برای رفع بی قراری کودک پیش از شروع مدرسه، او را با خود به مدرسه ببرید و فضای داخل مدرسه را به او نشان بدهید.
به گزارش خبرگزاری دانا،مجتبی کاشانی روانشناس و مشاور در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد:والدین در روزهای نخست سال تحصیلی با مشکلاتی از جمله مخالفت فرزندانشان برای رفتن به مدرسه به خصوص در مقطع کلاس اول روبرو می شوند، ولی باید توجه داشت که به کار بردن برخی جملات در برخورد با فرزند ممکن است باعث دلزدگی و حتی ترس او از رفتن به مدرسه شود.
وی در ادامه گفت: برخی كودكان هنگام جدا شدن از مادر اضطراب بسیار شدیدی پیدا می‌کنند چنین كودكانی به جدا شدن از مادر و خانه، تمایلی نشان نمی‌دهند چون به شدت به مادر وابسته‌اند. اضطراب جدایی به‌صورت‌های گوناگون مانند بی‌اشتهایی، دردهای شکمی، حالت تهوع، مشکلات خواب، سردرد و کابوس‌های شبانه خود را نشان می‌دهد.
وی تاکید کرد:والدین نباید فرزندشان را تهدید کنند که اگر به مدرسه نرود،دوستش ندارند.
کاشانی افزود: گفتن جملاتی از جمله "اگر گریه کنی دیگر مامان یا بابات نیستم، یا به همه می گویم تا آبرویت برود و خجالت بکشی، اگر این کار را بکنی می گویم که ناظم تنبیه کند، تو مامان و بابا را دوست نداری وگرنه اینطور گریه نمی کردی، خانم معلم فقط بچه های خوب را که گریه نمی کنند دوست دارد"، نه تنها موجب آرامش کودک نمی شود بلکه باعث ایجاد تنش و استرس او خواهد شد.
این روانشناس گفت: مقایسه کردن کودک با گفتن جملاتی مانند "ببین اون بچه ها چقدر خوب و راحت هستند که گریه نمی کنند، مثل بچه های کوچک رفتار می کنی، ببین ما چقدر زحمت می کشیم تا تو به مدرسه بروی ولی تو اینگونه رفتار می کنی، اگر مدرسه نروی همه به تو تنبل می گویند و بی سواد می مانی و باید دنبال فلان شغل باشی، تو با این کارت بچه بدی هستی، همه دارند به تو می خندند و مسخره ات می کنند" موجب تخریب اعتماد به نفس و به وجود آمدن احساس شرم و دلهره در کودک می شود.
وی علت بی قراری کودک را دوری از مادر و ایجاد هراس ناشی از آن دانست و افزود: برای رفع این مشکل پیش از شروع مدرسه، حتی هنگام ثبت‌نام، کودک را با خود به مدرسه ببرید و فضای داخل مدرسه را به او نشان دهید و مربی و ناظم مدرسه را معرفی کنید تا آمادگی و آشنایی لازم را به دست بیاورد. در مواردی که کودک از محیط فیزیکی مدرسه وحشت دارد، گذراندن ساعت‌هایی لذت‌بخش در مدرسه می‌تواند به کاهش ترس او کمک کند، پس در روز تعطیل ساعتی را در مدرسه به بازی با او اختصاص بدهید تا به ایمن بودن محیط پی ببرد.
این روانشناس با اشاره به اینکه کودک نباید حس کند برای خوشحالی مادر باید به مدرسه برود بلکه باید دلیل مدرسه رفتن را برای او به صورت یک قانون اجتماعی بیان کنید و لازم است که با همسرتان در مورد لزوم حضور کودک در مدرسه، همسو باشید، بیان کرد: توانایی مراقبت از خودش را در مدرسه به او بیاموزید، مثلا چگونه می تواند به تنهایی کارهایش را در مدرسه انجام دهد، همچنین باید بررسی كنید كودک در مدرسه مشكلی نداشته باشد و مورد آزار دیگران قرار نگیرد. آسان جلوه دادن مقررات مدرسه و وجود مربی که ارتباط خوبی با کودک برقرار کند به حضور بدون استرس او در مدرسه کمک می‌کند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: وقتی کودک از مدرسه به منزل بازمی‌گردد، حتما باید یکی از اعضای خانواده در کنار او باشد. پس از انجام تکالیف و درس خواندن، اجازه دهید اوقات فراغت، بازی و استراحت داشته باشد، او می‌تواند در بازی دلیل ترسش را از زبان عروسکش بیان کند و دانستن این علت به حل مشکل وی کمک خواهدكرد، همچنین اجازه دهید کودک درباره احساسش در مورد مدرسه صحبت کند.
