آیا دسرها ارزش غذایی دارند؟

به گزارش گروه سلامت خبرگزاری دانا (داناخبر) و به نقل جام جم، تمایل به خوردن شیرینی بعد از صرف غذا امری طبیعی است زیرا خوردن مواد شیرین سبب آزادسازی آندروفین و احساس شادی و شعف در انسان می‌شود و در نتیجه، آن حال خوشی که پس از خوردن دسر به افراد دست می‌دهد، بی‌ علت نیست.

با این حال اغلب دسرها چرب و پرکالری هستند و نه تنها به هضم غذا کمک نمی‌کنند، بلکه فشار مضاعفی به معده و قلب وارد کرده و استمرار در مصرف آن باعث اضافه وزن می‌شود و پس و پیش از غذا خوردن آن هم نمی‌تواند از کالریش بکاهد.

تمایل به شیرینی را می‌توان با یک عدد آبنبات، یک دانه خرما، یک قاشق مرباخوری عسل یا مارمالاد، دو تا سه عدد کشمش و مویز یا یک حبه قند برطرف کرد و به تدریج در صدد حذف آن برآمد.

اما افرادی که عادت شدیدی به مصرف انواع دسرهای شیرین دارند باید از حجم غذایشان کم یا میزان فعالیت‌ بدنی‌ خود را افزایش دهند و برحسب میزان مصرف، حدود یک تا دو ساعت فعالیت فیزیکی انجام دهند تا کالری مازاد سوزانده شوند.

دسرهای شیری یا خامه‌ای از نظر کمی و کیفی با فرآورده‌های لبنی قابل مقایسه نبوده و شیر موجود در آن نمی‌‌تواند نیاز روزانه بدن به کلسیم و دیگر ریزمغذی‌های لبنی را بخصوص در کودکان، نوجوانان و زنان باردار تامین کند و در نتیجه والدین نباید آن را جایگزین صبحانه یا شیر روزانه کودک کنند. 

ژله و کرم کارامل از جمله دسرهایی است که اغلب بعد از ناهار یا شام در مهمانی‌ها سرو می‌‌شود و بیشتر خانواده‌ها مصرف آن را بی‌ضرر و حتی مقوی می‌دانند اما این ژله و کرم کارامل چه ترکیباتی دارد و آیا واقعا مفید است؟

اغلب ژله‌های موجود در بازار از ترکیب شکر، رنگ‌های مصنوعی، اسانس‌، اسیدهای خوراکی و مواد ژله‌ای ‌کننده (ژلاتین حیوانی یا صمغ گیاهی) تشکیل شده است.

ترکیبات کرم کارامل نیز شامل شکر، تخم‌مرغ، نشاسته ذرت، آگار آگار (نوعی صمغ)، وانیل و رنگ است.

کرم کارامل در مقایسه با انواع ژله به دلیل آن‌که از تخم‌ مرغ تشکیل شده و شکر بیشتری دارد برای دیابتی ها، بیماران کلیوی و کسانی که اسیداوریک بالایی دارند مناسب نیست.

 ژله اگر از نوع حیوانی یعنی از ژلاتین استخوان دام تهیه شده باشد، به سبب آن‌که نوعی پروتئین است، خاصیت ضدالتهابی داشته و دارای اثرات مثبت روی بافت مفاصل است و به گفته متخصصان علوم غذایی میزان مورد نیاز آن روی درمان بیماری‌های تحلیل برنده سیستم ماهیچه‌‌ای ‌ـ‌ اسکلتی نیز اثر مطلوب دارد اما نکته مهم آن‌که پایه اغلب دسرهای ژله‌ای موجود در بازار نوعی صمغ گیاهی و از نوع کربوهیدرات است نه پروتئین، اگر هم از نوع ژلاتین حیوانی باشد به دلیل حاوی بودن رنگ، اسانس و شکر زیاد، مزیت اصلی خود را از دست داده است.

اما در این بین ژله‌های رژیمی و میوه‌های کم‌شیرین مثل سیب و پرتقال بهترین و کم‌کالری‌ترین دسر محسوب می‌شود؛ البته مصرف بیش‌ از اندازه یا مستمر ژله‌های رژیمی به سبب دارا بودن رنگ و اسانس‌های سنتزی برای افراد مبتلا به بیماری‌های کلیوی و کبدی مناسب نیست و باعث ایجاد حساسیت در کودکان مستعد می‌شود و باید قبول کنیم که هر خوردنی خوشمزه‌ای برای بدن ضرر دارد، زیرا به سبب لذیذ بودن همیشه بیش از حد خورده می‌شود.