

به گزارش پایگاه خبری دانا رضوان حکیمزاده، در شورای راهبری و اجرایی علمی طرح «نماد» در استان اردبیل با قدردانی از زحمات همکاران استانی، تاکید کرد که آنچه بیش از هر چیز اهمیت دارد، اثربخشی اقدامات در بهبود حال روانی دانشآموزان و کاهش اختلالات روانی در مدارس است.
وی در بخشی از سخنان خود با اشاره به یک گفتوگوی صمیمی با تعدادی از دانشآموزان اظهار داشت: این گفتوگو به من بیش از تمام جلسات رسمی گزارش داده و نگاهی عمیقتر نسبت به موانع اجرای درست طرح نماد ارائه کرد.
معاون آموزش ابتدایی وزارت آموزش و پرورش افزود: نیاز به شاخصهای دقیق برای سنجش اثربخشی اقدامات در سامانه مربوط وجود دارد و در این زمینه باید اعتماد کافی برای گزارش مشکلات ایجاد شود.
حکیمزاده با اشاره به ظرفیت مغفول درس «تفکر و سبک زندگی» بیان کرد: اگر نگاه ما یکپارچه باشد، میتوان از این درس بهعنوان فرصتی برای تقویت مهارتهای زندگی و ارتقای سلامت روانی دانشآموزان بهره گرفت.
وی در ادامه با اشاره به طرح تحول در نظام آموزش و یادگیری که با تاکید ویژه رئیسجمهور، دکتر پزشکیان، دنبال میشود گفت: در طول شش ماه گذشته، رئیسجمهور بیش از همه دولتهای پیشین برای آموزش و پرورش وقت گذاشته است. در جلسات تخصصی، ایشان شخصاً مشارکت فعال داشتند و بر ایجاد محیطی پویا، بانشاط و یادگیرنده در مدرسه تأکید داشتند؛ جایی که همه دانشآموزان، بدون استثناء، احساس تعلق، احترام و ارزشمندی داشته باشند.
معاون آموزش ابتدایی در توضیح «محیط مثبت یادگیری» گفت: این یعنی همه دانشآموزان—نه فقط نخبهها یا شاگردان ممتاز—احساس کنند که بخشی از مدرسه هستند و برای معلم، مدیر و نظام آموزشی اهمیت دارند. باید به نقطهای برسیم که بچهها حس کنند مدرسه جای آنهاست.
وی با استناد به آیات قرآن و کلام امیرالمؤمنین (ع)، به ضرورت پرورش حس کرامت نفس در دانشآموزان اشاره کرد و گفت: اگر بتوانیم این حس ارزشمندی را به دانشآموز منتقل کنیم، او از بسیاری آسیبها فاصله خواهد گرفت. حتی یک بازخورد کوتاه، میتواند در شکلگیری یا تخریب تصویر ذهنی کودک از خودش نقش تعیینکننده داشته باشد.
حکیمزاده خاطرنشان کرد که مدرسه حتی میتواند نقصهای تربیتی خانواده را جبران کند و یک خودپنداره منفی را به تصویری مثبت تبدیل کند. اما اگر مدرسه این حس را از بین ببرد، خانواده قادر به جبران نخواهد بود.
وی در پایان ضمن تبریک به فعالان طرح نماد گفت: مشاوره دادن و کمک به بهتر شدن حال انسانها، نخست به خود فرد بازمیگردد و سپس نفع آن به خانواده، جامعه و در نهایت، به عنوان باقیات صالحات، در پیشگاه خداوند ثبت میشود.