سندرم کودک لوس ، اختلالی که در رفتار اجتماعی کودک ظاهر می شود و اورا از تجربه ی روابط سالم و مؤثر با دیگران محروم می کند.
فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ ناتوانی در برقراری ارتباط سالم با همسالان یکی از نگرانی های شایعی
است که امروزه ذهن برخی از مادران را به خود مشغول کرده است.
سندرم کودک لوس ، اختلالی که در رفتار اجتماعی کودک ظاهر می شود و اورا از تجربه ی روابط سالم و مؤثر با دیگران محروم می کند.روان شناسان لوس بودن کودکان را نوعی اختلال رفتاری می دانند. اختلالی که عملکرد کودک را تحت تأثیر قرار می دهد و اورا از تعامل سازنده با همسالانش بی بهره می کند.
زمینه هایی که این اختلال را در کودکان فراهم می کند
سبک های تربیتی غلط والدین یکی از مهم ترین دلایلی است که کودکان را لوس بار می آورد. والدینی که اختیار بیش از حد به کودکان شان می دهند و تحمل آسیب رسیدن به آنان را ندارند ، با بروز این اختلال در کودکان شان مواجه می شوند.
تحقیقات نشان می دهد والدینی که به طور افراط گونه محبت را به کودکان شان تزریق می کنند ، مانع اجتماعی شدن آن ها شده و در نتیجه آنان را لوس می کنند. چنین کودکانی معنای صبر و گذشت را نمی آموزند و در آینده شخصیتی متزلزل بار خواهند آمد.
هم چنین والدینی که در برابر تمام خواسته های کودک سر تعظیم فرود می آورند و به خیال خود به آنان محبت می کنند ، بدون شک این اختلال را در آنان افزایش می دهند.
کودکان لوس چه نشانه هایی دارند ؟
این کودکان اغلب خودخواه ، بهانه گیر ، بی ملاحظه بوده و با رفتارهای نسنجیده ، اطرافیان را از خود دور می کنند.
از قوانین پیروی نمی کنند .
به همه چیز اعتراض می کنند.
توانایی شناسایی آرزو ها و آمال خودرا ندارند.
به حقوق دیگران احترام نمی گذارند.
مکررا کج خلقی و شکایت می کنند.
تحمل ایستادگی در برابر مشکلات را ندارند.
راههای پیشگیری
بدون شک خانواده یکی از مؤثرترین عواملی است که می تواند این اختلال را بهبود بخشد.
دادن حق انتخاب به کودکان در برخی مواقع ، ایجاد محیط امن و آرام ، بی اعتنایی به کج خلقی های کودکان و تسلیم نشدن در برابر خواسته های آنان ، اجتناب از مجادله با کودکان ، برقراری ارتباط مناسب با کودکان و اعتماد به آنان در کنترل موقعیت ها و تشویق رفتارهای مثبت در کودکان از جمله مهم ترین راهکارهایی هستند که می تواند از بروز این اختلال در آنان جلوگیری کند.
