وی افزود: «وعده سحری به لحاظ ترکیبی میتواند یک ناهار مختصر و یک صبحانه مفصل باشد. وعده سحری به ذائقه فرد بسیار مرتبط است که با کدام ترکیب از مواد غذایی راحتتر است و میتواند آن را راحتتر صرف کنند. در هر حالت تاکید میکنیم که روزهداران در هر وعده یک واحد میوه مصرف کنند.»
نیستانی با بر شمردن خاصیت گروه میوه در مواد غذایی گفت: «آب موجود در برخی از میوهها در طول عبور از روده بزرگ به آهستگی جذب بدن میشود و این خیلی میتواند به تحمل تشنگی که به هر حال در این ماه گریبانگیر روزهداران خواهد شد، کمک کند. روزهداران سیب را میتوانند مثل یک دسر میل کنند و بهتر است که یک لیوان آب هم بعد از خوردن سیب میل کنند. به طور کلی میوههایی فیبر بیشتری دارند که گوشتیتر باشند. در واقع این نوه میوهها در حبس آب در خود و انتقال آن به بدن موثرترند، اما برخی از میوهها با وجود اینکه آبدار هستند، در تامین آب مورد نیاز بدن موثر نیستند. مثلاً هندوانه با وجود اینکه به ظاهر ضد عطش است اما فیبر کمی دارد و حتی ممکن است به خاطر داشتن آب و قند بیشتر باعث تشنگی شود.»
وی با تاکید بر اینکه وعده افطار و شام باید از هم جدا باشد، گفت: «این درست است که زمان اذان دیر است اما روزه داران افطار و شام را با نیم ساعت فاصله میل کنند به خاطر اینکه با یک افطار سبک قند خون بالا میرود. وقتی که بخواهند شام بخورند دیگر میتوانند اندازه و ترکیب غذا را کنترل کنند.»
مدیر گروه تحقیقات تغذیهای انستیتو تغذیه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: «متاسفانه در میان بسیاری از خانوادهها مرسوم است که یک دفعه شام و افطار را در یک وعده میخورند. دریافت ناگهانی حجم بالایی از کالری به ویژه به شکل مواد قندی و نشاستهای میتواند طبعات نسبتا بدی را برای بدن داشته باشد و این بد بودن به ویژه برای افرادی که مشکلات متابولیک به شکل اختلالات وزن حالا پر وزنی یا مشکل قند خون دارند یا کبد چرب دارند، میتواند دو چندان باشد. اما اگر روزهداران یک افطاری سبک داشته باشند میتواند از پرخوری و اضافه دریافت کالری آنها جلوگیری کند.»