تصفیه فاضلاب بهداشتی با روشی نوین

اولین بار ایده این طرح کی به ذهنتان خطور کرد؟
این ایده اولین بار در نمایشگاه ایفات مونیخ در سال 2011 به ذهنم رسید.من در این نمایشگاه طرح های بسیاری از نمونه های خارجی دیدم که به نظرم بسیار ساده و دارای نقص بود؛هرچند که این طرح ها متعلق به شرکت های نامداری همچون هوبر آلمان و جسکو انگلستان بودند و البته سابقه ای بسیار طولانی هم در تولید این طرح ها داشتند.همین عامل باعث شد تا من به فکر رفع نواقص این دستگاه بر آیم و ایده ای جدید خلق کنم.اولین بار نقص این نمونه ها  را با جوشکاری و طراحی مخازن پلی اتیلنی بر طرف و در یک رستورانی نصب کردم.وقتی اجرای آن با موفقیت همراه شد سری دوم طرح را با امکانات موجود در یکی از بیمارستان ها اجرایی کردم.این کار 6الی 7 بار با امکانات کم و موجود تکرار و در نهایت مرحله طراحی قاب آن با صرف هزینه ای زیاد آغاز شد.

چه ضرورتی در کشور باعث شد تا شما به فکر ساخت چنین دستگاهی بیفتید؟
من تقریبا 20 سال است که در زمینه آلودگی هوا و زباله کار می کنم.طبق مطالعات من کشورهای در حال توسعه روزانه حدود 600 میلیون متر مکعب(600 میلیارد لیتر)فاضلاب بهداشتی تولید می کنند که حدود 90درصد آن بدون تصفیه وارد آب های سطحی مانند اقیانوس ها،دریاها و رودخانه ها می شود،در صورتی که هزینه تولید هر متر مکعب یا هزار لیتر آب شرب در همین کشورها در حدود 106 دلار اما هزینه تصفیه هر متر مکعب این فاضلاب 6دلار است. ما با تصفیه فاضلاب به روش هوازی مانند این شیوه می توانیم ضمن اینکه آلایندگی بسیار زیاد آب های زیر زمینی را از بین ببریم،صرفه جویی در انرژی هم داشته باشیم.یعنی به جای اینکه سرمایه مان را صرف هزینه های زیاد تولید آب شرب کنیم،در راه تصفیه فاضلاب بهداشتی به کار ببریم چون هزینه 6دلاری اصلا قابل مقایسه با 106 دلاری نیست.

در حال حاضر این طرح در چه مرحله ای به سر است؟
هم اکنون نواقص این طرح بر طرف شده است و با 95تا 98 درصد موفقیت در حال تولید است.

هادی حمیدیان برای رسیدن به جایگاه کنونی اش با چه مشکلاتی روبرو بوده است؟
من این طرح را قدم به قدم با هزینه کارمندی و شخصی خودم که حدود 30میلیون تومان بود،انجام دادم. در واقع ساخت چنین قالبی برای کسی که تازه آغاز به کار کرده و آزمون و خطاهای طرحش را از چند سری مخازن بیرون استفاده کرده است،عدد بسیار زیادی محسوب می شود.هیچ کس برای اجرا شدن چنین طرحی مشوق من نبود و مرا در انجام چنین کاری حمایت نکرد.علاوه بر آن بسیاری از افراد مخصوصا سبتینگ فروش ها هم مانع اجرا شدن این طرح من بودند. اما جدای از این مساله در حال حاضر بزرگترین مشکل من موضوع فرهنگی این قضیه است متاسفانه تقریبا همه مردم حتی متخصصان و ساختمان سازهای بزرگ کشورمان تصفیه فاضلاب را با کلمه سبتینگ که اصلاح غلط سبتیک است،می شناسند.

 

روش تصفیه فاضلاب شما با شیوه سبتیک چه وجه تمایزی دارد؟
سبتیک یک روش تصفیه فاضلاب به روش بی هوازی است که حداقل 100 سال از عمر این روش می گذرد و تنها قادر است تا 30 درصد فاضلاب را تصفیه کند.در روش سبتیک نیاز به چاه جاذب است.در ضمن این روش طبق قوانین محیط زیست ایران در مناطقی که سطح آب زیر زمینی کمتر از 17 متر (مانند نوار ساحلی) یا بیشتر از 17 مترباشد،ممنوع است در حالی که با این شیوه می توان 95تا98 درصد فاضلاب را تصفیه  کرد و غیر از خوردن می توان با خروجی آن هر کاری را انجام داد.همچنین با این شیوه دیگر نیازی به زدن چاه جاذب نداریم و فاضلاب خروجی مستقیما می تواند وارد رودخانه شود .در ضمن می توان از این فاضلاب برای آبیاری فضای سبز و زمین های کشاورزی هم استفاده کرد.