وی دلایل اضطراب های فرزندان را ورود به فضای کلاس های حضوری بعد از حدود دو سال، تغییر شیوه آموزش مجازی به حضوری و همینطور رفتار و گفتار اضطرابی والدین دانست و افزود: والدین به خاطر ترس از ابتلای فرزندان به کرونا مضطرب هستند و خواه و ناخواه این اضطراب را به فرزندان منتقل می کنند.
این روانشناس، در پاسخ به این سوال که «آیا بازگشایی مدارس برای والدین بیشتر از دانش آموزان اضطراب زاست؟»، تصریح کرد: خوشبختانه درصد بالایی از جامعه به ویژه دانش آموزان واکسن تزریق کرده اند و دستورالعمل های بهداشتی در مدارس رعایت خواهد شد. اکنون والدین باید فرزندان را کم کم برای ورود به نهادهای اجتماعی و از سر گرفتن روابط با دیگران آماده کنند.
یوسفی، نگرانی والدین از حضوری شدن کلاس ها را طبیعی دانست و عنوان کرد: انسان در مواجهه با تغییر دچار اضطراب و استرس می شود و لذا دانش آموزان نیز با اضطراب حضور در اجتماع مواجه هستند، اما بخش عمده این اضطراب را از رفتار والدین دریافت می کنند و دچار افزایش اضطراب می شوند که به مرور تبدیل به افسردگی می شود.
وی معمولا بازگشایی مدارس را همراه با اضطراب برای دانش آموز دانست و اضافه کرد: اضطراب دانش آموزان پس از ورود به مدرسه و ملاقات با هم کلاسی ها کاهش پیدا می کند، اما برخی از دانش آموزان در برابر این تغییر مقاومت می کنند و به شدت مضطرب هستند لذا اضطراب خود را در اختلال خواب و کاهش تمرکز و بی قراری و منزوی شدن و در فکر فرو رفتن و محدود کردن بازی و اذعان به بیماری نشان می دهند لذا والدین باید این علائم را جدی بگیرند تا اضطراب تبدیل به اختلال نشود.
این روانشناس، با تاکید بر لزوم درمان اضطراب به ویژه در فرزندان، یادآور شد: اضطراب مزمن زمینه ساز افسردگی است و به مرور تبدیل به افسرده خویی می شود.
وی تکرار «نگران نباش» را منتقل کننده نگرانی دانست و گفت: گاهی اضطراب و نگرانی در نگاه والدین موج می زد و مرتب از فرزند می خواهند که نگران نباشد که ناخودآگاه موجب افزایش اضطراب فرزند می شود؛ متاسفانه چنین والدینی حس می کنند که رفتارهای عادی دارند، اما از نظر خودشان عادی هستند و کاملا مضطرب رفتار می کنند.
یوسفی، تکرار بیش از اندازه کلمات اضطرابی را به نوعی القا کننده اضطراب دانست و بیان کرد: بازگشایی مدارس و حضوری شدن کلاس ها اضطراب زاست، اما والدین باید با دانش آموزان همدلی کنند و این مشکل را همگانی بدانند که همه دانش آموزان با آن مواجه هستند؛ هیچگونه اجبار به رفتن به مدرسه نیز نداشته باشند و از فرزندان بخواهند مشکل خود را از رفتن به مدرسه بیان کنند.
این روانشناس، از والدین خواست صحبت کردن با فرزندان را جایگزین نصیحت کردن کنند و یادآور شد: فرزندان در شرایط اضطرابی نیازمند همراهی و دلگرمی و درک هستند و باید اضطراب و استرس آنان را طبیعی جلوه دهیم و با یادآوری لحظات خوش مدرسه از نگرانی آنان کم کنیم.
وی با بیان اینکه می توانیم دانش آموزان را در مسیر مدرسه همراهی کنیم، گفت: برخی از دانش آموزان نگران از دست دادن والدین هستند و باید این اطمینان را به آنان بدهیم که همواره کنارشان خواهیم ماند و سعی کنیم مرتب به مدرسه سر بزنیم و تماس بگیریم و با اعلام حضور، کنار آنان بمانیم.
یوسفی، یکی از معضلات دوران کرونا را افزایش اضطراب و وسواس دانست و اظهار کرد: بسیاری از افراد به روانشناسان مراجعه می کنند تا برخورد آگاهانه تری با اضطراب خود داشته باشند لذا اگر کلمات و رفتار والدین بار اضطرابی دارد، باید با مراجعه به روانشناس و مشاور این موضوع را حل کنند و اضطراب نا بجا را به فرزندان منتقل نکنند، زیرا پدر و مادر مضطرب، فرزندان مضطربی را پرورش خواهند داد. پس با اصلاح رفتارهای اضطرابی و جایگزینی آن با رفتارهای مطلوب و بهره مندی از شیوه های آرام سازی، الگوی خوبی برای فرزندانمان باشیم.
