شرکت مخابرات در سال 88 در شرایطی به بخش خصوصی واگذار شد که رقمی بالغ بر 57 هزار میلیارد ریال ودایع مشترکان، بدون توجیه منطقی و کسب اجازه از مشترکان به عنوان صاحبان اصلی این سرمایه هنگفت، نزد این شرکت باقی ماند حال آن که انتظار می رفت دولت وقت و سازمان خصوصی سازی و دیگر مراجع تصمیم گیر، این مبلغ را که به عنوان امانت نزد مخابرات بود در همان زمان خصوصی سازی به مردم باز می گرداندند.