به گزارش خبرگزاری دانا از مهر عبدالرضا ظاهر طبری، فعال صنعت دارو در برنامه دوشنبه‌های دارویی در پاسخ به این سوال که چرا هزینه تولید دارو در ایران بالا است، گفت: بهای تمام شده یک بحث بسیار تکنیکی و پیچیده است که شاید فقط بتوان در این فرصت محدود به رئوس این مطالب اشاره کرد. اما به هر حال باید مشخص کنیم که در اینجا و در بحث امروز وقتی که از بهای تمام شده یک محصول صحبت می‌کنیم، دقیقاً در مورد کدام وجه از آن صحبت می‌کنیم؟ آیا تعریف استاندارد بهای تمام شده را در نظر می‌گیریم یا منظورمان از صورت سود و زیان یک محصول است یا اینکه صورت سود و زیان کمپانی مد نظر است؟
وی ادامه داد: اگر تمرکز ما روی همان بهای تمام شده محصول باشد یعنی از لحظه‌ای که مواد اولیه خریداری شده وارد فرآیند تولید می‌شود تا زمانی که به صورت محصول تمام شده وارد انبار پایانی می‌شود و آماده فروش می‌گردد، یعنی کلیه این هزینه‌ها را در بر بگیرد، نه هزینه‌های بعدی مثل هزینه‌های فروش و بازاریابی و اداری تشکیلاتی و بخواهیم بررسی کنیم که آیا بهای تمام شده محصول در ایران بالاست یا خیر؟ در این صورت ما اولاً باید ببینیم که آیا هزینه تمام شده ما نسبت به فروش ما بالا است یا به عبارت دیگر سود ناخالص ما کم است یا اینکه بهای تمام شده ما نسبت به یک کشوری مثل هند یا ترکیه که همین محصولات را تولید می‌کند بالاتر است.
طبری ادامه داد: در واقع اگر بخواهیم در گام نخست، سوال را درست طرح کنیم، باید بگوییم که سوال این است که بهای تمام شده یک واحد یک داروی مشخص ما بالاتر است یا خیر؟ یعنی به صورت رقابتی مقایسه کنیم یا نسبت به فروش خودمان. این سوال باید کاملاً مشخص شود
وی با اشاره به اینکه اگر مبنا را بر این بگذارم که در حال مقایسه بهای تمام شده دارو در ایران با کشورهای مشابه یا کشورهایی که از لحاظ صنعتی شبیه ما هستیم، تصریح کرد: به طور کلی بهای تمام شده چهار جز اصلی دارد که عبارتند از هزینه مواد مستقیم یا دایرکت متریال، هزینه دستمزد مستقیم، هزینه اقلام مصرفی مستقیم و سربار
به گفته طبری، باید به صورت دقیق بررسی کنیم که در کدامیک از این چهار مورد، هزینه‌هایمان در مقایسه با کشورهای مشابه بالاتر است و علت آن را بدانیم.
وی ادامه داد: در رابطه با مواد مستقیم می‌توانیم بگوییم که تقریباً موادمان را هم قیمت کشورهای دیگر می‌خریدیم البته شاید در مواردی یک چند درصدی گران‌تر که شاید در کل بهای تمام شده شاید در حد قابل توجهی نداشته باشد. اما به نظر من، بیشترین مشکل و تأثیر را در بهای تمام شده در سه قسمت دیگر یعنی در قسمت دستمزد مستقیم، اقلام مصرفی مستقیم و سربار داریم
وی افزود: نکته مهم دیگر دوره عملیات در صنعت دارویی ایران نسبت به بسیاری از کشورها بالا است. یعنی از زمانی که شما پول یک ماده اولیه را می‌دهید تا زمانی که محصول دست مشتری برسد و پولش برگردد در بسیاری موارد حدود یک سال و نیم تقریباً زمان می‌برد. هزینه مالی این دوره عملیات اثر خودش را روی بهای تمام شده دارد. حتی باید بگویم که شما امروز پول کارگر را می‌دهید ولی کالایی که این کارگر تولید کرده، یک سال و نیم بعد یا دو سال بعد پولش به سیستم کمپانی باز می‌گردد و همین موضوع سبب می‌شود که هزینه تمام شده تولید افزایش پیدا کند.
طبری اضافه کرد: علاوه بر مطالب فوق، توجه کنید که حجم تولید و اکونومی اسکیل ما برای تولید بسیاری از داروها پایین است. برای بسیاری از داروها بچ سایزهای ما از بسیاری از کمانی های مهم ژنریک ساز دنیا کوچک‌تر است. به همین خاطر هزینه‌های مربوط به یک بچ، به تعداد کمتری از واحدهای آن محصول سرشکن می‌گردد و سبب می‌شود که بر هزینه تمام شده اثر بگذارد.
وی در پایان این چنین نتیجه گیری کرد: بنابراین اگر بخواهم جمع بندی کنم مهم‌ترین دلیلی که سبب می‌شود هزینه تمام شده تولید دارو در ایران بالا باشد، به بحث حجم تولیدی ما و چرخه عملیاتی طولانی ما باز می‌گردد و باید در این رابطه کمپانی‌ها دارویی استراتژی‌های مشخصی داشته باشند
