به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایسنا، منسوجات الکترونیک (e-fabrics) از پتانسیل انتقال عملکرد تلفن های همراه هوشمند بر روی لباس، عینک، ساعت و سایر دستگاه‌های الکترونیک پوشیدنی برخوردارند.
اما توسعه این منسوجات انعطاف پذیر درون لباس نیازمند توسعه فناوری باتری به ویژه باتری های خورشیدی هستند.
یکی از نقطات ضعف دستگاه‌های الکترونیک پوشیدنی موجود از جمله دستبند، ساعت یا عینک هوشمند، نیاز به شارژ مداوم باتری آنها است که این مشکل با توسعه باتری های خورشیدی انعطاف‌پذیر مرتفع می‌شود.
برای استفاده از باتری های انعطاف‌پذیر و قابل شارژ درون الیاف باید از مواد جدید و ارزان قیمت استفاده کرد.
مطالعات اخیر محققان کره جنوبی نشان می‌دهد، پوشش نخ پلی‌استر با نیکل و کربن و سپس استفاده از پلی‌اورتان به عنوان چسبنده و جداکننده می‌تواند برای تولید باتری های انعطاف‌پذیر کاربرد داشته باشد.
منسوجات الکترونیک که انرژی خود را از طریق باتری های خورشیدی انعطاف‌پذیر تأمین می‌کنند، قادر به برقراری ارتباط بی‌سیم بین لباس با تلفن همراه هوشمند یا سایر گجت ها هستند.
با کمک منسوجات الکترونیک مجهز به حسگرهای مختلف، امکان نظارت بر علایم حیاتی، آگاهی از شرایط محیطی از جمله دما و آلودگی، هدایت افراد نابینا در خیابان، ضبط و تبدیل جملات به متن برای افراد ناشنوا فراهم می‌شود.
