آرتروز بیماری که پیر و جوان نمی شناسد

در بیماری آرتروز یا استئوآرتریت، غضروف مفصل صدمه دیده و کم کم از بین می رود. آرتروز ممکن است که هر مفصلی را درگیر کند اما مفاصل بزرگ که وزن بدن را تحمل می کنند مثل مفاصل زانو، ران و ستون فقرات بیشتر در معرض خطر هستند.
اکثر افرادی که به آرتروز مبتلا می شوند، 60 سال به بالا هستند اما در برخی موارد در گروه سنی بین 20 تا 30 سالگی نیز دیده شده.

علایم آرتروز

آرتروز معمولا به آرامی توسعه پیدا می کند و در مراحل اولیه علایم زیادی را از خود بروز نمی دهد. اما یکی از بزرگ ترین و شایع ترین نشانه های آرتروز، احساس خشکی مفاصل بعد از بی حرکت ماندن در یک مدت زمان طولانی است.
کاهش انعطاف پذیری نیز از دیگر علایم این بیماری است، مبتلایان به آرتروز نمی توانند به راحتی مفاصل خود را خم و راست کنند و از دیگر علایم این عارضه می توان به احساس درد در مفصل نیز اشاره کرد.


عوامل موثر در  ابتلا به آرتروز که قابل کنترل نیستند

افزایش سن و جنسیت در ابتلا به بیماری آرتروز نقش بسزایی را ایفا می کنند که به هیچ وجه قابل کنترل نیستند. در بین افراد بالای 50 سال، تعداد خانم های مبتلا به آرتروز، بیشتر از آقایان بوده است. برخی از افراد دیگر هستند که به دلیل نقص ژنتیکی به این عارضه دچار می شوند که آن هم قابل کنترل و پیشگیری نیست.

عوامل موثر در ابتلا به آرتروز که قابل کنترل و پیشگیری هستند

از آنجایی که مفاصل آسیب دیده در برابر آرتروز آسیب پذیر هستند و خطر ابتلا به آرتروز را افزایش می دهد، در نتیجه این عارضه در بین ورزشکاران حرفه ای از جمله فوتبالیست ها، که مدام در معرض ضربه خوردن هستند، بسیار شایع است.
چاقی نیز از دیگر عوامل موثر در ابتلا به آرتروز است. در واقع هر چقدر که وزن شما بالاتر باشد، مفاصلی از قبیل زانوها باید فشار بیشتری را تحمل کنند و در نتیجه خطر ابتلا به آرتزوز در آنها بیشتر می شود.

آرتروز و تاثیر آن بر فعالیت های روزانه

آرتروز در هر فردی به صورت متفاوتی تاثیر می گذارد. در برخی افراد علایم اندکی را از خود بروز می دهد و در برخی دیگر ممکن است که با گذشت زمان بدتر شود. حدود یک سوم بیماران مبتلا به آرتروز ممکن است که دچار ناتوانی های شدیدی شوند، به گونه ای که در فعالیت های روزانه آنها تداخل ایجاد شود و حتی قادر به پوشیدن لباس خود نباشند.

روش های درمانی آرتروز

فیزیوتراپی
متاسفانه هیچ درمان قطعی برای جلوگیری از فرسایش مفاصل وجود ندارد، اما راه های برای بهبود عملکرد مفاصل وجود دارد.
یکی از این روش ها انجام فیزیوتراپی برای افزایش انعطاف پذیری و تقویت عضلات اطراف مفاصل آسیب دیده است. فیزیوتراپیست ممکن است که از یک کیسه آب گرم و یا یخ برای کاهش التهابات نیز استفاده کند.

به کار گیری از وسایل حمایتی طبی

استفاده از آتل و یا زانو بند می تواند فشار وارد بر مفاصل و درد ناشی از آن را کاهش دهد. اگر در راه رفتن مشکل دارید و به سختی قدم بر می دارید، می توانید از عصا و یا واکر نیز کمک بگیرید. افرادی که به آرتروز ستون فقرات مبتلا شده اند نیز می توانند از یک تشک سفت تر و یک گردن بند طبی نیز استفاده کنند.

دارو

اغلب پزشکان برای کاهش درد ناشی از آرتروز از داروهای ضددرد و ضدالتهابی از قبیل آسپرین، ایبوپروفن و یا استامینوفن استفاده می کنند. بنابراین در صورت تجویز این داروها توسط پزشک، سعی کنید که حتما سر وقت آن را بخورید، چون بعد از اینکه درد شما شروع شود و در این زمان از مسکن ها استفاده کنید، درد شما خیلی دیرتر و سخت تر کنترل می شود. اما مصرف مرتب و طبق دستور پزشک، حملات درد را کاهش می دهد.

کاهش وزن

اگر اضافه وزن دارید، یکی از راه های موثر برای از بین بردن درد ناشی از آرتروز، کاهش وزن است. کاهش وزن نه تنها فشار روی مفاصل را کم می کند بلکه علایم آرتروز را نیز کاهش می دهد و همچنین ممکن است که در دراز مدت از دیگر آسیب های مفاصل نیز جلوگیری کند. اما به یاد داشته باشید که کاهش وزن را حتما تحت نظر پزشک خود انجام دهید.

آرتروز و ورزش

افرادی که به آرتروز مبتلا هستند نباید ورزشی را انجام دهند که باعث بروز درد در مفصل شود و اگر چنین اتفاقی افتاد باید فورا ورزش را متوقف کنند. اما از ورزش های متناسب با این بیماری می توان به شنا، پیاده روی و دوچرخه سواری اشاره کرد.
البته انجام ورزش با وزنه های سبک، می تواند باعث تقویت عضلات اطراف مفاصل شود. به عنوان مثال، تقویت عضلات چهار سر ران می تواند درد زانو را کاهش دهد اما در مورد چگونگی انجام ورزش باید با دکتر یا فیزیوتراپیست خود مشورت کنید.