وی در ادامه گفت: برخی كودكان هنگام جدا شدن از مادر اضطراب بسیار شدیدی پیدا می‌کنند چنین كودكانی به جدا شدن از مادر و خانه، تمایلی نشان نمی‌دهند چون به شدت به مادر وابسته‌اند. اضطراب جدایی به‌صورت‌های گوناگون مانند بی‌اشتهایی، دردهای شکمی، حالت تهوع، مشکلات خواب، سردرد و کابوس‌های شبانه خود را نشان می‌دهد.
وی تاکید کرد:والدین نباید فرزندشان را تهدید کنند که اگر به مدرسه نرود،دوستش ندارند.
کاشانی افزود: گفتن جملاتی از جمله "اگر گریه کنی دیگر مامان یا بابات نیستم، یا به همه می گویم تا آبرویت برود و خجالت بکشی، اگر این کار را بکنی می گویم که ناظم تنبیه کند، تو مامان و بابا را دوست نداری وگرنه اینطور گریه نمی کردی، خانم معلم فقط بچه های خوب را که گریه نمی کنند دوست دارد"، نه تنها موجب آرامش کودک نمی شود بلکه باعث ایجاد تنش و استرس او خواهد شد.
این روانشناس گفت: مقایسه کردن کودک با گفتن جملاتی مانند "ببین اون بچه ها چقدر خوب و راحت هستند که گریه نمی کنند، مثل بچه های کوچک رفتار می کنی، ببین ما چقدر زحمت می کشیم تا تو به مدرسه بروی ولی تو اینگونه رفتار می کنی، اگر مدرسه نروی همه به تو تنبل می گویند و بی سواد می مانی و باید دنبال فلان شغل باشی، تو با این کارت بچه بدی هستی، همه دارند به تو می خندند و مسخره ات می کنند" موجب تخریب اعتماد به نفس و به وجود آمدن احساس شرم و دلهره در کودک می شود.
وی علت بی قراری کودک را دوری از مادر و ایجاد هراس ناشی از آن دانست و افزود: برای رفع این مشکل پیش از شروع مدرسه، حتی هنگام ثبت‌نام، کودک را با خود به مدرسه ببرید و فضای داخل مدرسه را به او نشان دهید و مربی و ناظم مدرسه را معرفی کنید تا آمادگی و آشنایی لازم را به دست بیاورد. در مواردی که کودک از محیط فیزیکی مدرسه وحشت دارد، گذراندن ساعت‌هایی لذت‌بخش در مدرسه می‌تواند به کاهش ترس او کمک کند، پس در روز تعطیل ساعتی را در مدرسه به بازی با او اختصاص بدهید تا به ایمن بودن محیط پی ببرد.
این روانشناس با اشاره به اینکه کودک نباید حس کند برای خوشحالی مادر باید به مدرسه برود بلکه باید دلیل مدرسه رفتن را برای او به صورت یک قانون اجتماعی بیان کنید و لازم است که با همسرتان در مورد لزوم حضور کودک در مدرسه، همسو باشید، بیان کرد: توانایی مراقبت از خودش را در مدرسه به او بیاموزید، مثلا چگونه می تواند به تنهایی کارهایش را در مدرسه انجام دهد، همچنین باید بررسی كنید كودک در مدرسه مشكلی نداشته باشد و مورد آزار دیگران قرار نگیرد. آسان جلوه دادن مقررات مدرسه و وجود مربی که ارتباط خوبی با کودک برقرار کند به حضور بدون استرس او در مدرسه کمک می‌کند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: وقتی کودک از مدرسه به منزل بازمی‌گردد، حتما باید یکی از اعضای خانواده در کنار او باشد. پس از انجام تکالیف و درس خواندن، اجازه دهید اوقات فراغت، بازی و استراحت داشته باشد، او می‌تواند در بازی دلیل ترسش را از زبان عروسکش بیان کند و دانستن این علت به حل مشکل وی کمک خواهدكرد، همچنین اجازه دهید کودک درباره احساسش در مورد مدرسه صحبت کند.
