مطالعه گسترده و بلندمدت محققان دانمارکی نشان می دهد نقل مکان به خانه ای جدید در دوران کودکی موجب افزایش احتمال پیامدهای گوناگون زیانبار در سنین بالاتر و در بزرگسالی می شود.
به گزارش خبرگزاری دانا، محققان در این مطالعه، تاثیر وضعیت جابجایی محل سکونت ۱.۴ میلیون فرد را از ۱۵ سالگی تا اوایل دوره ۴۰ سالگی مورد بررسی قرار دادند.
داده های مربوط به نقل مکان و تعداد جابجایی تمام افراد متولد شده در دانمارک از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۷ در دوره کودکی از زمان تولد تا سن ۱۴ سالگی جمع آوری شده بود.
هر بار جابجایی با سن کودک مرتبط بود، از اینرو تاثیر جابجایی های اوایل زندگی قابل مقایسه با تعداد دفعات نقل مکان آنها در اوایل دوره نوجوانی شان بود.
تیم محققان در این مطالعه، تاثیرات متعاقب منفی جابجایی های دوران کودکی را در بزرگسالی، از جمله تلاش برای خودکشی، اقدامات جنایی، بیماری روانپزشکی، مصرف مواد مخدر، و مرگ های طبیعی و غیرطبیعی را بررسی کردند.
راجر وب، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه منچستر بریتانیا، در این باره می گوید: «به لطف ثبت کامل و صحیح تمامی اطلاعات مربوط به تغییر محل زندگی در دانمارک، این کشور تنها کشوری است که در حال حاضر امکان انجام چنین بررسی ملی جامع از نقل مکان و جابجایی محل زندگی در دوران کودکی و ریسک پیامدهای زیانبار آن در سنین بالاتر وجود دارد.»
در این مطالعه، ریسک بروز پیامدهای زیانبار ناشی از تغییر محل زندگی در دوران کودکی به ۳ گروه تقسیم شد: خشونت در مورد خود یا با دیگران (تلاش برای خودکشی، جنایت خشونت آمیز)؛ بیماری روانی و سوءمصرف مواد مخدر (ابتلا به بیماری روانی و مصرف مواد مخدر)؛ و مرگ زودهنگام (مرگ های طبیعی و غیرطبیعی).
۳۷ درصد افراد تحت مطالعه حداقل تا قبل از رسیدن به سن ۱۵ سالگی، یکبار جابجایی محل زندگی شان را تجربه کرده بودند. در بین موارد موردمطالعه، بیشترین ریسک خطر در بین افرادی مشاهده شد که به طور مکرر در اوایل دوره نوجوانی نقل مکان کرده بودند
داده های مربوط به نقل مکان و تعداد جابجایی تمام افراد متولد شده در دانمارک از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۹۷ در دوره کودکی از زمان تولد تا سن ۱۴ سالگی جمع آوری شده بود.
هر بار جابجایی با سن کودک مرتبط بود، از اینرو تاثیر جابجایی های اوایل زندگی قابل مقایسه با تعداد دفعات نقل مکان آنها در اوایل دوره نوجوانی شان بود.
تیم محققان در این مطالعه، تاثیرات متعاقب منفی جابجایی های دوران کودکی را در بزرگسالی، از جمله تلاش برای خودکشی، اقدامات جنایی، بیماری روانپزشکی، مصرف مواد مخدر، و مرگ های طبیعی و غیرطبیعی را بررسی کردند.
راجر وب، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه منچستر بریتانیا، در این باره می گوید: «به لطف ثبت کامل و صحیح تمامی اطلاعات مربوط به تغییر محل زندگی در دانمارک، این کشور تنها کشوری است که در حال حاضر امکان انجام چنین بررسی ملی جامع از نقل مکان و جابجایی محل زندگی در دوران کودکی و ریسک پیامدهای زیانبار آن در سنین بالاتر وجود دارد.»
در این مطالعه، ریسک بروز پیامدهای زیانبار ناشی از تغییر محل زندگی در دوران کودکی به ۳ گروه تقسیم شد: خشونت در مورد خود یا با دیگران (تلاش برای خودکشی، جنایت خشونت آمیز)؛ بیماری روانی و سوءمصرف مواد مخدر (ابتلا به بیماری روانی و مصرف مواد مخدر)؛ و مرگ زودهنگام (مرگ های طبیعی و غیرطبیعی).
۳۷ درصد افراد تحت مطالعه حداقل تا قبل از رسیدن به سن ۱۵ سالگی، یکبار جابجایی محل زندگی شان را تجربه کرده بودند. در بین موارد موردمطالعه، بیشترین ریسک خطر در بین افرادی مشاهده شد که به طور مکرر در اوایل دوره نوجوانی نقل مکان کرده بودند
