پژوهشگران می‌گویند رشد استخوان‌های کودکان اکنون نسبت به قرن گذشته زودتر متوقف می‌شود و این موضوع بر زمان‌بندی درمان‌های استخوانی تاثیرگذار است.
به گزارش خبرگزاری دانا، پژوهشگران می‌گویند رشد استخوان‌های کودکان اکنون نسبت به قرن گذشته زودتر متوقف می‌شود و این موضوع بر زمان‌بندی درمان‌های استخوانی تاثیرگذار است.
بر اساس پژوهش تازه دانشگاه میسوری، رشد کامل استخوان‌بندی دختران نسبت به قرن گذشته ۱۰ ماه و پسران حدود ۷ ماه زودتر رخ می‌دهد.
دانا دورن، مدیر این پژوهش می‌گوید: یافته‌های ما نشان می دهد باید زمان «نرمال» جدیدی برای رشد کامل اسکلتی در نظر بگیریم. تکمیل رشد استخوان‌ها در زمان کمتر بر شرایط درمان نارسایی‌های اسکلتی خاصی در کودکان تاثیرگذار است، از جمله درمان تفاوت در طول پاها یا درمان اسکولیوز (انحراف ستون مهره یا کج‌پشتی) تغییر خواهد کرد. همچنین این موضوع بر کاربرد هورمون رشد در درمان هم تاثیرگذار خواهد بود.
مل بویر، همکار این پژوهش نیز می‌گوید: زمان‌بندی در درمان چنین شرایطی عاملی تعیین‌کننده در دستیابی به نتیجه مطلوب است. آن چه این پژوهش به ما نشان می‌دهد این است که پزشکان باید زودتر از آن چه تا کنون گمان می‌کردند چشم به راه همجوشی صفحه رشد استخوان باشند.
پژوهشگران در این تحقیق رادیوگراف‌های استخوان دست و مچ بیش از ۱۰۰۰ کودک که در فاصله زمانی ۱۹۱۵ و ۲۰۰۶ متولد شده بودند را بررسی کردند. رادیوگراف‌ها طی چندین دهه برای پژوهشی به درازای یک قرن درباره رشد اسکلتی انسان گردآوری شده بود و توجه محققان بر فرایند رشدی به نام همجوشی صفحه رشد متمرکز بود که نشانگر پایان رشد استخوان است.
دورن در این باره توضیح می‌دهد: این فرایند وقتی آغاز می‌شود که صفحه رشد، که غضروفی در انتهای استخوان است، به سر استخوان متصل می‌شود. این صفحه کم کم دچار کلسیفیکاسیون شده و به تدریج به طور کامل با استخوان متصل شده و جوش می‌خورد. وقتی جوش‌خوردگی کامل شد، پایان رشد استخوان فرا رسیده است.
نتایج این پژوهش نشان داد اسکلت کودکانی که در دهه ۱۹۹۰ به دنیا آمدند سریع‌تر و زودتر از کودکان متولد شده در دهه ۱۹۳۰ به رشد کامل رسیده است. این پژوهش عوامل احتمالی رشد سریع‌تر اسکلت را بررسی نکرده اما محققان می‌گویند یک عامل می‌تواند قرار داشتن فرد در معرض مواد شیمیایی باشد که بر هورمون‌ها اثر می‌گذارند.
بر اساس پژوهش تازه دانشگاه میسوری، رشد کامل استخوان‌بندی دختران نسبت به قرن گذشته ۱۰ ماه و پسران حدود ۷ ماه زودتر رخ می‌دهد.
دانا دورن، مدیر این پژوهش می‌گوید: یافته‌های ما نشان می دهد باید زمان «نرمال» جدیدی برای رشد کامل اسکلتی در نظر بگیریم. تکمیل رشد استخوان‌ها در زمان کمتر بر شرایط درمان نارسایی‌های اسکلتی خاصی در کودکان تاثیرگذار است، از جمله درمان تفاوت در طول پاها یا درمان اسکولیوز (انحراف ستون مهره یا کج‌پشتی) تغییر خواهد کرد. همچنین این موضوع بر کاربرد هورمون رشد در درمان هم تاثیرگذار خواهد بود.
مل بویر، همکار این پژوهش نیز می‌گوید: زمان‌بندی در درمان چنین شرایطی عاملی تعیین‌کننده در دستیابی به نتیجه مطلوب است. آن چه این پژوهش به ما نشان می‌دهد این است که پزشکان باید زودتر از آن چه تا کنون گمان می‌کردند چشم به راه همجوشی صفحه رشد استخوان باشند.
پژوهشگران در این تحقیق رادیوگراف‌های استخوان دست و مچ بیش از ۱۰۰۰ کودک که در فاصله زمانی ۱۹۱۵ و ۲۰۰۶ متولد شده بودند را بررسی کردند. رادیوگراف‌ها طی چندین دهه برای پژوهشی به درازای یک قرن درباره رشد اسکلتی انسان گردآوری شده بود و توجه محققان بر فرایند رشدی به نام همجوشی صفحه رشد متمرکز بود که نشانگر پایان رشد استخوان است.
دورن در این باره توضیح می‌دهد: این فرایند وقتی آغاز می‌شود که صفحه رشد، که غضروفی در انتهای استخوان است، به سر استخوان متصل می‌شود. این صفحه کم کم دچار کلسیفیکاسیون شده و به تدریج به طور کامل با استخوان متصل شده و جوش می‌خورد. وقتی جوش‌خوردگی کامل شد، پایان رشد استخوان فرا رسیده است.
نتایج این پژوهش نشان داد اسکلت کودکانی که در دهه ۱۹۹۰ به دنیا آمدند سریع‌تر و زودتر از کودکان متولد شده در دهه ۱۹۳۰ به رشد کامل رسیده است. این پژوهش عوامل احتمالی رشد سریع‌تر اسکلت را بررسی نکرده اما محققان می‌گویند یک عامل می‌تواند قرار داشتن فرد در معرض مواد شیمیایی باشد که بر هورمون‌ها اثر می‌گذارند.
