نگار خلیلی، پایگاه خبری دانا، سرویس سلامت و سبک زندگی؛ از آنجایی که کودکان پیش دبستانی به دنبال استقلال هستند، برای آنها عادی است که بحث کنند و از حق خود برای "نه" گفتن استفاده کنند. آنها معمولاً بین این که بخواهند بچه بزرگی هستند که می توانند همه کارها را به تنهایی انجام دهند و با استفاده از صحبت های کودک برای اعلام نیاز به کمک برای یک کار ساده در نوسان هستند.
وقتی صحبت از تمایز بین مشکلات رفتاری عادی و غیرطبیعی می شود ، مهم است که کمی در مورد رشد کودک بدانید. آنچه برای یک کودک پیش دبستانی عادی است برای یک نوجوان عادی نیست.
رفتار عادی پیش دبستانی
از آنجایی که کودکان پیش دبستانی به دنبال استقلال هستند، برای آنها عادی است که بحث کنند و از حق خود برای "نه" گفتن استفاده کنند. آنها معمولاً بین این که بخواهند بچه بزرگی هستند که می توانند همه کارها را به تنهایی انجام دهند و با استفاده از صحبت های کودک برای اعلام نیاز به کمک برای یک کار ساده در نوسان هستند.
کودکان پیش دبستانی ممکن است گاه به گاه عصبانیت خود را نشان دهند، اما آنها باید کنترل بیشتری بر احساسات و انگیزه های خود در مقایسه با دوران کودکی خود داشته باشند. هرگونه کج خلقی در این مرحله باید کوتاهتر و شدت کمتری نسبت به سالهای نوپا داشته باشد.
مشکلات رایج رفتاری 4 ساله
کودکان پیش دبستانی در حال توسعه احساس استقلال خود هستند ، که چیز خوبی است، اما می تواند منجر به چند مشکل رفتاری رایج شود، از جمله :
- مشاجره با والدین و معلمان
- عدم پیروی از دستورالعمل ها؛ گفتن "نه"
- عصبانیت های گاه به گاه
- ناله کردن
کودکان 4 و 5 ساله ممکن است پرخاشگری جزئی از خود نشان دهند، اما باید یاد بگیرند که چگونه به جای خشونت از کلمات خود استفاده کنند.
رفتار عادی برای کودکان در سن مدرسه
از آنجایی که بچه های دبستانی مسئولیت بیشتری را بر عهده می گیرند، اغلب آزادی بیشتری نسبت به توانایی خود می خواهند. آنها احتمالاً هنگام انجام کارهای خانه، تکمیل تکالیف و مراقبت از بهداشت خود به مقدار کافی راهنمایی نیاز دارند. همانطور که آنها شروع به حل مشکلات خود می کنند و فعالیت های جدید را امتحان می کنند، ممکن است برای مقابله با شکست دچار مشکل شوند.
دانشآموزان کلاسی معمولاً برای مقابله با احساسات ناخوشایند ، 2 مانند ناامیدی و اضطراب، به کمک کمی نیاز دارند، و برای آنها عادی است که کنترل تکانه کلامی را نداشته باشند.
رفتار طبیعی برای توئین ها
وقتی بچهها به سن دو سالگی میرسند، استقلال جوانهزنی آنها اغلب در نگرش آنها نسبت به والدینشان ظاهر میشود. طبیعی است که نوجوانهای بینالمللی با شروع تلاش برای جدا شدن از والدین خود مخالفت و مشاجره ملایمی داشته باشند.
توئین ها ممکن است با مهارت های اجتماعی دست و پنجه نرم کنند و ممکن است اختلافات مکرر با دوستان را گزارش کنند. آنها همچنین تمایل دارند توانایی تشخیص عواقب بلند مدت رفتار خود را نداشته باشند. توئین ها برای تقویت رفتار خوب خود در این سال های ناجور نیاز به توجه مثبت دارند.
بر آموزش مهارت های زندگی به فرزندتان تمرکز کنید، مانند نحوه شستن ظرف ها، و همچنین مهارت های اجتماعی، مانند نحوه احوالپرسی با یک فرد جدید. به دنبال لحظات قابل آموزش باشید و اشتباهات فرزندتان را به فرصت های یادگیری تبدیل کنید.
رفتار عادی برای نوجوانان
نوجوانان اغلب دوست دارند فکر کنند بزرگسال هستند، اما هنوز برای تصمیم گیری سالم به کمک نیاز دارند. آماده باشید تا با مراحل مختلفی که نوجوان شما ممکن است وارد شود، آماده باشید، زیرا آنها سعی می کنند تعیین کنند که چه کسی هستند. به عنوان مثال، برای نوجوانان معمول است که گروههای اجتماعی خود را تغییر دهند یا مدلهای مو یا سبک لباسهای جدید را امتحان کنند تا هویت خود را تثبیت کنند.
نوجوانان باید انضباط شخصی خود را در انجام تکالیف خود یا انجام به موقع کارهای خود بهبود بخشند. آنها ممکن است هنوز نسبتاً بد خلق باشند و برخی عدم انطباق و سرپیچی خفیف طبیعی است.
