به گزارش گروه سبک زندگی خبرگزاری دانا،سخنور باید به مطالب خود نظم و ترتیبی خاص بدهد زیرا اگر بدون تهیه طرح سخنرانی پشت میز خطابه قرار گیرد با نگرانی و تشویش خاطر مطالب خود را به صورت آشفته و درهم بیان خواهد کرد و نه تنها زحمات خود را به هدر می دهد بلکه در ذهن شنوندگان خود نوعی بدبینی ایجاد می کند وقتی سخنران خود را قبلاً آماده کرده و طرح سخنرانی را در دست داشته باشد یا مطالب خود را مرتب به ذهن بسپارد مثل کسی است که خود را بیمه کرده و از هرگونه نگرانی و اضطراب بر کنار است .
درست است که انتخاب مطالب و مرتب و منظم کردن آنها کار دشواری است اما هر اندازه در گردآوری مطالب و پیدا کردن دلایل لازم زحمت بکشید نمی توانید به نتیجه مطلوب برسید مگر آنکه سخن پرداز خوبی باشد. در بیان مطالب باید دو مسئله اساسی را مدنظر داشت. اول آنکه سخن با روانی ادا شود. دوم آنکه از دلپذیری و آراستگی برخوردار باشد. شکی نیست که روانی سخن در درجه اول اهمیت قرار دارد.
رهنمودهایی برای سخنرانی و حضوردرجمع:
۱ ـ اگر می خواهیدسخنور خوبی شوید اول میل آن را شدیداً در خود ایجاد کنید و به سخنگویندگان خوب گوش فرا دهید.
۲ ـ در سخنوری باید راستگو، صمیمی و خیرخواه باشید و برای ایجاد انفعالات شورانگیز در شنونده باید خود سوزی در سر داشته باشید.
۳ ـ وقتی در حضورجمعی برای سخنوری حاضر می شوید ظاهر خود را اراسته ومتناسب با آن بسازید.
۴ ـ آنچه را می خواهید بگویید قبلاً برای خود واضح و معلوم نمایید.
۵ ـ خود را به جای شنوندگان بگذارید و با توجه به این نکته مطالب خود را تنظیم کنید.
۶ ـ فوراً وارد مطلب شوید و طبیعی و روان و موزون سخن بگویید.
۷ ـ بلند صحبت کنید تا همه بشنوند و در سخن گفتن از تجربیات و مشاهدات خود، رغبت و منافع شنوندگان را در نظر بگیرید.
۸ ـ از پراکنده گویی و پرحرفی که یکی از بزرگترین آفات سخنوری است بپرهیزید.
۹ ـ از بکار بردن عبارات بلند و عالمانه و فضل فروشی دوری جوئید.
۱۰ـ اگر می خواهید سخنانتان مؤثر شود چهار کلمه شور، احساس، روح و هیجان را فراموش نکنید.
۱۱ ـ در بیان مطالب، زمان سنجی را از نظر دور ندارید.
۱۲ ـ تند و با سرعت حرف نزنید.
۱۳ ـ حروف آخر کلمات را نخورید.
۱۴ ـ در سخن گفتن، مطالب خارج از بحث را به میان نکشید.
۱۵ ـ هر وقت یک برنامه سخنرانی یا گفتگو در پیش دارید قبل از آن جسم و روح خود را خسته نکنید... همیشه خودتان باشید…..فقط خودتان !مخاطبان اصل را از بدل تشخیص می دهند.
درست است که انتخاب مطالب و مرتب و منظم کردن آنها کار دشواری است اما هر اندازه در گردآوری مطالب و پیدا کردن دلایل لازم زحمت بکشید نمی توانید به نتیجه مطلوب برسید مگر آنکه سخن پرداز خوبی باشد. در بیان مطالب باید دو مسئله اساسی را مدنظر داشت. اول آنکه سخن با روانی ادا شود. دوم آنکه از دلپذیری و آراستگی برخوردار باشد. شکی نیست که روانی سخن در درجه اول اهمیت قرار دارد.
رهنمودهایی برای سخنرانی و حضوردرجمع:
۱ ـ اگر می خواهیدسخنور خوبی شوید اول میل آن را شدیداً در خود ایجاد کنید و به سخنگویندگان خوب گوش فرا دهید.
۲ ـ در سخنوری باید راستگو، صمیمی و خیرخواه باشید و برای ایجاد انفعالات شورانگیز در شنونده باید خود سوزی در سر داشته باشید.
۳ ـ وقتی در حضورجمعی برای سخنوری حاضر می شوید ظاهر خود را اراسته ومتناسب با آن بسازید.
۴ ـ آنچه را می خواهید بگویید قبلاً برای خود واضح و معلوم نمایید.
۵ ـ خود را به جای شنوندگان بگذارید و با توجه به این نکته مطالب خود را تنظیم کنید.
۶ ـ فوراً وارد مطلب شوید و طبیعی و روان و موزون سخن بگویید.
۷ ـ بلند صحبت کنید تا همه بشنوند و در سخن گفتن از تجربیات و مشاهدات خود، رغبت و منافع شنوندگان را در نظر بگیرید.
۸ ـ از پراکنده گویی و پرحرفی که یکی از بزرگترین آفات سخنوری است بپرهیزید.
۹ ـ از بکار بردن عبارات بلند و عالمانه و فضل فروشی دوری جوئید.
۱۰ـ اگر می خواهید سخنانتان مؤثر شود چهار کلمه شور، احساس، روح و هیجان را فراموش نکنید.
۱۱ ـ در بیان مطالب، زمان سنجی را از نظر دور ندارید.
۱۲ ـ تند و با سرعت حرف نزنید.
۱۳ ـ حروف آخر کلمات را نخورید.
۱۴ ـ در سخن گفتن، مطالب خارج از بحث را به میان نکشید.
۱۵ ـ هر وقت یک برنامه سخنرانی یا گفتگو در پیش دارید قبل از آن جسم و روح خود را خسته نکنید... همیشه خودتان باشید…..فقط خودتان !مخاطبان اصل را از بدل تشخیص می دهند.