آیا ریزش موی من ارثی است یا مشکل دیگری وجود دارد؟ / آشنایی با عمده ترین دلایل ریزش مو

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا ( داناخبر )، در این مطلب با عمده ترین دلایل ریزش مو و چگونگی برطرف کردن آنها بیشتر آشنا می شویم:

یکی از عوارض پرکاری تیرویید، ریزش مو است که در اثر عدم تعادل هورمونی اتفاق می افتد. هورمون ها، عملکردهای بدن از قبیل رشد موها را تنظیم می کنند. اگر درمان مناسب داشته باشید، هورمون ها دوباره به حالت تعادل می رسند و رویش موها نیز مجددا شروع می شود.

 بارداری

در بارداری و زمان زایمان، هورمون ها در حال نوسان هستند و ریزش مو در این دوران یک اتفاق کاملا طبیعی است و بعد از بارداری برای نرمال شدن میزان هورمون ها، سه ماه زمان لازم است. ریزش مو در زمان بارداری موقتی است و پس از زایمان دوباره رویش مو شروع می شود.

عوارض جانبی برخی از داروها، ریزش مو هستند.  به عنوان مثال داروهای رقیق کننده خون، داروهای خوراکی ضدبارداری، داروهای ضدافسردگی، داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، سد کننده های کلسیم و بتابلوکرها همه باعث نازک شدن موها می شوند. 

مصرف زیاد ویتامین A و داروی رتینویید می تواند باعث ریزش مو شود.

برخی از داروهای شیمی درمانی که برای درمان سرطان به کار می روند نیز باعث از دست دادن کل موها می شوند، اما پس از شیمی درمانی، رویش مجددا موها آغاز می شود.

زمانی که بدن تحت تاثیر فشارهای جسمی قرار می گیرد، چرخه رویش و استراحت کردن مو تخریب می شود و در نتیجه موجب از  دست دادن مو می شود. هر شوکی در بدن از قبیل تصادف کردن، جراحی کردن، سوختگی شدید و یا سخت بیمار شدن می تواند فولیکول های مو را تحت تاثیر قرار دهد. در برخی مواقع بعد از یک ماه که از شوک بدنی گذشت، ریزش و یا نازک شدن موها رخ می دهد. از دست دادن موها به دلیل بیماری خود ایمنی همیشه برگشت پذیر نیست و در برخی مواقع، دایمی است.

طلاق گرفتن، ورشکستگی، مسایل و مشکلات مالی، از دست دادن خانه و یا فوت نزدیکان می تواند باعث تخریب چرخه رویش موها شود.البته این نوع ریزش مو موقتی است و زمانی که استرس برطرف شود، ریزش مو قطع می شود.

ویتامین ها و عناصر معدنی و رژیم متعادل داشتن باعث می شود تا تمام بدن و اعضای داخلی تمام کارهایی که بر عهده آنها است را به خوبی انجام دهند. 

در واقع سوء تغذیه و یا رژیم های سخت داشتن باعث می شود که کمبود تغذیه ای ایجاد شود و نازک شدن و از دست دادن مو، از اشکال تکه ای تا طاسی را به وجود آورد.

مدل مو می تواند باعث آسیب و شکستگی موها شود و منجر به نازک شدن و از دست دادن موها شود. به عنوان مثال شستن بیش از حد موها با شامپو و یا خشک کردن موها با سشوار، کشیدن موها، سفت بستن موها و یا یا به شدت مالیدن پوست سر می تواند باعث از دست دادن موها شود.

برخی از عفونت ها و بیماری ها هستند که باعث ریزش موها می شوند. عفونتی که باعث تب بالا، عفونت قارچی پوست و عفونت باکتریایی مانند سیفلیس، می توانند باعث طاسی و یا نازک شدن موها شوند. درمان این عفونت ها باعث رویش مجدد موها و جلوگیری از ریزش مو می شود.

دیابت و لوپوس دو بیماری خود ایمنی هستند که موجب از دست دادن موها می شوند. از دست دادن موها به دلیل بیماری خود ایمنی همیشه برگشت پذیر نیست و در برخی مواقع، دایمی است. اما داروها و جراحی ترمیمی مو می تواند جبران کننده هر نوع ریزش مو باشد.