به گزارش گروه فناوری داناخبر و به نقل از فارس، طبق تعریف ارایه شده، قرار است شبکه ملی متشکل از زیرساختهای ارتباطی، مراکز داده توسعه یافته داخلی دولتی و غیردولتی و زیرساختهای نرمافزاری که در سراسر کشور گسترده شده، باشد.
وظیفه شبکه ملی اطلاعات چیست؟
این شبکه ظرفیت لازم برای «نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی در کشور به منظور توسعه خدمات الکترونیکی» و «دسترسی به اینترنت» از طریق بستر ارتباطی باند پهن سراسری را برای کاربران خانگی، کسبوکارها و دستگاههای اجرایی فراهم میکند.
شبکه ملی اطلاعات تجمیع کننده شبکههای اختصاصی، محلی و ملی در کشور است که از دو بخش اختصاصی و عمومی تشکیل میشود.
بخش اختصاصی برای ارتباط و تبادل اطلاعات و خدمات دستگاههای اجرایی با یکدیگر و بخش عمومی برای ارایه خدمات به کاربران عمومی است و این دو بخش در نقاطی نظیر مراکز داده با یکدیگر اتصال دارند.
کاهش وابستگی به اینترنت جهانی مهمترین علت پیاده سازی
امروز در سال 92 اجرای این شبکه یکی از اولویتهای اصلی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است. با جستوجویی در اسناد و مطالب مرتبط با این موضوع، مشخص میشود سابقه و تاریخچه این مهمترین برنامه وزارت ارتباطات، به 8 سال پیش باز میگردد و از اولین سال دولت احمدینژاد آغاز شده است.
بر این اساس، در اواخر سال 1384 بحث شبکه ملی اینترنت در کشور مطرح شد و مهمترین دلیل پیادهسازی این شبکه در آن سال نیز کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت اعلام شد.
در اسفند سال 1384، بر اساس تصمیم هیات دولت مقرر شد شبکه ملی طی 3 سال به بهرهبرداری برسد و طراحیهای کلی شبکه نیز انجام شود.
در سال 1385 قرار شد پروژه اینترنت ملی در مرکز تحقیقات مخابرات ایران انجام شود.
در سال 1386 نیز همین موضوع تکرار شد و این بار برنامههای عملیاتی راهاندازی و بهرهبرداری اینترنت ملی در سالهای 86 تا 88 در هیات وزیران تصویب شد.
با توجه به الزامات سند چشم انداز بیست ساله در سال 1389 موضوع شبکه ملی اینترنت با نام جدید شبکه ملی اطلاعات به صورت جدی تر مطرح شد به طوری که کلیات موضوع در ماده 46 برنامه پنجم توسعه مصوب شد.
اکنون طبق ماده 46 برنامه پنجم، باید تا پایان برنامه پنجم در سال 94، پرونده 10 ساله شبکه ملی اطلاعات مختومه شود.
وظیفه شبکه ملی اطلاعات چیست؟
این شبکه ظرفیت لازم برای «نگهداری و تبادل امن اطلاعات داخلی در کشور به منظور توسعه خدمات الکترونیکی» و «دسترسی به اینترنت» از طریق بستر ارتباطی باند پهن سراسری را برای کاربران خانگی، کسبوکارها و دستگاههای اجرایی فراهم میکند.
شبکه ملی اطلاعات تجمیع کننده شبکههای اختصاصی، محلی و ملی در کشور است که از دو بخش اختصاصی و عمومی تشکیل میشود.
بخش اختصاصی برای ارتباط و تبادل اطلاعات و خدمات دستگاههای اجرایی با یکدیگر و بخش عمومی برای ارایه خدمات به کاربران عمومی است و این دو بخش در نقاطی نظیر مراکز داده با یکدیگر اتصال دارند.
کاهش وابستگی به اینترنت جهانی مهمترین علت پیاده سازی
امروز در سال 92 اجرای این شبکه یکی از اولویتهای اصلی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات است. با جستوجویی در اسناد و مطالب مرتبط با این موضوع، مشخص میشود سابقه و تاریخچه این مهمترین برنامه وزارت ارتباطات، به 8 سال پیش باز میگردد و از اولین سال دولت احمدینژاد آغاز شده است.
بر این اساس، در اواخر سال 1384 بحث شبکه ملی اینترنت در کشور مطرح شد و مهمترین دلیل پیادهسازی این شبکه در آن سال نیز کاهش وابستگی به شبکه جهانی اینترنت اعلام شد.
در اسفند سال 1384، بر اساس تصمیم هیات دولت مقرر شد شبکه ملی طی 3 سال به بهرهبرداری برسد و طراحیهای کلی شبکه نیز انجام شود.
در سال 1385 قرار شد پروژه اینترنت ملی در مرکز تحقیقات مخابرات ایران انجام شود.
در سال 1386 نیز همین موضوع تکرار شد و این بار برنامههای عملیاتی راهاندازی و بهرهبرداری اینترنت ملی در سالهای 86 تا 88 در هیات وزیران تصویب شد.
با توجه به الزامات سند چشم انداز بیست ساله در سال 1389 موضوع شبکه ملی اینترنت با نام جدید شبکه ملی اطلاعات به صورت جدی تر مطرح شد به طوری که کلیات موضوع در ماده 46 برنامه پنجم توسعه مصوب شد.
اکنون طبق ماده 46 برنامه پنجم، باید تا پایان برنامه پنجم در سال 94، پرونده 10 ساله شبکه ملی اطلاعات مختومه شود.