چه کسانی جز خودمان ما را غمگین می‌کنند ؟

متاسفانه برای خیلی ها، شرایط زندگی طوری است که حتی اگر بخواهند نمی توانند از آدم های منفی و تلخ، فاصله بگیرند. آنها همه جا هستند، در بین عابر پیاده و مغازه ها و محل کار تا در بین اقوام و دوستان …

برای همین ناچاریم تکنیک های ساده رفتاری را برگزینیم که از تأثیر بدبین ها و منفی باف ها حتی الامکان مصون باشیم

برای همه ما پیش آمده که یکی در باره مان غیبت کرده یا وقتی در صف داروخانه بودیم خواسته که ما را دور بزند یا یا بدون دلیل مشخصی، نسبت به ما بی ادبی کرده و … این را هرگز از یاد نبرید که این نوع رفتار دیگران برخاسته از احساس عدم امنیت، ترس یا خشمی است که درون شان تلنبار شده است. این یعنی مشکلی است که در آنها وجود دارد و ربطی به شما ندارد. پس اصلاً ضرورتی ندارد و منطقی نیست که جدی شان بگیریم. در حقیقت باید دل تان برای شان بسوزد.

قرار نیست ثروتمندترین و معروفترین آدم جهان باشیم تا از داشته هایمان خرسند باشیم .  یک شغل جمع و جور داشتن و یا حتی پدر یا مادر داشتن، سلامت داشتن و یک دوست خوب داشتن و هر چیز کوچکی که کمی لبخند و آرامش ایجاد کند کافی است برای شکرگذاری از وضعیت خودمان …

بر همین اساس وقتی با یک انسان ناراحت روبرو می شویم و عمل و کنایه و تحقیر و توهین و کلک وی را شاهد هستیم فقط به این فکر کنیم که او چه وضعیتی داشته است که به این صورت واکنش نشان می دهد. شاید بد نباشد با واکنشی مثبت و مهربان و حتی شوخی شادی بخش، رفتارش را پاسخ دهیم .

گذراندن اوقات تنها در درجه اول باعث افزایش توجه به خودمان و اعمال و رفتارمان می شود. فرصت پیدا می کنیم دور از هیاهو و تاثیر دیگران باشیم و اعتماد به نفس پیدا کنیم. از همه مهمتر فرصت اندیشیدن به اتفاقات دوروبر را پیدا کنیم. فرصتی که به ما اجازه می دهد رفتار دیگران را مرور کنیم