به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا،دانشمندان مصرف زیاد ایبوپروفن یا هر داروی مسکن مشابه آن را توصیه نمی کنند ومی گویند مصرف زیاد این دارو ممکن است به جای درمان، آسیب های فیزیکی زیادی به خصوص به روده فرد مصرف کننده وارد کند.
افرادی که به صورت حرفه ای ورزش می کنند همین امر به تنهایی موجب می شود که آنها اندکی دچار تروما روده بشوند. آزمایشی که برروی چند دوچرخه سواری که حدود یک ساعت مدام رکاب زدند انجام شد نشان داد که غلظت خون آنها بلافاصله افزاش پیدا می کند و این امر موجب اختلال دردستگاه گوارشی وقلبی عروقی می شود.
این گزارش حاکی است،در واقع آن میزان خونی که به طور معمول باید به روده کوچک برسد به سمت عضلات درگیر منحرف می شود واین نارسایی خون به روده موجب آسیب پذیری هر چه بیشتر آن می شود و شروع به ترشح می کند. البته زمان این نارسایی کوتاه است و بعد ازحدود یک ساعت رکاب زدن دوچرخه سواران، فعالیت روده مجدد به حالت نرمال خود باز می گردد. اما شایع ترین عوارض جانبی ایبوپروفن ، آسیب دستگاه گوارشی است.
به منظور یک مطالعه و آزمایش جدیدی به نام " دارو و علم در ورزش" محققان از دو مرد سالم و فعال برای انجام چند آزمایش تقاضای همکاری کردند. اولین فرد مورد آزمایش، باید یک ساعت استراحت می کرد و شب قبل از آمدن به آزمایشگاه و صبح همان روزباید 400 میلی گرم ایبوپروفن مصرف می کرد.( مصرف 400 میلی گرم ایبوپروفن برای درمان سردرد و یا میگرن البته برای بزرگسالان بلامانع است) و دیگری بایدهمان یک ساعت را روی دوچرخه ثابت، دوچرخه سواری می کرد و اوهم همانند دیگری شب قبل و صبح آزمایش به همان میزان ایبوپروفن مصرف می کرد.
در آخر غلظت خون هر دو فرد را مورد بررسی قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که روده کوچک هر دو نفر دچار ترشح شده بود در واقع این ترشح به میزان پروتئین خون فرد هم مربوط می شود. در واقع این میزان در فردی که هم از ایبوپروفن مصرف کرده وهم دوچرخه سواری کرده است خیلی بیشتر بود نسبت به زمانی که فرد فقط ازایبوپروفن استفاده کرده ویا فقط دوچرخه سواری کرده بود.
البته هنوز خیلی از پیامدهای بهداشتی در این زمینه برای محققان روشن نشده است ولی آنها این هشدار را داده اند که اگر شخصی به مدت یک سال و یا بیشتر قبل از تمرین های ورزشی اش از این داروی مسکن استفاده کرده باشد، روده اش در معرض خطر جدی
است و در واقع در این مورد مقدار اندکی از باکتری ها وآنزیم های گوارشی وارد جریان خونی فرد می شود و این امر مانع جذب مواد مغذی مورد نیاز می شود به خصوص بعد از ورزش که روی توانایی عضلات درگیر هم تاثیرگذار خواهد بود، چون آنها نیاز به سوخت کافی ومناسب برای احیای مجددشان دارند.
به طور خاص در مواردی که از ایبوپروفن به عنوان عامل پیشگیری کننده از درد در مدت زمان کوتاهی استفاده می شود به طور مثال بعد ازعمل های جراحی کاملا بلامانع است و حتی می توان گفت که مناسب هم می باشد.
همین آزمایش روی حیوانات نیز انجام شد و محققان به این نتیجه ی قطعی رسیدند که ایبوپروفن مانع توانایی ماهیچه ها برای بازسازی و احیا آن بعد از ورزش می شود.
پزشکان و محققان هنوز پی به عوارض مصرف مرتب ایبوپروفن در
طولانی مدت نبرده اند اما کاملا واضح است که بی خطر نخواهد بود و عوارض جبران
ناپذیری را به جای خواهد گذاشت./پایان پیام
