هیچ یک از متخصصان تغذیه حذف یک وعده غذایی را برای کاهش وزن توصیه نمی کنند و هر سه وعده باید در سبد غذایی افراد وجود داشته باشد.هر وعده غذا برای هضم و جذب در اثر فعالیت دستگاه گوارش مقداری انرژی لازم دارد که با حذف یک وعده این مقدار انرژی مصرف نمی شود.
فرض کنید فردی صبحانه نخورد، طبعا ظهر که بشود،گرسنگی اش نسبت به زمانی که صبحانه می خورد، شدیدتر است. بنابراین خیلی تند و با عجله غذا می خورد و از طرف دیگر چون اشتیاق زیادی برای خوردن دارد بیشترو بیشتر می خورد.یعنی کل غذایش را در مدت کوتاهی خورده است که این کار ضمن اینکه امکان عوارض گوارشی مثل نفخ و … را افزایش می دهد باعث می شود پیش از آنکه احساس سیری کنیم مقدار غذای بیشتری بخوریم.
برای رسیدن پیام سیری به مغز، از زمانی که لقمه اول را به دهان می گذاریم حداقل ۲۰ دقیقه وقت لازم است…برای همین.خیلی ها اول سالاد میخورند و بعد پیش غذا و با این روش غذا خوردن را طولانی میکنند تا غذای بیشتری نخورند و در نتیجه کالری بیشتراز نیاز نخورند که مازاد آن به به چربی تبدیل شده و و ذخیره می شود.
یک ایده ای داریم که میگوید بخوریم ولی لاغر شویم.باید لذت خوردن را حس کرد؛اما بسیاری از مردم درست عکس این موضوع عمل می کنند و مثلا از صبحانه شان می زنند.نکته ای که در مشکل جهانی چاقی با آن روبرو هستیم، تنها خوردن نیست . نوع غذایی که می خوریم و اینکه برای مثال چقدر در روغن غوطه ور شده است یا چقدر از روغن مرغوب استفاده شده آیا از سلامت غذا مطمئن هستیم هم در این مورد مهم هستند
چه مشکلاتی در انتظار ماست؟
بی نظمی قاعدگی: زنانی که به طور مرتب از وعده های غذایی بخصوص صبحانه صرفنظر می کنند بیشتر در معرض بی نظمی های قاعدگی قرار میگیرند. به عقیده محققان این افراد علاوه بر سندرم پیش از قاعدگی از مشکل یبوست نیز رنج می برند.
احساس گرسنگی دائم: زمانی که از وعده های غذایی صرف نظر میکنید معده شما سیگنال هایی به مغز فرستاده و اعلام خالی بودن می کند؛ در نتیجه از همان ابتدای روز حس گرسنگی در بدنتان شکل گرفته و باقی می ماند. صبحانه نخورها در واقع بیشتر در دام تغذیه ناسالم می افتند.
پرخوری: تحقیقات نشان داده است، اگر در زمان مناسب به اندازهی کافی صبحانه میل کنید در ادامه روز پرخوری نخواهید کرد، زیرا صبحانه اولین وعده بعد از بیدار شدن از خواب است، بنابراین حذف صبحانه زمان گرسنگی از شب گذشته را افزایش می دهد، میزان قند خون پایین آمده و ترشح انسولین با مشکل مواجه می شود، زمانی که انسولین زیاد شود اسیدهای چرب بیشتری ذخیره بدن خواهد شد. در نتیجه احساس خستگی در نیمه روز به سراغ شما خواهد آمد.
از بین رفتن تعادل هورمونی: پرهیز از هر کدام از وعده های غذایی، منجر به افزایش هورمون کورتیزول در بدن می شود. هورمونی که اضطراب و استرس را در بدن افزایش می دهد. در این میان عدم تعادل هورمون انسولین در بدن نیز، منجر به نوسانات قند خون و بی ثباتی آن خواهد شد.
مشکلات گوارشی: با حذف وعده های غذایی، بدن به مواد مورد نیاز برای تامین انرژی و فعالیت دسترسی ندارد. مصرف سه وعده غذایی اصلی و دو میان وعده در روز برای عملکرد صحیح متابولیسم و سیستم گوارشی بدن ضروری است.
افزایش چربی در بدن: نخوردن وعده های غذایی باعث می شود بدن برای جلوگیری از کمبودهای تغذیه ای به جای مصرف چربی های بدن، آنها را ذخیره کند نه مصرف. همین روند، چاقی و بخصوص بروز چاقی شکمی را افزایش می دهد که خود خطری برای ابتلا به سندرم متابولیک، بیماری های قلبی، سکته مغزی و دیابت است.
تحلیل رفتن بدن: با حذف وعده های غذایی، متابولیسم بدن کند می شود و بیشتر احساس خستگی و کج خلقی می کنید. نتایج پژوهشها نشان میدهد بزرگسالانی که صبحانه کاملی مصرف میکنند خوش خلق تر و مثبتتر از افراد دیگر هستند.