فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ افسردگی یکی از بیماری های شایع روانی است که با دوره های طولانی مدت ، تنوع علائم ، شدت پیشرفت و اختلالات فیزیکی و روانی زیادی همراه است.
اولین علامت افسردگی کاهش انگیزه و علاقه ی فرد می باشد که به دنبال آن فعالیت و کارایی و امید به زندگی در شخص کاهش و در مقابل ناامیدی و تمایل به مرگ در شخص افزایش می یابد.
این بیماری با علائمی مانند کاهش علاقه و انرژی ، احساس گناه و شکست ، گوشه گیری، اشکال در تمرکز، تنفر، بی اشتهایی ، اختلال. خواب و مرگ و خودکشی خودرا نشان می دهد.
دربین عوامل روانی نیز ، افسردگی یکی از شایع ترین اختلالاتی است که بسیاری از بیماری های را تحت تأثیر قرار می دهد و روند آن را تشدید می کند.
دیابت شیرین یکی از همین بیماری هاست. بیماری که به دلیل عدم جذب سلولی قند خون ناشی از کاهش ترشح انسولین یا مقاومت سلول های بدن در برابر انسولین ایجاد می شود و عوارض مختلفی را به دنبال دارد.
دیابت با افزایش قند خون در بیمار ظاهر می شود و عوارض طولانی مدت فراوانی چون نارسایی قلبی و عروقی ، کلیوی و کاهش فعالیت عصبی را در بیمار به همراه خواهد داشت.
با گذشت زمان آسیب های مختلفی مثل اختلالات حافظه ، یادگیری ، انواعی از درد ، اضطراب ، ترس در بیماران دیابتی بروز می کند که افسردگی یکی از مهم ترین آن هاست.
افسردگی چه نقشی در بیماری دیابت دارد؟
از آن جایی که بیماری دیابت یک منبع استرس برای بیماران مبتلا است و تغییر روش زندگی برای این بیماران بسیار مشکل بوده است ، ایجاد اختلالات خلقی به خصوص افسردگی در این افراد به وضوح دیده می شود.
افسردگی نه تنها منجر به تشدید عوارض اجتماعی و روانی در بیماران مبتلا به دیابت می شود ، بلکه ممکن است کنترل این بیماری را نیز تحت تأثیر قرار دهد و خطر مرگ و میر را در این بیماران افزایش دهد.
امروزه محققان به این نتیجه رسیدند که پیشگیری و درمان افسردگی خصوصا در سال های اولیه بیماری ، نقش مهمی در کنترل دیابت دارد، زیرا افسردگی با تأثیر بر هورمون های مختلف انسولین ، مستقیما بر قند خون تأثیر می گذارد و از طریق اختلال در عادات غذایی ، فعالیت فیزیکی و کارهای روزمره زندگی ، تبعیت نکردن از رژیم غذایی و مصرف داروها ، کاهش تحرک و انزوای اجتماعی و دیگر عوارض مختلف ، روند بیماری را تشدید می کند.