در جوامعی که خانواده نتواند نیاز های عاطفی و روانی اعضایش را برآورده کند ، دچار تزلزل خواهد شد و درنتیجه افرادی مضطرب ، بدبین و بزهکاری به جامعه تحویل می دهد.
فاطمه زمانی، خبرگزاری دانا، گروه سبک زندگی؛ بدون تردید نیاز به امنیت یکی از اساسی ترین نیاز های انسان است ، نیازی که تعادل روحی و روانی انسان را تأمین می کند.
خانواده مهم ترین و بهترین بستری است که نیازهای عاطفی و روانی افراد را تأمین می کند و امنیت روانی آنان را فراهم می کند.
تحقیقات نشان می دهد میزان امنیت روانی افراد بسته به ارتباطی است که با خانواده دارند و این امنیت زمانی حاصل می شود که فرد از احساس اعتماد و آرامش برخوردار باشد و از اضطراب و دلهره رها شود.
مهم ترین عواملی که امنیت روانی افراد را تأمین می کند
محققان بر این باورند داشتن روابط سالم و پایدار می تواند امن ترین و مستحکم ترین پایگاهی باشد که امنیت روانی افراد را در خانواده و اجتماع تأمین کند.
گوش دادن فعال ، پرهیز از تحقیر و سرزنش ، تقویت مهارت های ارتباطی ، عفو و گذشت ،تعادل روانی ، تقویت ایمان و اراده ، رویارویی با مشکلات ، روحیه ی پشتکار و تلاش و ارتباط با خدا و عبادت همگی از جمله مهم ترین صفاتی هستند که امنیت روانی خانواده را تضمین می کنند.
والدینی که در زندگی فرزندان خود حضور دارند و عشق بی قید و شرط خودرا به آنان عرضه می کنند امنیت روانی فرزندان شان را تضمین می کنند.
امنیت روانی هنگامی حاصل می شود که فرد بداند مورد انتقاد شدید و کنترل دیگران قرار ندارد و از سوی بقیه مورد تمسخر و سرزنش قرار نمی گیرد ، از خشونت دیگران ترس نداشته باشد ، هنگامی که افکارش را بیان کند دیده و شنیده شود و نگران طرد شدن از سوی دیگران نباشد.
و خانواده اولین نهادی است که به این نیاز افراد پاسخ می دهد و آن را محقق می کند.
عواملی که امنیت روانی افراد را در خانواده به خطر می اندازد
تحقیقات نشان می دهد والدینی که نتوانند نیازهای عاطفی و روانی فرزندان شان را به خوبی تأمین کنند ، بدون شک با آسیب های رفتاری و روانی فرزندان خود در بزرگسالی مواجه می شوند.
مشکل این افراد بیشتر با شیطنت ها ، دروغ گویی ها و حرف نشنیدن های ساده آغاز می شود و با توجه به وضع نابسامان خانواده به جنایت ها و بزهکاری های دوران بزرگسالی می انجامد.
کودکانی که از محبت های گرم والدین شان محروم هستند و امنیت روانی شان به طور کافی اشباع نمی شود ، به راحتی دچار اختلالاتی چون تند خویی ، خشونت ، اعتیاد ، افسردگی ، نامیدی و بسیاری از آسیب های روانی و اجتماعی دیگر می شوند.
در مقابل کودکانی که در محیط گرم و محبت آمیز رشد کنند ، روانی شاد و دلی آرام و با نشاط و به تبع آن جسمی سالم خواهند داشت.
این چنین کودکانی در زندگی امیدوار و دلگرم بوده و خودرا در جهانی پرآشوب ، تنها و بی یاور نمی بینند.
