«آموزش پس از مدرسه» گمشده نظام تعلیم‌و‌تربیت ایران

کاهش تعداد روزهای مدرسه ممکن است به خودی خود به معنای کاهش ساعت آموزشی نباشد. حتی کاهش ساعت آموزشی به معنای پایین آمدن کیفیت آموزش هم نیست. برخی کشورهای پیشرو نیز روزها و ساعت‌های آموزشی کمتری نسبت به کشورهای کمتر توسعه یافته دارند.

اینکه چگونه باید با کاهش ساعت آموزشی برنامه ریزی کرد که کیفیت آموزش پایین نیاید در یک مقاله دیگر قابل پیگیری است ولی آنچه که در این گزارش اهمیت دارد سهم زمان آموزشی و پیشگیری از نابسامانی‌های اجتماعی است.

در دنیای امروز، میلیون‌ها کودک و نوجوان در شرایطی زندگی می‌کنند که اغلب اوقات نیاز به برخورداری از مواهب برنامه های پس از مدرسه دارند. جایی‌که آموزش در محیطی امن و دارای سرپرست از سر گرفته شود. با کاهش زمان آموزش کودکان در ایران، خانواده‌ها به طور جدی به دنبال یافتن راه‌های مطلوب پر کردن وقت دانش‌آموزان و افزایش آموزش به آن‌ها هستند. دغدغه خانواده‌ها از دو جهت در این راستا قابل بررسی است. اولا پر کردن کیفیت آموزشی از دست رفته و در ثانی پر کردن زمانی که کودکان تحت نظارت هیچ‌کس نیستند.

برای بررسی موضوع، تحقیقی که اخیرا در ایالات متحده انجام گرفته بررسی تشریح می‌شود. در این تحقیق بیان می‌شود که مادران 37٪ از کودکان مدرسه‌ای که دارای سنین 5 تا 14 هستند، شاغل هستند و نمی‌توانند به شکل منظم از دانش‌آموزان در خانه مراقبت کنند.

بیش از 15 میلیون دانش‌آموز که قریب به 26 % از کل جمعیت دانش‌آموزان امریکا را تشکیل می‌دهند، باید زمان‌های پس از مدرسه را به تنهایی بگذرانند. اینجاست که خطرهای بالقوه در زمان‌های آزاد دانش‌آموزانی که بدون نظارت والدین شاغل قرار است وقت خود را بگذرانند پیش می‌آید. مواردی چون سیگار کشیدن، نوشیدن الکل، مصرف مخدر و درگیری در رابطه جنسی مسایلی است که والدین شاغل امریکایی را نسبت به اوغات فراغت دانش‌آموزان نگران کرده‌است.

1500 تا 2500 دلار برای آموزش بعد از مدرسه هر نفر

در ایالات‌متحده آموزش‌های پس از مدرسه دارای متولی است و در بودجه کشور سهمی دارد. این نظام می‌تواند برای برنامه‌های خود سرمایه‌گذاری کند. مراکز مربوط قراراست اوقات فراغت را به فرصت‌های مجدد یادگیری بدل کنند.

بر حسب برآورد، بودجه کامل این برنامه را سالانه 2.5 میلیارد دلار محاسبه شده‌است. هزینه سالانه یک برنامه بعد از مدرسه با کیفیت متوسط بین 1500 تا 2500 دلار برای هر کودک است . با این حال بیش از سه چهارم از مردم آمریکا (76 درصد) بر این باورند که اعضای کنگره و دولت‌های محلی و مقامات منتخب باید بودجه برنامه‌های پس از مدرسه را افزایش دهند.

همان‌طور که انتظار می‌رود ثمرات برنامه‌های استاندارد و منظمی که به زمان‌های آزاد دانش‌آموزان سروسامان بدهد و متولی دولتی داشته باشد بسیار است.

بازده 150 درصدی آموزش‌های پس از مدرسه

بر اساس تحقیق مورد اشاره، محققان تخمین می‌زنند که هر دلار سرمایه گذاری در برنامه های پس از مدرسه موجب صرفه جویی در 2.50 $ در هزینه های مربوط به جرم و جنایت می‌شود. همچنین درصد بیشتری از شرکت کنندگان در برنامه‌های پس از مدرسه با دبیرستان‌های با کیفیت می‌روند (65 درصد در مقابل 26 درصد). کسانی که در این برنامه حاضر می‌شوند اغلب تمایل دارند تا آخرین سال پیش از دانشگاه به تحصیل ادامه دهند (92 درصد در مقابل 81 درصد) . آموزش مکمل و شرکت در برنامه های بعد از مدرسه می‌تواند مصرف مواد مخدر را تا حدود 50 در صد کاهش دهد و همچنین احتمال فرار از مدرسه را نیز به نصف کاهش می‌دهد.

از همین رو انتظار می‌رود زنگ پایان مدرسه به مثابه پایان وظیفه آموزشی در نظر گرفته نشود.

بررسی آسیب‌های زمان بیکاری برای نوجوانان، زنگ خطری است که می‌تواند مسولان را نسبت به رسمی کردن آموزش‌های مکمل هوشیار کند. /پایان پیام