به گزارش خبرگزاری دانا به نقل از دانشگاه تهران، تحقیقات پژوهشگران مرکز تحقیقات بیوشیمی و بیوفیزیک نشان میدهد که لیتیم میتواند از طریق مسیرهای مختلف سلولی، حساسیت سلولهای سرطان سینه را به داروی میتومایسین افزایش و مهاجرت این سلولها را نیز کاهش دهد و از طریق کاهش بیان و رهاسازی پروتئین HMGB۱ میزان التهاب و تکثیر سلولها را به طور قابل ملاحظهای کاهش دهد.
داروی میتومایسین C از قویترین داروهای ضد توموری است که برای درمان طیف وسیعی از سرطانها استفاده میشود. این دارو با ایجاد کراس لینک بین دو رشته DNA منجر به ایجاد شکستگی در یک یا هر دو رشته شده، فرایندهای مهمی از جمله سنتز DNA و رونویسی را مهار میکند و سبب القای آپوپتوز و در نتیجه مرگ سلولی میشود. استفاده از داروی میتومایسین C با محدودیتهای زیادی از جمله آثار مخرب دارو بر بافتهای سالم اطراف تومور، ایجاد مقاومت دارویی و پاسخ ضعیف در سلولهای سرطانی همراه است که همواره منجر به کاهش کارایی این دارو میشود.
ازاینرو یکی از رویکردهای موثر در کاهش این محدودیتها، میتواند استفاده از روش درمان ترکیبی باشد. مطالعات اخیر نشان میدهند که فلز لیتیوم قادر است رشد و تکثیر سلولهای سرطانی را کاهش دهد و نیز در سرطانهای مقاوم به شیمیدرمانی، حساسیت سلولها به داروهای ضد سرطانی را افزایش میدهد.
پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که لیتیم از طریق مسیرهای مختلف سلولی، حساسیت سلولهای سرطان سینه را به داروی میتومایسین افزایش و مهاجرت این سلولها را نیز کاهش میدهد.
لیتیوم از طریق کاهش بیان و رهاسازی پروتئین HMGB۱ میزان التهاب و تکثیر سلولها را بهطور قابل ملاحظهای کاهش میدهد. امید میرود که این روش بتواند در ارائه راهحل مفید و موثر برای درمان سرطان سینه که مقاوم به داروهای شیمیدرمانی است، کمک کند.
مهدیه رزمی، در پایاننامه دکتری خود در رشته بیوشیمی با موضوع «بررسی تاثیر داروی ضد سرطان میتومایسین C بهتنهایی و توام با لیتیم بر کروماتین، تغییرات اپیژنتیک و بیان ژنها ( Moz و SMYD۳) در سلولهای سرطان سینه MDA-MB-۲۳۱» این تحقیقات را با راهنمایی دکتر عذرا ربانی چادگانی انجام داده است.
داروی میتومایسین C از قویترین داروهای ضد توموری است که برای درمان طیف وسیعی از سرطانها استفاده میشود. این دارو با ایجاد کراس لینک بین دو رشته DNA منجر به ایجاد شکستگی در یک یا هر دو رشته شده، فرایندهای مهمی از جمله سنتز DNA و رونویسی را مهار میکند و سبب القای آپوپتوز و در نتیجه مرگ سلولی میشود. استفاده از داروی میتومایسین C با محدودیتهای زیادی از جمله آثار مخرب دارو بر بافتهای سالم اطراف تومور، ایجاد مقاومت دارویی و پاسخ ضعیف در سلولهای سرطانی همراه است که همواره منجر به کاهش کارایی این دارو میشود.
ازاینرو یکی از رویکردهای موثر در کاهش این محدودیتها، میتواند استفاده از روش درمان ترکیبی باشد. مطالعات اخیر نشان میدهند که فلز لیتیوم قادر است رشد و تکثیر سلولهای سرطانی را کاهش دهد و نیز در سرطانهای مقاوم به شیمیدرمانی، حساسیت سلولها به داروهای ضد سرطانی را افزایش میدهد.
پژوهشگران در این مطالعه نشان دادند که لیتیم از طریق مسیرهای مختلف سلولی، حساسیت سلولهای سرطان سینه را به داروی میتومایسین افزایش و مهاجرت این سلولها را نیز کاهش میدهد.
لیتیوم از طریق کاهش بیان و رهاسازی پروتئین HMGB۱ میزان التهاب و تکثیر سلولها را بهطور قابل ملاحظهای کاهش میدهد. امید میرود که این روش بتواند در ارائه راهحل مفید و موثر برای درمان سرطان سینه که مقاوم به داروهای شیمیدرمانی است، کمک کند.
مهدیه رزمی، در پایاننامه دکتری خود در رشته بیوشیمی با موضوع «بررسی تاثیر داروی ضد سرطان میتومایسین C بهتنهایی و توام با لیتیم بر کروماتین، تغییرات اپیژنتیک و بیان ژنها ( Moz و SMYD۳) در سلولهای سرطان سینه MDA-MB-۲۳۱» این تحقیقات را با راهنمایی دکتر عذرا ربانی چادگانی انجام داده است.