به گزارش خبرگزاری دانا، پلوتو تا سال ۲۰۰۶ به عنوان آخرین سیاره منظومه شمسی شناخته می شد اما از آن سال به بعد در کلاس سیاره های کوتوله قرار گرفت و همچنان مورد نظر دانشمندان علوم فضایی قرار داشته است.
آژانس فضانوردی آمریکا (ناسا) به تازگی نقشه ژئولوژیکی از منطقه معروف قلبی شکل از این سیاره کوتوله تهیه کرده که با دقت در جزئیات آن متوجه می شویم پلوتو از ساختاری پیچیده و متفاوت از سایر اجرام فضایی برخوردار است و همین موضوع برای دانشمندان جالب توجه بوده است.
این یافته جدید با استفاده از داده های ارسالی از کاوشگر افق های نو ناسا به دست آمده است. این کاوشگر در چهاردهم ژانویه و در رویدادی تاریخی از کنار پلوتو عبور کرد که طی آن تصاویر ارزشمندی از یکی از دورافتاده ترین اجرام واقع در لبه منظومه شمسی تهیه و راهی زمین شد.
نقشه ای که با ترکیب این تصاویر شکل گرفته ناحیه ای به طول ۲۰۷۰ کیلومتر را نشان می دهد. کیفیت این نقشه در حد چشمگیری است به طوریکه ناسا اعلام کرده در هر پیکسل از این نقشه ۳۲۰ متر از منطقه مورد نظر پلوتو به تصویر کشیده شده است.
دانشمندان با استناد به این نقشه تلاش می کنند تا به عمق ناشناخته های ژئولوژیکی پلوتو نفوذ کنند.
پلوتو ساختاری از سنگ و یخ دارد و در واقع جرم فضایی کوچکی محسوب می شود که جرم آن حدود یک سوم ماه است. قطر پلوتو ۲۳۷۰ کیلومتر بوده و در برخی موارد تا ۷.۵ میلیارد کیلومتر از زمین فاصله می گیرد.
