در تمام شبانه روز ما آنقدر به نیاز‌های کودکان خود مشغول هستیم که به سختی وقت برای فرزندان بزرگتر و به ویژه نوجوان را داریم. طبیعتاً بچه‌های کوچکتر، زمان بیشتری از ما در خانه می‌گیرند و اگر زمانی برای ارتباط با بچه‌های نوجوانمان باقی بماند، خسته هستیم و بیشتر رابطه‌مان به نصیحت می‌گذرد.
محمد شیرزاده، پایگاه خبری دانا، سرویس سبک زندگی؛ با وجود این همه هیاهو در خانه در طول روز، حتی فکر کردن در مورد وقت گذاشتن برای کودکان و کارهایی ازجمله بیرون بردن فرزندتان برای یک تفریح دو نفره، مسخره به نظر می رسد! ممکن است بپرسید "چه کسی قرار است کارهای خانه را ببیند؟" وقت گذاشتن برای کودکان چه فایده ای برای فرزند من دارد؟ آیا وقت گذاشتن پدر برای فرزند نیز به اندازه مادر مهم است؟
"وقت ارزشمندترین چیزی است که یک انسان می تواند صرف کند." تئوفراستوس اکثر مقالات مربوط به والدین در این باره صحبت می کنند، اما این نکته قابل تامل ارزش انجام دادن را دارد. به جای خریدن هدیه های گران قیمت یا وعده های غذایی مفصل، یکی از بهترین راه های نشان دادن عشق به فرزندتان این است که وقت خود را صرف گذراندن با او کنید.
این بیان ملموس میزان ارزش آنها در چشمان شما و اهمیت آنها برای شماست که سبب می شود فعالیتها یا کارهای دیگر را رها می کنید تا فقط با آنها باشید. فرزندان شما در اعماق وجودشان اهمیتی نمی دهند که شما چه برنامه ای را برای وقت گذراندن با آنها در نظر بگیرید آنها فقط شما را می خواهند.
برنامه ریزی درست، راهکاری مناسب برای دستیابی به این امر مهم
پدر و مادر اگر برنامه ریزی درستی در تقسیم اوقات خود داشته باشند، ایجاد ارتباط با فرزندانشان هرگز لطمه ای به انجام دیگر وظایف آنان وارد نخواهد کرد. والدین و مربیان باید بدانند که فرزندانشان نیازمند آنند که به حرفهایشان گوش فرا داده شود و انجام این امر به قدری اهمیت دارد که با هیچ ارزش دیگری قابل مقایسه نخواهد بود و از نظر روانی، مناسبترین اوقات برای صحبت با فرزندان هنگامی است که به رختخواب رفته اند و می خواهند بخوابند. با شرح داستانهای جالب می توان ارزشهای والا را در ذهنشان جایگزین کرد. البته فرصت زمان بعد از صرف نهار و شام نیز وقت مناسب دیگری می باشد.
فرزندانی که از طرف والدین خویش درک نمی شوند، حتی با وجود تمام امکانات رفاهی و سرگرمیهای مختلف، باز هم احساس تنهایی می کنند و اگر این حالت ادامه یابد، عواقب ناخوشایندی در بر خواهند داشت؛ بخصوص زمانی که بزرگتر شوند و قدرت درک و تحلیل آنها بیشتر شود، والدین را به عنوان محرم راز خود به حساب نمی آورند و در نتیجه، این جدایی و تنهایی، عدم احساس امنیت روحی آنان را در پی خواهد داشت و با این وضعیت نمی توان از آنان انتظار آینده ای درخشان داشت.
از هر زمان کوتاهی برای ارتباط با نوجوان استفاده کنید
طبیعتاً بچه‌های کوچکتر، زمان بیشتری از ما در خانه می‌گیرند و اگر زمانی برای ارتباط با بچه‌های نوجوانمان باقی بماند، خسته هستیم و بیشتر رابطه‌مان به نصیحت می‌گذرد.
در این شرایط لازم است حداقل هفته ای دو بار برای فرزند نوجوانمان زمان بگذاریم. مثلاً وقتی بچه کوچک خوابید، سریع سراغ کارهای آشپزخانه و ... نرویم.
