به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از ایسنا، دانشمندان با استفاده از این مدل که نمایش‌دهنده حرکت بادها و دیگر پدیده‌های جوی بر روی زمین از ماه مه 2005 تا مه 2007 بوده، شبیه‌سازی کاملی را ارایه کرده‌اند.
به گفته بیل پونام، یکی از خالقان مدل مزبور، ایده وی و همکارانش ارایه نسخه‌ای با تفکیک‌پذیری بالا از آنچه جو در هر زمانی ممکن است به نظر برسد، بوده است.
در این نقشه بادهای سطحی و بادهایی که انسان‌ها حس می‌کنند، به رنگ سفید نشان داده شده است.
دایره‌های سفید و روشن بر فراز اقیانوس اطلس و دریای چین، گردبادها هستند. همزمان، خطوط رنگی نشان‌دهنده بادهای سطح بالاتر در ارتفاعی حدود 10 کیلومتری بالای سطح دریاست.
رنگ‌های بادهای سطوح بالاتر، نشان‌دهنده سرعت آنها هستند که طیفی از صفر تا 175 متر در ثانیه را نشان می‌دهند؛ در این میان، بادهای قرمزرنگ از بالاترین سرعت برخوردارند.
ماهواره‌های ناسا مقادیر کافی از داده‌های دنیای واقعی در خصوص بادها و دیگر پدیده‌های جوی کره زمین را جمع‌آوری می‌کنند.
این داده‌ها روزی چهار بار در مدلی موسوم به «مدل سیستم مشاهده زمین گودارد» (GEOS-5) قرار داده می‌شود.
محاسبات اضافی سپس به پرکردن باریکه‌های زمین که ماهواره‌ها آنها را پوشش نمی‌دهند، کمک می‌کند.
