آنچه در پس زندگی بلاگرها می گذرد

فاطمه سادات زاهدی، کارشناس ارشد مشاوره، خبرگزاری دانا؛ این روزها که با توجه به شرایط کرونا و قرنطینه حضور افراد در فضاهای مجازی بیشتر از قبل شده، میزان مقایسه زندگی ها با هم و در پی آن افسردگی بیشتر از قبل شده است.

یادتان باشد ، آدم ها فقط گوشه های دلپذیر و آرام زندگی شان را نشان می‌دهند . چقدر از بلاگرهایی که می شناسید و شما به رابطه ی او و همسرش غبطه می خورید و آرزو می کردید که کاش جای فلان بلاگر بودم ، تکه های ناخوش زندگی و تعارضاتشان با همسرشان را حاضرند به اشتراک بگذارند ؟! شما قهرهایشان ، رنج هایشان و سختی هایی که در مسیر زندگی هر انسانی وجود دارد را نمی بینید .  چرا ؟؟؟!! چون انسان ها همیشه دوست دارند بهترین خودشان را به نمایش بگذارند . ( البته یک استثناء در این مورد وجود دارد و آن هم بلاگر هایی هستند که تنها به صرف سختی هایی که داشته اند معروف و مشهور شده اند ، مثل مادری که دو فرزند معلول دارد ،  یا زنی که سرطان را شکست داده و یا در پروسه ی درمان سرطان است ).

شما دخل و تصرفی در زاویه دید زندگی آدم ها ندارید ، فرم و محتوا و صحنه هایی که مقابل دیدگان شما در فضای مجازی قرار می گیرد ، بارها و بارها ویراستاری شده و سعی بر آن بوده آنقدر بی نقص به نظر برسد که هیچ کس فکرش را هم نکند ، به زیبایی و بی نقصی یک نمایش حرفه ای باشد ، که در حقیقت ، نقطه ی مقابل آن ، یا با چیزی که به نمایش گذاشته شده ، تضاد داشته باشد .

آدم ها انتخاب می کنند که شما چه چیزی ببینید ، پس امکان این هست که همان آدمی که همیشه در عکس هایش می‌خندد و همیشه عشقش سورپرایزش می کند ، غمگین ترین آدم جهان باشد ، همان آدمی که آرام و سر به زیر و صبور به نظر می‌رسد ، دائماً خشم و پرخاش و سرکشی را به نقطه ی جوش برساند و همانی که در قالب انسانی مرتب و موجه ظاهر می‌شود ، در دنیای خودش ، شلخته ترین باشد .

آدم ها فقط از تکه های آراسته ی وجودشان حرف می زنند و از گوشه های بی نقص محیطشان عکس می گیرند ( البته به جز استثنائاتی که به آن ها اشاره کردیم ) و آن قسمت از روابطشان را در معرض دید می‌گذارند که بتونه کاری شده و روی آن رنگ پاشیده اند .

شما حفره ها و رنگ رفتگی های رابطه را نمی‌بینید ، دردها و قسمت های آزاردهنده ی هیچ کس و هیچ چیز را  نمی‌بینید .

پس در مقابل این همه ندیدن و نداستن اصل زندگی طرف مقابل ، دست از مقایسه بکشید و بچسبید به زندگی بالای و پایین خودتان ، زندگی ای که گاه طوفانی است و گاه آرام .

شما نیز بتونه به دست بگیرید و نه برای خوشامد آدم ها ، بلکه برای خاطر آرامش و لذت خودتان ، نقص ها را آرام آرام برطرف کنید ، حفره ها را پرکنید و زخم ها را مرهم بگذارید .

در اکثر موارد ، همان خانه ی کوچک و زندگی به ظاهر معمولی شما ، پتانسیل بیشتری برای خوشبختی و آرامش دارد ؛ البته اگر دست از مقایسه های پوچ و بی اساس بردارید .

چایتان را  آرام بنوشید و اجازه ندهید قسمت های گلچین شده ی زندگی ها و آدم ها ، تمام شما و زندگی تان را درگیر کند .