به گزارش گروه دانش خبرگزاری دانا (دانا خبر) و به نقل از سیناپرس، همان طور که انسان ها با افزایش سن کمی کندتر می شود، گذر زمان به کند شدن حرکت ستارگان به دور خود یا همان سرعت حرکت وضعی آنها می انجامد.
سرعت چرخش به دور خود در ستارگان به سن آنها وابسته است، زیرا این مقدار در طی زمان کاهش می یابد. همچنین چرخش ستاره به جرم آنها بستگی دارد. اخترشناسان به این نتیجه رسیده اند که هر قدر ستاره ای بزرگتر و سنگین تر باشد، چرخش به دور خود تندتری نسبت به ستارگان سبک تر و کوچک تر خواهد داشت. اما مطالعه جدید نشان می دهد که رابطه ای ریاضیاتی بین جرم، چرخش به دو خود و عمر ستارگان وجود دارد و با استفاده از جرم و سرعت چرخش به دور خود می توان عمر ستاره را تخمین زد.
اخترشناسان برای محاسبه سرعت چرخش به دور خود یک ستاره، تغییرات در میزان روشنایی آنها که به خاطر لکه های تیره روی سطح ایجاد می شود را بررسی می کنند. اما این کار دشواری های زیادی دارد. بر خلاف خورشید که نورش به راحتی بر روی زمین قابل مشاهده است، ستارگان دیگر در فواصل بسیار دوری از زمین قرار دارند و تغییرات ایجاد شده در نور آنها به زحمت قابل مشاهده است. در نتیجه، دانشمندان برای این کار از تصاویر فضاپیمای کپلر که اطلاعاتی دقیق از روشنایی ستارگان کرده است استفاده کردند.
این محققان به بررسی ستارگانی که اندازه ای 80 تا 140 درصد زمین داشتند پرداختند. آنها توانستند اسپین 30 ستاره را که بین 4 تا 23 روز بود محاسبه و آن را با چرخش به دور خود 26 روزه خورشید مقایسه کنند. هشت ستاره موجود در NGC 6819 بیشترین شباهت را به خورشید داشتند و دوره چرخش آنها 18.2 روز بود.