صابری پور گفت: کم رویی کودکان به این معنی است که آن‌ها از بودن در جمع احساس ناراحتی می‌کنند و علل مختلفی موجب بروز این حالت در آن‌ها می‌شود.
به گزارش خبرگزاری دانا،مریم صابری پور مشاور و روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اظهار کرد: خجالتی و کم رو بودن کودکان به این معنی است که آن‌ها از بودن در جمع احساس ناراحتی می‌کنند و علل مختلفی موجب بروز این حالت در کودکان می‌شود.
وی با بیان اینکه ژنتیک از جمله علل خجالتی بودن کودکان است، افزود: والدین خجالتی می‌توانند یکی از عوامل خجالتی بودن کودکان باشند و همچنین فقدان تعاملات اجتماعی نیز از جمله عوامل موثر بر کم رویی کودکان است، یعنی هر چقدر کودک کمتر وارد محیط اجتماع شود، به مراتب نحوه برقراری ارتباط با دیگران را کمتر می‌آموزد.
این روانشناس در ادامه افزود: دلیل دیگر کم رویی کودکان، والدین کنترل کننده هستند که اجازه شکوفایی توانایی‌های کودک را نمی‌دهند، در واقع کودک نمی‌تواند به موقع توانایی‌های خود را بروز دهد.
صابری پور با بیان اینکه کمال گرایی برخی از والدین نیز علت اصلی خجالتی بودن کودکان است، گفت: در خانواده‌های انتقادگر و کمال گرا، والدین توقع بالایی از کودک خود دارند و با انتقاد و سرزنش از کودک خود ممکن است موجب تخریب عزت نفس او شوند.
وی با بیان اینکه خانواده‌های خشک و سرد نیز یکی دیگر از عوامل موثر در کم رویی کودکان هستند، زیرا مهم ترین عامل در شکل گیری عزت نفس، ابراز عشق و محبت بی قید و شرط از سوی هر دو والد به کودک است، افزود: توجه به کودک نه تنها کودک را لوس نمی‌کند، بلکه از بروز آن جلوگیری می‌کند.
بیشتر بخوانید: برای تقویت عزت نفس کودک خود چه کنیم؟
این روانشناس گفت: خجالتی بودن کودک چه اکتسابی، چه ژنتیکی قابل درمان است. اگر والدین و دیگران در برقراری تعاملات اجتماعی به کودک کمک کنند، کودکشان در زمان ورود به یک محیط اجتماعی شلوغ می‌تواند راحت تر با دیگران ارتباط برقرار کند.
صابری پور با بیان اینکه باید کودک را همان شکلی که هست بپذیریم و فقط به او کمک کنیم تا راحت تر ارتباط برقرار کند، افزود: مهد کودک نقش مهمی در کم رو و خجالتی نبودن کودک دارد.
بیشتر بخوانید: بهترین سن برای رفتن به مهدکودک/ نقش مهدکودک‌ها در رشد اجتماعی کودکان
این روانشناس با تاکید بر اینکه بر کودک نباید برچسب خجالتی بودن زد، گفت: برچسب نزدن به کودک هم عامل دیگری است که می‌تواند از خجالتی بار آمدن او جلوگیری کند.
وی افزود: باید اجازه دهیم کودکان خود کارهای شخصی‌شان را انجام دهند و آن‌ها را در انجام کارها شریک کنیم تا استقلال پیدا کنند.
صابری پور گفت: باید تلاش کنیم تا به جای تحقیر و سرزنش کودکان، نقاط قوت آنان را شناسایی و تقویت کنیم.
وی با بیان اینکه ژنتیک از جمله علل خجالتی بودن کودکان است، افزود: والدین خجالتی می‌توانند یکی از عوامل خجالتی بودن کودکان باشند و همچنین فقدان تعاملات اجتماعی نیز از جمله عوامل موثر بر کم رویی کودکان است، یعنی هر چقدر کودک کمتر وارد محیط اجتماع شود، به مراتب نحوه برقراری ارتباط با دیگران را کمتر می‌آموزد.
این روانشناس در ادامه افزود: دلیل دیگر کم رویی کودکان، والدین کنترل کننده هستند که اجازه شکوفایی توانایی‌های کودک را نمی‌دهند، در واقع کودک نمی‌تواند به موقع توانایی‌های خود را بروز دهد.
صابری پور با بیان اینکه کمال گرایی برخی از والدین نیز علت اصلی خجالتی بودن کودکان است، گفت: در خانواده‌های انتقادگر و کمال گرا، والدین توقع بالایی از کودک خود دارند و با انتقاد و سرزنش از کودک خود ممکن است موجب تخریب عزت نفس او شوند.
وی با بیان اینکه خانواده‌های خشک و سرد نیز یکی دیگر از عوامل موثر در کم رویی کودکان هستند، زیرا مهم ترین عامل در شکل گیری عزت نفس، ابراز عشق و محبت بی قید و شرط از سوی هر دو والد به کودک است، افزود: توجه به کودک نه تنها کودک را لوس نمی‌کند، بلکه از بروز آن جلوگیری می‌کند.
بیشتر بخوانید: برای تقویت عزت نفس کودک خود چه کنیم؟
این روانشناس گفت: خجالتی بودن کودک چه اکتسابی، چه ژنتیکی قابل درمان است. اگر والدین و دیگران در برقراری تعاملات اجتماعی به کودک کمک کنند، کودکشان در زمان ورود به یک محیط اجتماعی شلوغ می‌تواند راحت تر با دیگران ارتباط برقرار کند.
صابری پور با بیان اینکه باید کودک را همان شکلی که هست بپذیریم و فقط به او کمک کنیم تا راحت تر ارتباط برقرار کند، افزود: مهد کودک نقش مهمی در کم رو و خجالتی نبودن کودک دارد.
بیشتر بخوانید: بهترین سن برای رفتن به مهدکودک/ نقش مهدکودک‌ها در رشد اجتماعی کودکان
این روانشناس با تاکید بر اینکه بر کودک نباید برچسب خجالتی بودن زد، گفت: برچسب نزدن به کودک هم عامل دیگری است که می‌تواند از خجالتی بار آمدن او جلوگیری کند.
وی افزود: باید اجازه دهیم کودکان خود کارهای شخصی‌شان را انجام دهند و آن‌ها را در انجام کارها شریک کنیم تا استقلال پیدا کنند.
صابری پور گفت: باید تلاش کنیم تا به جای تحقیر و سرزنش کودکان، نقاط قوت آنان را شناسایی و تقویت کنیم.
