فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ دوران بارداری یکی از منحصر بفرد ترین و حساس ترین مراحل زندگی بانوان و درعین حال تجربه ای مهیج و لذت بخش برای یک زن و خانواده اش به شمار می رود. در این دوران تغییرات شگرفی در خلق و خو و جسم مادر رخ می دهد که استرس های روانی جدیدی را در زندگی فرد ایجاد می کند ولی چنانچه تحت کنترل قرار گیرد ، می تواند مادر را برای این تغییرات آماده کند.
اختلالات روانی شایع در دوران بارداری
اغلب زنان در دوران بارداری دچار مشکلات روحی و روانی مختلفی می شوند که یکی از آن ها ترس است. ترس و نگرانی به علت تغییرات جسمی و مشکلات مربوط به نقش مادری بخصوص در حاملگی اول به وجود می آید. به طور مثال : زایمان ، پیامدهای اقتصادی بارداری ، بی کفایتی در اجرای وظایف مادری ، عدم سلامتی و بیماری های وراثتی نوزاد ، فقدان استقلال و جذابیت ، از جمله مواردی هستند که ممکن است موجب ترس و نگرانی در زنان باردار شوند.
علاوه بر در مواردی ممکن است مادر در دوران بارداری یا پس از زایمان به اشکال شدیدتری از اختلالات روانی دچار گردد که از جمله این بیماری ها می توان به افسردگی شدید و سایکوز پس از زایمان اشاره کرد.
گوشه گیری ، اضطراب ، بی ثباتی عاطفی ، تحریک پذیری ، اختلال در خواب و روابط جنسی از جمله مشکلات دیگری هستند که ممکن است زنان باردار با آن مواجه شوند.
چند راهکار برای حفظ آرامش در دوران بارداری
دعا کردن و تقویت باور های اعتقادی ، شناسایی عوامل استرس زا ، کنترل موقعیت های استرس زا توسط مادر ، یادگرفتن روش های آرام سازی ، استراحت و تغذیه کافی ، آرام سازی عضلانی ، مثبت اندیشی ، ترک عادات غلط و صحبت کردن با همسر ، دوستان و وابستگان از جمله راهکار هایی هستند که به حفظ آرامش زنان در دوران بارداری کمک می نمایند.
وظایف همسر در حمایت از مادر
برای یک زن باردار اهمیت دارد که از حمایت همسر در تمام طول بارداری برخوردار باشد. شاید بدترین درد در این دوران ، احساس تنهایی باشد. این موضوع وظایفی را برای همسر ایجاب می کند که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم:
بارداری را به عنوان مرحله ی حساس زندگی مشترک شان پذیرفته و سعی کند اطلاعات علمی لازم در این خصوص به دست آورد تا با آگاهی بیشتر با تغییرات و بحران های این دوران مواجه شود.
عوامل و علائم استرس زا را که مادر و کودک در معرض آن قرار دارد ، شناسایی نماید و سعی کند محیطی امن و توأم با آرامش و آسایش روانی و جسمی را برای همسرش فراهم کند.
با ناراحتی های دوران بارداری زن مانند تهوع ، استفراغ و...اظهار همدلی کرده و در صورت بروز علائم ناراحت کننده و خطرناک با پزشک تماس بگیرد.
در انجام کارها و فعالیت های منزل با همسرش مشارکت و همکاری کند.
اضطراب ها، نگرانی ها و خیال پردازی های همسرش را درک کند و با او همدلی و همفکری نماید.
در صورت امکان برنامه ی روزانه خود را طوری تنظیم کند که بتواند همسرش را در رفتن به پزشک همراهی کند.
در صورت بستری زن باردار لازم است همسر با حفظ آرامش خود به کاهش اضطراب کمک نماید.
