نوجوانی دوره ی بحران یا گذر ؟!
از نوجوانی به عنوان دوره بحران نام برده شده است پس ابتدا مطالعه‌ای در مورد ویژگی‌های عاطفی شناختی و جسمی نوجوانان داشته باشید تا با آشنایی از این دوران نوجوان خود را بیشتر بشناسید. آنگاه خواهید دید بسیاری از رفتارهایی که ما را می‌رنجاند شرایط طبیعی این دوره است و نیازمند صبر و مهربانی ما می‌باشد
فاطمه سادات زاهدی ، کارشناس ارشد مشاوره ، پایگاه خبری دانا ، گروه سلامت و سبک زندگی ؛ از نوجوانی به عنوان دوره بحران نام برده شده است پس ابتدا مطالعه ای در مورد ویژگی های عاطفی شناختی و جسمی نوجوانان داشته باشید تا با آشنایی از این دوران نوجوان خود را بیشتر بشناسید. آنگاه خواهید دید بسیاری از رفتارهایی که ما را می رنجاند شرایط طبیعی این دوره است و نیازمند صبر و مهربانی ما می باشد. بدلیل سرعت بالای رشد در این دوره بویژه در حوزه جنسی، نوجوان گرایش به شناخت به جنس مخالف نموده و در این مورد احساس پیدا می کند احساساتی که بیشتر از آنکه جنبه عقلانی داشته باشد جنبه صرف احساسی دارد. علاقه مندی به رمانها و فیلم های عاشقانه و کنجکاوی های جنسی شروع می شود. مراقبت و نه محدودیت زیاد روش مناسبی است. نوجوان باید بداند ما دوستش داریم و این احساسش هم طبیعی است فقط نحوه برخورد با این احساسش را باید به او آموزش دهیم. به دلیل عدم پختگی کافی شناختی و منطقی نوجوان، باید با وی در خصوص این مساله با احتیاط برخورد کرد تا نوجوان دست به رفتارهایی غیرعقلانی که نتیجه ای جز پشیمانی خودش و شما را دربرندارد نزند. صمیمی شدن با نوجوان در حدی که او بتواند به راحتی مسائلی که برایش پیش می آید با والدین هم جنس خود مطرح کند خوب است. مسلما الگوی سالم اخلاقی و جنسی والدین هم در این مورد تأثیر بسزا دارد. از طرفی می بایست نسبت به احساس عشق نگرش مثبت خود را نشان دهیم ولی در مورد بی بند و باری های جنسی و خطرات آن گوشزد نموده و وی را آگاه کنیم. نوجوانانی که این اطلاعات را از والدین هم جنس خود می گیرند اگاهی و رفتار سالم تری را کسب می کنند تا آنانی که از دوستان خود کسب اطلاع می کنند. نوجوان به شدت نیازمند توجه و دیده شدن است این امکان را از طرق دیگر به او بدهیم تا برای ارضا شدن این نیاز دست به انتخاب دوستی های ناسالم نزند. وی باید بداند از نظر چهره و فیزیک و همچنین توانایی های خاص خود مورد قبول والدین می باشد. به این صورت خودپنداره مثبتی از خود پیدا می کند. مشغول بودن نوجوان در کلاس های ورزشی، گوش کردن به حرف ها و درد و دل‌های مختلف او، درک شرایطش، بیان داستان‌های نوجوانی خود، اطلاع از پیامدهای ناگوار دوستی ها و روابط ناسالم، ایجاد بسترهایی در رشد شناختی و مهارتی نوجوان به طوری که هم بخش مهمی از اوقاتش صرف آموزش و یادگیری باشد و هم اینکه بتواند از طریق رشد در مهارتهای هنری یا شناختی ابراز وجود کند نیز تأثیر مثبتی دارد. او باید بداند برای شما عزیز است و شما در این مسیر پرتلاطم کنارش هستید.
