با دانا خبر      دانایی؛ توانایی است      دانا خبر گزارشگر هر تحول علمی در ایران و جهان      دانایی کلید موفقیت در هزاره سوم      
کد خبر: ۱۳۱۸۸۳۲
تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۴۰۳ - ۰۸:۰۵
انجمن علمی جامعه‌شناسی با همکاری انجمن علمی روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی برگزار می کنند:
تراژدی‌های یونان باستان و تئاتر معاصر هر دو بازتاب‌دهنده‌ی شرایط اجتماعی، فرهنگی و انسانی زمان خود هستند. در حالی که تراژدی‌ها بیشتر بر سرنوشت قهرمانان و مسائل اخلاقی تمرکز دارند، تئاتر معاصر تنوع بیشتری در موضوعات و سبک‌ها دارد و به بررسی عمیق‌تر روانشناسی انسان و مسائل اجتماعی می‌پردازد.

به گزارش پایگاه خبری دانا انجمن علمی جامعه‌شناسی با همکاری انجمن علمی روانشناسی دانشگاه شهید بهشتی برگزار می کنند:

سلسله جلسات «در کشاکش تقدیر و تدبیر»
از تراژدی‌های یونان تا تئاتر معاصر: خوانش اجتماعی و فلسفی

تراژدی‌های یونان باستان و تئاتر معاصر هر دو از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین اشکال هنر نمایشی هستند که در طول تاریخ تغییرات زیادی را تجربه کرده‌اند. در ادامه، به بررسی این دو دوره می‌پردازیم:

تراژدی‌های یونان باستان

تاریخچه:
تراژدی‌های یونان باستان به قرن پنجم قبل از میلاد برمی‌گردند و به ویژه در آتن رواج داشتند. این نوع تئاتر در جشنواره‌های مذهبی به نام "دیونیسیا" اجرا می‌شد.

ویژگی‌ها:

 موضوعات: تراژدی‌ها معمولاً به مسائل انسانی، اخلاقی و اجتماعی می‌پردازند و شامل داستان‌های حماسی، قهرمانان و سرنوشت هستند.

شخصیت‌ها: شخصیت‌های اصلی معمولاً قهرمانانی هستند که با چالش‌های بزرگ مواجه می‌شوند و در نهایت به فاجعه می‌انجامند.

 ساختار: تراژدی‌ها شامل بخش‌های مختلفی مانند پرولوگ، پارود، اِپیسودها و استاسیم‌ها هستند.

 نویسندگان مشهور:

اسخیلوس: او را به عنوان پدر تراژدی می‌شناسند و آثارش شامل "پرومته زنجیری" و "آشیل" است.

سوفوکل: معروف‌ترین اثر او "اودیپ شاه" است که به موضوع سرنوشت و تقدیر می‌پردازد.

یوریپیدس: آثار او مانند "مدئا" و "الکترا" به بررسی عواطف انسانی و شرایط اجتماعی می‌پردازند.

تئاتر معاصر

تاریخچه:
تئاتر معاصر به دوره‌ای اشاره دارد که از قرن نوزدهم آغاز شده و تا به امروز ادامه دارد. این دوره شامل جنبش‌های مختلفی از جمله رئالیسم، نمادگرایی و تئاتر مدرن است.

ویژگی‌ها:

 تنوع موضوعات: تئاتر معاصر به موضوعات اجتماعی، سیاسی، روانشناختی و فرهنگی پرداخته و تنوع بیشتری نسبت به تراژدی‌های یونان دارد.

سبک‌های مختلف: استفاده از سبک‌های مختلف مانند رئالیسم، ابزورد، پست‌مدرنیسم و حتی تئاتر تجربی.

شخصیت‌پردازی: شخصیت‌ها معمولاً پیچیده‌تر و چند بعدی‌تر از شخصیت‌های تراژدی‌های باستانی هستند.

نویسندگان مشهور:

هنریک ایبسن: او به عنوان پدر تئاتر مدرن شناخته می‌شود و آثارش مانند "عروسک خانه" به بررسی مسائل اجتماعی و خانوادگی می‌پردازند.

 آرتور میلر: آثار او مانند "مرگ فروشنده" به بحران هویت و ارزش‌های آمریکایی توجه دارند.

ساموئل بکت: نویسنده‌ای مشهور در تئاتر ابزورد که اثر معروفش "در انتظار گودو" به بررسی بی‌معنایی زندگی می‌پردازد.


تراژدی‌های یونان باستان و تئاتر معاصر هر دو بازتاب‌دهنده‌ی شرایط اجتماعی، فرهنگی و انسانی زمان خود هستند. در حالی که تراژدی‌ها بیشتر بر سرنوشت قهرمانان و مسائل اخلاقی تمرکز دارند، تئاتر معاصر تنوع بیشتری در موضوعات و سبک‌ها دارد و به بررسی عمیق‌تر روانشناسی انسان و مسائل اجتماعی می‌پردازد.
جلسه‌ی دوم: پرومته در زنجیر
در این جلسه، ضمن مطالعه متن تراژدی، از منظر نظریه نقد کهن‌الگویی بررسی خواهد شد.

نوع دوره: رایگان و به‌صورت حضوری (حضور برای عموم آزاد و رایگان است)

زمان: سه‌شنبه ۲۱ اسفندماه، ساعت ۱۱:۴۵ الی ۱۳

مکان: دانشکده ادبیات علوم انسانی، تالار نیما یوشیج

برچسب ها: یونان
ارسال نظر