تا قبل از انقلاب مشروطه و اعزام دانشجویان رشته پزشکی به خارج از کشور به منظور کسب علوم جدید، تعداد اندکی این فرصت را پیدا می کردند که در مدارسی چون «دارالفنون» به مطالعه علم طب بپردازند. اما همان تعداد اندک که به این درجه از مهارت می رسیدند، چنان اعتباری در جامعه پیدا می کردند که عموما به مقامات بالای کشوری دست می یافتند.