علیرضا طبایی در گفت و گو با خبرگزاری دانا:
علیرضا طبایی؛ شاعر و پژوهشگر ادبی گفت: در گذشته با توجه به درصد کم کسانی که سواد خواندن و نوشتن داشتند، اخبار و اطلاعات از طریق شعر و یا از طریق آثار منثور شاعران به مردم منتقل می شده است. یعنی در حقیقت یکی از شئون شاعران، شان رسانه ای آنها بوده است که از طریق شعرشان اطلاع رسانی می کردند.
علیرضا طبایی با حضور در غرفه خبرگزاری دانا (دانا خبر) در بیستمین نمایشگاه مطبوعات و خبرگزاری ها، به خبرنگار این خبرگزاری گفت: ادبیات گذشته ایران یک میراث ارزشمند است که به ما رسیده است و بی تردید می توان گفت قوم ایرانی از نظر ادبیات و شعر، سرآمد جهان است و هیچ کدام از اقوام باستانی در این زمینه با ما رقابت نمی کنند. در گذشته مساله حکمت و علم، بخشی از وجود شاعران بوده است و خیلی از شاعران را با عنوان «حکیم» می شناسند؛ «حکیم فردوسی»، «حکیم ناصرخسرو»، «حکیم نظامی»، «حکیم عمر خیام» و حتی کسانی مثل «حافظ» و «سعدی» که بیشتر در قلمرو ادبیات کار می کردند، آثار منظوم و منثورشان در بر گیرنده علوم دیگر هم هست.طبایی افزود: می توان گفت ادبیات ما متضمن خیلی از علوم گذشته است. اگر بخواهیم گذشته علمی خود را بررسی کنیم، دیوان شاعران و آثار مکتوب ادبی مثل «گلستان سعدی»، «تاریخ بیهقی»، «قابوس نامه» و... در برگیرنده همه این علوم است.
این شاعر و پژوهشگر ادبی، خاطرنشان کرد: یکی از دلایل این موضوع، جایگاه رسانه ای شعر در نزد پیشینیان ما بوده است. در گذشته با توجه به درصد کم کسانی که سواد خواندن و نوشتن داشتند، اخبار و اطلاعات از طریق شعر و یا از طریق آثار منثور شاعران به مردم منتقل می شده است. یعنی در حقیقت یکی از شئون شاعران، شان رسانه ای آنها بوده است که از طریق شعرشان اطلاع رسانی می کردند. مثلا داوری شیرازی گزارشی در مورد زلزله ای می دهد که در اواخر دوره قاجار در فارس اتفاق افتاده و خرابی های وحشتناکی بر جا گذاشته است. گزارش است اما با قلم منظوم. یا بسیاری از اطلاعات مربوط به جنگ ها از طریق شعر به مردم می رسیده است. در حقیقت می توان گفت که نقش رسانه ای شعر بسیار گسترده بوده است.
