دکتر حمیدرضا آیت اللهی، استاد فلسفه و ریبس سابق پژوهشگاه علوم انسانی نوشت: این متن در نهج البلاغه آمده است. همانگونه که می دانیم محدودیتهای نشر معارف در زمان مولا بسیار بود ولذا برای ماندگار شدنِ آن دستورالعمل های زندگی سعی می شد که در مختصر ترین کلام، مقصود خود را بگویند تا اندیشمندان بتوانند با حافظه خود در حفظ آنها توفیق یابند. اما در حال حاضر که امکانات نشر معارف فراوان گردیده است، ضرورت داشت که این توصیه ها در قالبی متناسب با ادبیات روز و کمی بدور از اختصار و قابل فهم تر برای جوانانمان تهیه گردد. ذیلا این نصیحت های مبتنی بر چکیده زندگی مولایمان در قالب بیان زمانه مان تقدیم می گردد.
همانگونه که آنها با تمامی دلبستگی ها و وابستگی های دوستانه شان مجبور به دل کندن از آنها شده اند
و ناگزیر در جایی غریب وار منزل گرفته اند
و دیگر همدمی ندارند
تو نیز یقینا به این سرنوشت دچار خواهی شد
و مجبور به دل کندن از عزیزان خواهی شد
و تک و تنها در دیار غربت خانه خواهی گرفت.
پس از این بینش ها و دل نگرانی هایی که پیدا می کنی دیگر زندگی برایت معنای دیگری پیدا خواهد کرد
و دل در گرو نیک زیستن خواهی داشت،
و برای نیک زیستن، کردارها و رفتارت را شایسته گردان.
بدین گونه است که دیگر آخرتت را برای کسب زرق و برق دنیایی به حراج نخواهی گذاشت.
برای شایسته زیستن بدین گونه رفتار کن:
درباره چیزی که بخوبی آگاهی نداری سخن مگو.