شورش جزئی نیز طبیعی است زیرا نوجوانان اغلب می خواهند به والدین خود نشان دهند که می توانند بر زندگی خود کنترل داشته باشند. تا زمانی که نوجوان شما زیر سقف شما زندگی می کند، مهم است که قوانین واضحی را ایجاد کنید و عواقب آن را دنبال کنید.
چه زمانی نگران باشیم
این علائم هشدار دهنده عمومی ممکن است نشان دهنده مشکلات رفتاری جدی تری باشد، به ویژه زمانی که آنها را در مقایسه با آنچه که از نظر رشد مناسب است در نظر بگیرید. اگر در مورد رفتار کودک خود نگرانی دارید، با پزشک کودک خود صحبت کنید. آنها می توانند به شما در تعیین اینکه آیا رفتار فرزندتان طبیعی است یا نیاز به ارجاع به یک متخصص کمک می کند.
مشکل در مدیریت احساسات
اگرچه برای کودکان پیش دبستانی عادی است که گاه به گاه دچار عصبانیت شوند، کودکان بزرگتر باید بتوانند با احساسات خود به شیوه ای مناسب از نظر اجتماعی کنار بیایند. اگر فرزند شما نتواند خشم، ناامیدی یا ناامیدی خود را به شیوه ای مناسب برای سن خود کنترل کند، ممکن است مشکل عاطفی اساسی داشته باشد.
کنترل ضعیف ضربه
کنترل تکانه در طول زمان به کندی توسعه می یابد. کودکانی که پس از شروع مدرسه پرخاشگر می شوند، یا کودکانی که در نوجوانی سر معلم خود فریاد می زنند، احتمالاً به کمک نیاز دارند تا مهارت های بهتری کسب کنند.
عدم پاسخگویی به نظم و انضباط
طبیعی است که بچه ها هر از گاهی اشتباهات خود را تکرار کنند تا ببینند آیا والدین با نظم و انضباط عمل می کنند یا خیر. اما اگر شما نظم و انضباط را به کار می گیرید، عادی نیست که یک کودک بارها و بارها همان رفتار را از خود نشان دهد. اگر فرزند شما بدون توجه به عواقب آن به همان رفتار نادرست خود ادامه دهد، ممکن است مشکلی مانند اختلال نافرمانی مقابله ای باشد .
دعوا در مدرسه
رفتاری که با مدرسه تداخل دارد چیزی نیست که نباید نادیده گرفته شود. این رفتار نادرست ممکن است نشان دهنده یک اختلال رفتاری یا ناتوانی یادگیری باشد . اخراج شدن از کلاس، دعوا کردن در تعطیلات و دشواری در انجام وظیفه، همگی از علائم هشداردهنده بالقوه هستند.
مشکل در تعاملات اجتماعی
هنگامی که رفتار در تعامل اجتماعی تداخل ایجاد می کند، این موضوع باعث نگرانی می شود. این طبیعی است که بچه ها با همسالان خود دعوا کنند، اما اگر رفتار فرزند شما مانع از داشتن دوستان شود، این یک مشکل است. کودکان باید بتوانند روابط سالمی با همسالان خود ایجاد و حفظ کنند.
رفتار جنسی
رفتارهای جنسی که از نظر رشد مناسب نیستند، یک علامت هشداردهنده هستند که اغلب در معرض ضربه یا سوء استفاده جنسی قرار می گیرند. طبیعی است که بچه ها در مورد جنس مخالف کنجکاو باشند و بخواهند بدانند بچه ها از کجا می آیند. اما رفتار جنسی هرگز نباید در هر سنی اجباری باشد.
خود آسیبی
هر زمان که کسی (بزرگ یا کودک) درگیر آسیب به خود می شود، باید توجه داشته باشید. ضربه زدن به سر، سوزاندن یا بریدن خود همه رفتارهایی هستند که باید توسط یک متخصص سلامت روان ارزیابی شوند . اگر صحبتی در مورد خودکشی وجود دارد، مهم است که یک کودک توسط یک متخصص ارزیابی شود .
اگر فرزند شما افکار خودکشی دارد، برای حمایت و کمک از یک مشاور آموزش دیده با خط زندگی پیشگیری از خودکشی ملی به شماره 988 تماس بگیرید. اگر شما یا یکی از عزیزانتان در معرض خطر فوری هستید، با ۱۱۵ تماس بگیرید.
مشکلات رفتاری جزئی را اغلب می توان با تغییر استراتژی نظم و انضباط برطرف کرد. به دنبال راه هایی برای مؤثرتر کردن نظم و انضباط باشید. به عنوان مثال، اگر فرزندتان را به دلیل انجام ندادن تکالیف خود تحت فشار قرار داده اید، سعی کنید یک پیامد مثبت ارائه دهید که به او انگیزه دهد تا کارش را انجام دهد. مشکلات رفتاری جدی تر نیاز به کمک حرفه ای دارند. از پزشک خانواده یا مشاور مدرسه خود بخواهید که شما را معرفی کند.