به گزارش خبرگزاری دانا،پیمان ترحمی، در گفتگو با خبرنگار مهر، با توجه به مشکلاتی که در زمینه صادرات دارو ایجاد شده است، گفت: متاسفانه تولیدکنندگان دارو در کشور، چه در شرایط تحریم و چه در شرایط غیر تحریم، دائما گرفتار مشکلات و چالش های سردرگم و غیر معمولی بوده اند که اغلب از خارج از سازمان و مجموعه خودشان به آنها تحمیل شده و این مسائل و معضلات، توان مجموعه ها را آنچنان به خود مشغول داشته که نتوانسته اند شرایط لازم برای جهش و تمرکز بر صادرات را فراهم کنند.
این داروساز ادامه داد: این موضوع تا جایی پیش رفته که حتی بازارهای کشورهایی همچون عراق و افغانستان که زمانی در اختیار تولیدکنندگان داروی ایرانی بود، به شکل کاملا محسوس و جدی از دست داده ایم.
ترحمی تصریح کرد: فشار نقدینگی، رفتارهای چند گانه سازمان غذا و دارو و سایر سازمان های مرتبط با تجارت خارجی، تغییرات مدیریتی، بروکراسی مبهم و پر دست انداز، سبب شده که حمایت هایی هم که گاهی اوقات دولت از صنعت دارو داشته، بی اثر و ابتر شود، بطوریکه صادرکنندگان دارو را خسته و فرسوده ساخته است.
به گفته مدیرعامل شرکت داروسازی خوارزمی، تصدی گری های دولت باید کاهش یابد و امور به تشکل ها واگذار شود و علاوه بر این، بسیار مهم است که دولت برای صادرات دارو، اهمیت و اولویت قائل شود.
این دست اندرکار صنعت داروسازی کشور، ادامه داد: یکی از بزرگ ترین گرفتاری های فعلی این است که مدیران دولتی محتاط شده و حوصله تصمیم های سخت، پر ریسک، بزرگ و تنش آفرین را ندارند. این درحالی است که به هرحال مدیریت، خصوصا در عرصه کالاهای استراتژیک، مجموعه ای از تصمیمات سرنوشت ساز و مسئولیت آور است.
ترحمی با اشاره به دستورالعمل های ارزی، اضافه کرد: صنایع داروسازی، بارها و بارها از گروه بندی های ارزی و جابه جا کردن سرفصل های ارزی، آسیب دیده اند و متاسفانه کسی نیست که در این روابط سرعت عمل به خرج دهد و مشکلات داروسازان را خصوصا آنهایی که برنامه صادراتی دارند یا اینکه در مناقصه های خارجی متعهد شده اند را در اولویت قرار دهد.
وی با اشاره به مشکلات فعلی داروسازان، اظهار داشت: هزینه های بسته بندی دارو به شدت افزایش پیدا کرده است، ضمن اینکه خریدهای اعتباری حذف شده و بسیاری از هزینه ها باید به صورت نقدی انجام شود. این درحالی است که بخش بزرگی از نقدینگی شرکت های داروسازی نزد دولت و سازمان های بیمه گر بلوکه شده و بخش دیگری که در گردونه صادرات است نیز گرفتار باز و بسته بودن روزنه های نقل و انتقال پول و نوسانات نرخ ارز است.
ترحمی در پایان تصریح کرد: صنعت داروسازی برای مردم ایران، یک صنعت غرور آفرین است و قطعا هرچه این صنعت تقویت شود و صادرات دارو توسعه پیدا کند، مردم احساس غرور ملی و امنیت ذهنی بیشتری داشته و به دولت و صنعت خود خواهند بالید.
این داروساز ادامه داد: این موضوع تا جایی پیش رفته که حتی بازارهای کشورهایی همچون عراق و افغانستان که زمانی در اختیار تولیدکنندگان داروی ایرانی بود، به شکل کاملا محسوس و جدی از دست داده ایم.
ترحمی تصریح کرد: فشار نقدینگی، رفتارهای چند گانه سازمان غذا و دارو و سایر سازمان های مرتبط با تجارت خارجی، تغییرات مدیریتی، بروکراسی مبهم و پر دست انداز، سبب شده که حمایت هایی هم که گاهی اوقات دولت از صنعت دارو داشته، بی اثر و ابتر شود، بطوریکه صادرکنندگان دارو را خسته و فرسوده ساخته است.
به گفته مدیرعامل شرکت داروسازی خوارزمی، تصدی گری های دولت باید کاهش یابد و امور به تشکل ها واگذار شود و علاوه بر این، بسیار مهم است که دولت برای صادرات دارو، اهمیت و اولویت قائل شود.
این دست اندرکار صنعت داروسازی کشور، ادامه داد: یکی از بزرگ ترین گرفتاری های فعلی این است که مدیران دولتی محتاط شده و حوصله تصمیم های سخت، پر ریسک، بزرگ و تنش آفرین را ندارند. این درحالی است که به هرحال مدیریت، خصوصا در عرصه کالاهای استراتژیک، مجموعه ای از تصمیمات سرنوشت ساز و مسئولیت آور است.
ترحمی با اشاره به دستورالعمل های ارزی، اضافه کرد: صنایع داروسازی، بارها و بارها از گروه بندی های ارزی و جابه جا کردن سرفصل های ارزی، آسیب دیده اند و متاسفانه کسی نیست که در این روابط سرعت عمل به خرج دهد و مشکلات داروسازان را خصوصا آنهایی که برنامه صادراتی دارند یا اینکه در مناقصه های خارجی متعهد شده اند را در اولویت قرار دهد.
وی با اشاره به مشکلات فعلی داروسازان، اظهار داشت: هزینه های بسته بندی دارو به شدت افزایش پیدا کرده است، ضمن اینکه خریدهای اعتباری حذف شده و بسیاری از هزینه ها باید به صورت نقدی انجام شود. این درحالی است که بخش بزرگی از نقدینگی شرکت های داروسازی نزد دولت و سازمان های بیمه گر بلوکه شده و بخش دیگری که در گردونه صادرات است نیز گرفتار باز و بسته بودن روزنه های نقل و انتقال پول و نوسانات نرخ ارز است.
ترحمی در پایان تصریح کرد: صنعت داروسازی برای مردم ایران، یک صنعت غرور آفرین است و قطعا هرچه این صنعت تقویت شود و صادرات دارو توسعه پیدا کند، مردم احساس غرور ملی و امنیت ذهنی بیشتری داشته و به دولت و صنعت خود خواهند بالید.