کورتیزول یکی از هورمون های بدن است که توسط غده ی آدرنال یا فوق کلیه ترشح می شود. ترشح این هورمون هنگام مواجه شدن بدن با استرس افزایش می یابد و تغییراتی را در بدن ایجاد می کند . از این رو به آن ، هورمون استرس می گویند.
فاطمه زمانی ، خبرگزاری دانا ، گروه سبک زندگی ؛ کورتیزول یکی از هورمون های بدن است که توسط غده ی آدرنال یا فوق کلیه ترشح می شود. ترشح این هورمون هنگام مواجه شدن بدن با استرس افزایش می یابد و تغییراتی را در بدن ایجاد می کند . از این رو به آن ، هورمون استرس می گویند.
انسان ها به طور بیولوژیکی واکنش های متفاوتی را به استرس نشان می دهند و میزان ترشح کورتیزول در آنان متفاوت است.
مطالعات نشان داده است افرادی که در واکنش به استرس کورتیزول بیشتری از خود ترشح می کنند، تمایل بیشتری به غذا خوردن دارند.
پزشکان در جدید ترین تحقیقات خود به تأثیرات قوی این هورمون بر چهره ی افراد پی برده اند.
سطح بالای این هورمون بر روی پوست تأثیر گذاشته و سبب تغییر رنگ و بروز التهاب در آن و از دست دادن زیبایی و طراوت پوست می شود.
خوب است بدانید که این هورمون در زنان بیشتر از مردان تأثیر می گذارد و زنانی که دچار استرس کمتر و سطح کورتیزول پایین تری در خون خود هستند ، چهره ی شاداب تری دارند.
فعالیت های هورمون کورتیزول
تنظیم فشار خون
سوخت و ساز مناسب قند خون
آزادسازی هورمون انسولین و تنظیم قند خون
تقویت سیستم دفاعی بدن و واکنش تحریکی و التهابی
تأثیرات منفی کورتیزول
اختلال در عملکرد غده ی تیروئید
افزایش فشارخون
عدم تعادل میزان قند خون
تضعیف سیستم دفاعی و واکنش های تحریکی بدن
کاهش تراکم استخوان
کاهش بافت عضلات
افزایش چربی شکمی که پیامدهایی چون حملات قلبی ، افزایش کلسترول بد LDL) ) وکاهش کلسترول خوب HDL)) را به دنبال خواهد داشت.
افزایش کورتیزول چه عوارضی دارد؟
افزایش سریع انرژی به منظور مقابله با بدن
افزایش فعالیت های حافظه
بالا رفتن ناگهانی توان دفاعی بدن
حس کمتر نسبت به درد
کمک به حفظ تعادل حیاتی در بدن
ارتباط استرس با مرگ قلبی
رابطه ی استرس با بیماری های قلبی از مدت ها پیش شناخته شده است.
همزمان با پیشرفت تکنولوژی و زندگی مدرن امروزی ، تغییراتی در زندگی اجتماعی پدیدآمده که به افزایش اختلالات استرسی و بیماری های قلبی و عروقی منجر شده است.
اغلب محققان براین باورند که استرس یک عامل خطر برای بیماری های عروق کرونر و انفارکتوس میوکارد محسوب می شود.
استرس های روانی علاوه بر اینکه عامل خطر برای عروق کرونر به شمار می آید، روند بهبود بیماری ها را با تأخیر مواجه کرده و عوارض آن را در طول درمان و نگهداری بیمار تشدید می کند.
