یکی از شبهات در ارتباط با موضوع عدل این که؛ آیا تفاوت های انسانها و محرومیت های برخی با عدالت خداوند ناسازگار نیست؟ در پاسخ می توان گفت هرکس موجودیتش به محدودیت هایی است که دارد و الا آن فرد نبود.
به گزارش پایگاه خبری دانا حمیدرضا آیت اللهی نوشت:
تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آن ها به متربیان بگردد.
چند شبهه در ارتباط با عدل وجود دارد.
در گفتار قبل گفتیم که خدا عادل است اما چند شبهه در ارتباط با عدل وجود دارد. از سوالاتی که مطرح می شود این است که؛ آیا با این که برخی انسانها از ابتدا محرومیتهای زیادی مثل نابینایی و غیره داشته اند و برخی امکانات زیادی مثل توانمندی های بدنی و هوشی داشته اند آیا این تفاوتها عدالت خداوند را زیر سوال نمی برد؟
آیا با این که برخی انسانها از ابتدا محرومیتهای زیادی داشته اند و برخی امکانات زیادی داشته اند آیا این تفاوتها عدالت خداوند را زیر سوال نمی برد؟
شبهه دیگر به انواع شروری مثل سیل، زلزله، درد و بیماری ها برمی گردد که خداوند در آفرینش عالم آنها را حذف نکرده است؟
فرض کنیم شخص الف پدر و مادری ناتوان و با کاستی های زیاد دارد و شخص ب پدری و مادری توانمند با امکانات ذاتی بسیار زیاد داشته باشد.
چرا خداوند انواع شرور مثل سیل، زلزله، درد و بیماری ها را در آفرینش عالم حذف نکرده است؟
آیا فرد الف می تواند آرزو کند که کاش پدر و مادر شخص ب پدر و مادر او بودند؟ برآورده شدن این آرزو محال است. نمی توان آن را در محدوده قدرت خداوند دانست.
هرکس موجودیتش به محدودیت هایی است که دارد و الا آن فرد نبود.
زیرا اگر پدر و مادر الف پدرو مادر ب بشوند دیگر الف الف نخواهد بود. پس هرکس موجودیتش به محدودیت هایی است که دارد و الا آن فرد نبود.
