تعداد نظرات: ۱ نظر
با وجود اینکه خورشید مرکز منظومه شمسی است، اما جایگاه خاصی در عالم و دنیا ندارد و مرکز عالم محسوب نمی شود بلکه خورشید و تمام کهکشان راه شیری ذره ای کوچک از عالم بی کران هستند.
احسان ابراهیمیان دارنده مدال نقره المپیاد نجوم در گفتگو با خبرنگار گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) گفت: هر روز صبح با نور و گرمای موجودی از خواب بیدار می شویم که با حضورش به اندازه ای عادت کرده ایم که دیگر به دنبال چگونگی شکل گیری و مواد تشکیل دهنده آن نیستیم. این موجود خورشید نام دارد.
خورشید یک ستاره است دقیقا شبیه همان نقاط نورانی کوچک که در آسمان می بینیم
وی افزود: خورشید یک ستاره است دقیقا شبیه آن ستاره هایی که ما به صورت یک نقطه نورانی کوچک در آسمان می بینیم و تنها فرق ستاره خورشید با سایر ستارگان این است که خورشید خیلی به ما نزدیک است ولی آنها خیلی از ما دور به همین دلیل آنها را آنقدر کوچک می بینیم و خورشید را بزرگ و نورانی است.
وی نور خورشید را دارای اهمیت بسیاری دانست و عنوان کرد: غذایی که می خوریم از دو حالت خارج نیست یا گیاه است یا گوشت؛ اگر گیاه باشد مستقیما از خورشید تغذیه کرده و به وجود آمده و اگر هم گوشت باشد آن جانور نیز گیاه خورده تا رشد کرده و قابل خوردن شده است.
کره زمین حیات خود را مدیون خورشید است
ابراهیمیان تاکید کرد: حیات بشر بر روی کره زمین نیز مدیون حضور خورشید است به طوری که ستاره شناسان بر این باورند که در زمان انقراض دایناسورها، شهاب سنگ عظیمی با زمین بر خورد کرده و گرد و غبار فراوانی را در جو اطراف زمین پرا کنده کرده به گونه ای که نور خورشید توانایی عبور از آن لایه غبار را نداشته و به همین دلیل رشد گیاهان بر روی زمین متوقف شده و در نهایت نسل دایناسورها نیز از بین رفته است.
خورشید یک بمب هیدروژنی در حال انفجار
وی اظهار داشت :خورشید جنس عجیبی ندارد بلکه از همان گازهایی تشکیل شده که ما انسان ها آن را تنفس می کنیم فقط میزان آنها با هم متفاوت است. ستاره خورشید از 75 درصد هیدروژن، 25 درصد هلیم و نیز درصد کمی از آن را عناصری همچون اکسیژن، کلسیم، پتاسیم و آهن تشکیل داده اند.
ابراهیمیان عنوان کرد: دمای سطح ستاره خورشید به حدود شش هزار درجه سانتی گراد می رسد؛ این دما به اندازه ای بالا است که اگر عنصری را بر روی زمین پیدا کنیم که به این دما رسیده باشد آن عنصر قطعا بخار شده و هرچقدر به مرکز یا هسته خورشید نزدیکتر می شویم این دما بالا و بالاتر می رود به حدی که زمانی که به مرکز این ستاره می رسیم دمای آن به چند میلیون درجه کلوین رسیده است.
وی افزود: به دلیل دمای بسیار بالا در هسته خورشید ماده موجود در هسته حالت عادی خود را از دست داده و موجب تولید انرژی در خورشید می شود که به آن هم جوشی هسته ای می گویند که این فرایند با فرایند بمب های هیدروژنی که در زمین داریم یکی است به همین دلیل خورشید را می توان یک بمب هیدروژنی عظیم دانست که هر لحظه در حال انفجار است.
تبدیل یک گرم ماده به انرژی، برق چند روز کل ایران را تامین می کند
ابراهیمیان یاد آور شد: در هر ثانیه در خورشید 4 میلیون تن ماده به انرژی تبدیل می شود و درخشندگی چشمگیری را به وجود می آورد. تبدیل این میزان ماده به انرژی بسیار قابل اهمیت است زیرا اگر روی زمین بتوانیم یک گرم ماده را به انرژی تبدیل کنیم می توان با استفاده از آن برق کل ایران را برای چند روز تامین کرد.
وی تصریح کرد: درخشندگی ستاره خورشید به اندازه ای زیاد است که انرژی دریافتی زمین از خورشید حدود یک میلیاردم انرژی کل خورشید است با این حال همین انرژی زیاد هم است که بخشی از آن نیز بازتاب شده به فضا باز می گردد و بخش کوچکی از آن مورد استفاده قرار می گیرد ؛اما همین انرژی خیلی ناچیز برای ادامه حیات لازم و ضروری است.
8/99 جرم کل منظومه شمسی مربوط به خورشید است
ابراهیمیان مکان دقیق ستاره خورشید را مرکز منظومه شمسی دانست و عنوان کرد: تمامی سیارات منظومه به دور خورشید در حال چرخش هستند که علت اصلی این چرخش جاذبه بسیار زیادی خورشید است که موجب شده تمامی سیارات به دور خورشید در حال چرخش باشند و تقریبا 8/99 جرم کل منظومه شمسی در خورشید جمع شده است.
وی تاکید کرد: با وجو اینکه خورشید مرکز منظومه شمسی است جایگاه خاصی در عالم و دنیا ندارد به طوری که به صراحت باید گفت خورشید مرکز عالم نیست و کهکشان راه شیری که خورشید در مرکز آن جای دارد یکی از کهکشان های کوچک موجود در عالم است.
اتفاقاتی که در خورشید رخ می دهد 8 دقیقه بعد به زمین می رسد
وی اظهار داشت قطر خورشید حدود 100 برابر زمین است و جرمی تقریبا چند میلیون برابر زمین را به خود اختصاص داده؛ ستاره خورشید به اندازه ای بزرگ است که اگر کره زمین را با قمر خود که در حال چرخش به دور زمین است دقیقا در مرکز خورشید قرار دهیم باید به اندازه ای که ماه و زمین با هم فاصله دارند از ماه به سمت بیرون حرکت کنیم تا به سطح خورشید برسیم.
ابراهیمیان عنوان کرد: فاصله خورشید نسبت به زمین 150 میلیون کیلومتر است این فاصله به اندازه ای زیاد است که نور 8 دقیقه زمان نیاز دارد تا به زمین برسد یعنی اگر ما خورشید را نگاه کنیم در واقع 8 دقیقه پیش آن را رصد کرده ایم و اتفاقاتی که در ستاره خورشید رخ می دهد 8 دقیقه بعد به زمین می رسد درصورتی که زمان لازم برای رسیدن نور ماه به زمین حدود یک ثانیه است.
