سرطان سینه یکی از رایج‌ترین انواع سرطان و البته یکی از شناخته شده ترین آنها در زنان است. اما متاسفانه هنوز برداشت‌های اشتباه زیادی درباره آن وجود دارد و بسیاری از نتیجه گیری های غلط ما ناشی از تصورات اشتباهی است که با ناآگاهی از بیماری و علائم آن در ذهنمان نقش بسته است.
نازنین دادور؛ خبرگزاری دانا، سرویس سلامت؛ اگر با معاینه خود متوجه وجود توده ای در بافت پستان شدید توجه بیشتر و بررسی آن ضروری است اما سریع نتیجه گیری نکنید. به جای نگرانی و افکار منفی بهتر است هرچه سریع تر به پزشک مراجعه کنید تا درصورت لزوم درمان های لازم هرچه زودتر شروع شود.
آگاهی عمومی در مورد سرطان سینه ، طی 20 سال گذشته به نحو چشمگیری افزایش یافته است. با وجود این، هنوز نظرات گمراه کننده‌ای در این زمینه در افکار عمومی رواج دارد. مثلاً خیلی‌ها فکر می‌کنند این که «احتمال یک در 8 سرطان سینه » یعنی اگر 8 زن به طور تصادفی انتخاب شوند، یکی از آنها سرطان دارد یا در آینده به سرطان مبتلا خواهدشد.
اما در واقع این آمار که توسط مؤسسه ملی سرطان آمریکا برآورد شده حاکی از میزان احتمال ابتلا به سرطان سینه طی دوران زندگی یک زن است. بنابراین، اگر یک زن 85 سال عمر کند، احتمال ابتلای وی یک در هشت(5/12درصد) است، ولی در مورد زنان جوان‌تر شرایط بهتر است.
به عنوان مثال، احتمال ابتلای یک زن 50 ساله، 1 در 54 است و در چهل سالگی، 1 در 235. البته این احتمالات براساس متوسط جمعیت آمریکا برآورد شده است. بنابراین، بنا بر عوامل مختلف، از جمله تاریخچه خانوادگی، سابقه باروری و سایر عوامل ناشناخته دیگر، ممکن است ریسک ابتلا برای هر زن بیشتر یا کمتر باشد. در این مقاله به برخی دیگر از سوء‌تفاهم‌ها درباره سرطان سینه اشاره می‌شود.
بسیاری از نتیجه گیری های غلط ما ناشی از تصورات اشتباهی است که با ناآگاهی از بیماری و علائم آن در ذهنمان نقش بسته است. دانستن این تصورات غلط نه تنها به شناخت سرطان پستان کمک می کند بلکه ما را از تصمیم گیری های نادرست دور کرده و مسیر صحیح درمان را روبرویمان قرار می دهد.
وجود توده لزوما به معنای ابتلا به سرطان نیست، ولی اولین چیزی که به ذهن خطور می کند این است که آیا پیدا شدن این توده ممکن است ناشی از سرطان باشد؟
باورهای نادرست درباره توده های سینه نیز وجود دارند که به ۶ مورد از آنها اشاره شده است:
می توان رفتن به نزد به پزشک را به بعد واگذار کرد: هر چه مسن تر باشید، اشتباه بودن این تصمیم بیشتر است. شما همیشه باید برای بررسی توده سینه به پزشک مراجعه کنید. گاهی پزشکان به زنانی که هنوز قاعده می شوند، توصیه می کنند برای یکی دو ماه توده شان را تحت نظر داشته باشند. ممکن است کیست داشته باشید، و اندازه این کیست ها با قاعدگی تغییر می‌کند. چه برای زنان جوان و چه برای زنان مسن گام اول، ارزیابی بوسیله پزشک است. توصیه کارشناسان این است که در عرض یک تا دو روز پس از یافتن توده به پزشک مراجعه کنید. بدترین شیوه برخورد با توده، انکار کردن وجود آن و امید داشتن به برطرف شدن خود به خودی آن است.
توده در زنی که سابقه کیست سینه دارد، نمی تواند سرطانی باشد: این باور درست نیست، هر توده جدیدی که ظاهر می شود، باید به اطلاع پزشک برسد و نباید تنها به این خاطر که توده های قبلی شما کیست یا سایر موارد خوش خیم بوده است تصور کنید توده جدید همانند قبلی ها است.
توده سینه تقریبا همیشه ناشی از سرطان است: زنانی که توده سینه دارند فکر می‌کنند، سرطان دارند، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. ممکن است توده سینه یک کیست خوش خیم (یک کیسه پر از مایع که می توان آن را خالی کرد)، یک توده غیرسرطانی مانند فیبروآدنوم، و با شیوع کمتری، یک لخته خون باشد که باعث ایجاد توده شده است. توده به هر علتی که به وجود آمده باشد، مهم است که مورد بررسی قرار گیرد. برای این کار معاینه جسمی، انجام ماموگرافی و گاهی سونوگرافی لازم است.
سرطان سینه همیشه با توده ای قابل لمس همراه است: برخی از اوقات سرطان پیش از آنکه توده ای را لمس کنید، ممکن است در ماموگرافی کشف شود. در واقع اغلب سرطان‌های سینه در ماموگرافی هایی روتین که برای بیماریابی انجام می شوند، پیدا می شوند.
توده سرطانی در لمس با توده خوش خیم متفاوت است: علائم توده های سرطانی و توده های خوش‌خیم یا غیرسرطانی ممکن است شباهت داشته باشد. اغلب زنان فکر می کنند اگر یک توده منفرد و با قوام سخت را لمس کنند که چسبیده است و به اطراف حرکت نمی کند، این توده سرطانی نیست. گرچه ممکن است اینگونه باشد، اما توده سرطانی در مواردی ممکن است در لمس نرم باشد و به بافت زیرین هم نچسبیده و قابل حرکت دادن باشد. از طرف دیگر همیشه نمی توان توده را به درستی لمس کرد. توصیه این است که برای بررسی هر توده ای که متفاوت با بافت سینه لمس می‌شود، به پزشک مراجعه کنید.
یک توده کوچک معمولا جای نگرانی ندارد: سرطان ممکن است در ابتدای ظهورش خیلی کوچک باشد. اندازه توده اصلا شیوه خوبی برای تصمیم گرفتن درباره بررسی پزشکی آن نیست.