بلکه با نوجوانمان ارتباط برقرار کنیم یا فرزند کوچکمان را شبها زودتر بخوابانیم و زمانی که آزاد می‌شود را به نوجوان اختصاص دهیم یا مثلا بعضی صبح‌های زود که همسر و فرزند کوچکمان خواب هستند، همراه دختر نوجوان خود به پیاده روی و کوه برویم.
خودتان را توجیه نکنید
به این مسئله حتما توجه کنیم که بازخورد های عاطفی برای نوجوان مهم است. این توجیه را نکنیم که بچه نوجوان ما بزرگ شده و لزومی ندارد که به رسیدگی‌های ما به خواهر یا برادر کوچکش حسادت بورزد.
چرا که بچه‌ها در سن نوجوانی در مرحله‌ای هستند که به وسیله بازخوردهای خانواده و اطرافیان خود را ارزیابی می‌کنند که آیا خانواده ما را دوست دارند؟ آیا ما آدم خوبی هستیم و ... ؟
یکی دیگر از نتایج سوء عدم درک وارتباط محبت آمیز با فرزندان از بین رفتن استعدادهای فرزندان است، زیرا با وجود چنین ارتباط نامطلوب بین والدین و فرزندان آنان موفق نمی شوند فرزندان را در زمینه های مورد علاقه و استعدادهایشان هدایت و کمک و ارشاد نمایند.
توجه به نوجوان راه شکوفایی استعدادها
والدینی که با فرزندان خود رابطه نزدیک و محبت آمیز دارند، نه تنها قادرند از مشکلات روحی آنان با خبر شوند، بلکه این امر سبب خواهد شد که از استعداد و تواناییهای فرزندان خود نیز آگاهی یافته و با ارائه راهنماییهای لازم، موجب شکوفایی استعدادهای آنان شوند.
بهترین راه برای شکوفایی استعداد و خلاقیت نوجوانان این است که مربیان و والدین دقت و مراقبت کنند که کودک در انجام چه کارهایی رغبت و تمایل بیشتری نشان می دهد و توانایی و کارآنان در چه زمینه ای بازده بیشتری دارد؛ از این طریق می توان بهترین راهنماییها را ارائه داد.
راه دیگر شکوفا کردن استعدادهای نوجوانان و نونهالان، توجه مربیان و والدین به سرگرمیهای آنان است، زیرا کودکان و نوجوانان به طور ناخوداگاه و خارج از هرگونه اضطرابی، هنگام بازی و فعالیتهای مورد علاقه خود، استعدادهای نهفته خویش را آشکار می کنند.
در انجام فعالیتها و سرگرمیهای مختلف کودکان و نوجوانان باید توجه داشت که بعضی از آنان به مطالعه رو می آورند؛ عده ای تمایل به ساختن وسایل فنی دارند؛ گروهی به خطاطی و نقاشی علاقه مندند و عده ای به خواندن قرآن با صوتی ملیح، رغبت نشان می دهند؛ در این میان، پدر و مادر می توانند در جهت دهی و تشویق آنها نقش عمده و سازنده و تعیین کننده ای را ایفا کنند. البته نباید به طور سطحی برخورد کنند، یا قضاوت عجولانه نمایند، بلکه با کمک مشاور و معلمان مدرسه و پی گیریهای مستمر در دوره راهنمایی می توانند به این مسأله پی ببرند. علاوه بر این، زمانی این استعدادها شکوفا خواهد شد که افراد در جهت استعدادهای مطمئن خود هدایت شده باشند و والدین زمانی می توانند در این زمینه کمک کنند که همواره از درک فرزندانشان عاجز نباشند.
با وقت گذاشتن برای نوجوان یک پایه محکم برای سالهای جوانی ایجاد کنید
پیوند محکم بین والدین و نوجوانان پیش شرط حیاتی یک رابطه سالم است زیرا نوجوان شما به بلوغ می رسد. اعتماد کالایی بی قیمت است که به راحتی به دست نمی آید و خیلی راحت از بین می رود. تعهد در رابطه، احساس ارزش و امنیت را به فرزندتان منتقل می کند و فداکاری های انجام شده برای اجازه دادن به اوقات شخصی با فرزند شما بدون توجه نخواهد ماند.
